Εκδήλωση στην παραλία για τον "Μάη του '68" 31/5/2008

Το Σάββατο 31/5 θα πραγματοποιηθεί
εκδήλωση με αφορμή την επέτειο "40 χρόνια από τον Μάη του '68".

Θα γίνουν:

• Έκθεση Φωτογραφίας
• Έκθεση Βιβλίων
• Προβολή video/slides

Η εκδήλωση θα γίνει στις 20:00,
στην παραλία στο ύψος των ΚΤΕΛ.

Ας κάνουμε το βήμα νωρίς! Το υπουργείο και η κυβέρνηση δεν περιμένουν... βιάζονται!

Ένα χρόνο μετά την ανάληψη της υπουργίας από τον Ε. Στυλιανίδη η επίθεση από πλευράς κυβέρνησης συνεχίζεται με μια διαφορά όμως στον τρόπο που αυτή προωθείται. Στην προσπάθεια να αποφευχθεί μια κατά μέτωπο επίθεση με τους φοιτητές αυτή τη φορά επιλέγουν να περάσουν τον νόμο-έκτρωμα καλώντας τα τμήματα ανά σχολή και ανά πόλη να εγκρίνουν και τελικά να εφαρμόσουν σταδιακά όλες τις επιμέρους διατάξεις του. Με αυτό τον τρόπο εκτιμούν ότι δε θα συναντήσουν ιδιαιτέρες δυσκολίες ή ότι θα γίνουν λιγότερο αντιληπτοί. Ότι δε θα προκαλέσουν ένα νέο φοιτητικό ξεσηκωμό, ότι δε θα χάσει για άλλη μια φορά η κυβέρνηση Καραμανλή στο χώρο της παιδείας.

Η τάχατες δημοκρατικότητα της καθολικής εκλογής προέδρων από τους φοιτητές, κρύβει δύο απλές αλήθειες:

Πρώτον την αποπολιτικοποίηση, αποσυγκρότηση του συνδικαλισμού, μετατροπή του φοιτητικού κινήματος σε παθητικό ψηφοφόρο. Κι όλα αυτά για να χτυπηθεί η «διαπλοκή» που οι ίδιες οι παρατάξεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ΔΑΠ και ΠΑΣΠ αντίστοιχα, δημιούργησαν.

Δεύτερον την μειωμένη συμμετοχή της φοιτητικής κάλπης στο αποτέλεσμα: Για παράδειγμα σε ένα ΤΕΙ που ψηφίζουν εκατό καθηγητές και χίλιοι φοιτητές, η ψήφος κάθε καθηγητή μετράει για μία και η ψήφος κάθε φοιτητή για 0,02!!! Ποια άμεση δημοκρατία; Ποια συμμετοχή φοιτητών;

Οι προεδρικές εκλογές είναι η πρώτη πλευρά του νόμου πλαίσιο και η εφαρμογή οποιασδήποτε πλευράς του, ανοίγει την πόρτα για την εφαρμογή ολόκληρου του νόμου. Τον νομιμοποιεί, τον παγιώνει στις συνειδήσεις του κόσμου και της κοινωνίας, ομαλοποιεί την κατάσταση στην εκπαίδευση.

Η ΔΑΠ θα μας ζαλίσει για άλλη μια φορά για τα πάρτι της, για το ότι είναι πολύ in, για τις εκδρομές της και για ένα σωρό άσχετα θέματα. Η ΔΑΠ θα μας πρήξει για άλλη μια φορά για το ότι θέλει «πτυχία με αξία», αξιολόγηση κοκ. Ποιοι; Αυτοί που είναι οι μάγοι της διαπλοκής και της αδιαφάνειας μέσα στο ΤΕΙ, οι μάγοι των πελατειακών σχέσεων μέσω των θεμάτων, των σημειώσεων, των εξεταστικών.

Μας μίλησαν για δωρεάν μεταφορές και φρόντισαν να διαδώσουν σε όλους αυτήν τους… την “κατάκτηση”! Η αύξηση του εισιτηρίου στα 0,70€ όμως, λίγες μόλις εβδομάδες μετά την ανακοίνωσή τους, μας έδειξε για άλλη μια φορά την “ειλικρίνεια” της εν λόγω παράταξης, αλλά κυρίως ότι μόνο με ενωτικό, μαζικό, μαχητικό ανυποχώρητο αγώνα θα υπάρξουν κατακτήσεις. Πρόσφατο παράδειγμα έχουμε στην γειτονική Ξάνθη, όπου κάποιοι προσπάθησαν να βάλουν τιμή στην ήδη δωρεάν σίτιση των φοιτητών. Φυσικά απέτυχαν!...

Να υπάρξει η πιο πλατιά ενημέρωση στους φοιτητές για το τι είναι και τι θέλουν ο Νόμος Πλαίσιο και ο Εσωτερικός Κανονισμός για την Ανώτατη εκπαίδευση. Η ανάγκη να γίνει Γενική Συνέλευση είναι πολύ μεγάλη (έπειτα από 6 ολόκληρους μήνες από την τελευταία Γενική Συνέλευση!), διότι θα δούμε να εφαρμόζεται ένας νόμος για τον οποίο δεν έχουμε καλά-καλά συνειδητοποιήσει που αποσκοπεί και ποιόν συμφέρει.

Καλούμε όλες τις αριστερές παρατάξεις και τους ανένταχτους φοιτητές, για την δημιουργία επιτροπής για το μάζεμα υπογραφών με σκοπό την διεξαγωγή Γενικής Συνέλευσης.

Το φοιτητικό κίνημα πρέπει να απαντήσει στη νέα αυτή επίθεση και θα το κάνει μόνο αν χωνέψει την πείρα και βγάλει συμπεράσματα από τις κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος: η κοινή δράση και ενότητα της φοιτητικής αριστεράς ήταν αυτή που ένωσε την πλειοψηφία του κόσμου ενάντια στις “μεταρρυθμίσεις” της κυβέρνησης, η μαζική, ενωτική και ανυποχώρητη πάλη δεκάδων χιλιάδων φοιτητών έφερε αποτελέσματα και νίκες.

Ας κάνουμε το βήμα νωρίς!

Το Υπουργείο και η κυβέρνηση δεν περιμένουν… βιάζονται!

Ποιός "περιφρουρεί" την εφαρμογή του νόμου πλαίσιο;

(για τα επεισόδια σε Πανεπιστήμιο Πειραιά και ΤΕΙ Θεσσαλονίκης)

Στις προγραμματισμένες, για τις 28/05, πρυτανικές εκλογές στο Πανεπιστήμιο Πειραιά φάνηκε ποιοι είναι με τη δημοκρατία μέσα στο πανεπιστήμιο και ποιοι με τις «δυναμικές μειοψηφίες». Μέλη της ΟΝΝΕΔ, μαζί με φουσκωτούς μπράβους της νύχτας του Πειραιά και υπό την καθοδήγηση γνωστού ακροδεξιού κυβερνητικού στελέχους και νομαρχιακού συμβούλου Πειραιά (αυτοί δεν είναι εξωπανεπιστημιακά στοιχεία;), είχαν καταλάβει το χώρο του ΠΑ.ΠΕΙ. Προκαλούσαν από νωρίς το πρωί δεκάδες μέλη του παναθηναϊκού συντονιστικού φοιτητικών συλλόγων που πρα

γματοποιούσαν παράσταση διαμαρτυρίας στο προαύλιο του πανεπιστημίου, ενάντια στις εκλογές του νέου νόμου πλαίσιο. Μάλιστα έφτασαν στο σημείο, σα νέα ΜΑΤ, να επιτεθούν με καδρόνια και «σπρέι πιπεριού» ενάντια σε όσους παρευρίσκονταν στη διαμαρτυρία!!!

Σε παρέμβαση που έγινε στον Πρύτανη κ. Καρβούνη από μέλη της ΚΟΕ – συνδικαλιστές της Αριστερής Ενότητας, όπου τονίστηκε ότι δεν μπορεί να καλύπτει τις υποτιθέμενες «δημοκρατικές εκλογές» που γίνονται υπό καθεστώς προκλήσεων, τρομοκρατίας και κατάργησης του ασύλου από εξωπανεπιστημιακούς και παρακρατικούς και ότι η διαδικασία πρέπει να σταματήσει άμεσα, η απάντηση ήταν η απάθεια… Χαρακτηριστικά ο κος πρύτανης δήλωσε ότι δεν θα καταγγείλει τώρα τους ακροδεξιούς μπράβους, περιμένει να έρθει και η εξωκοινοβουλευτική αριστερά και μετά να τους καταγγείλει όλους μαζί. Σε εντεινόμενη πίεση της ΚΟΕ προς τον πρύτανη ώστε να αποχωρήσουν οι μπράβοι της νύχτας από το ΠΑΠΕΙ, απάντησε χαρακτηριστικά «χέστηκα για τις εκλογές».

Αντίστοιχα γεγονότα με πληρωμένους μπράβους έγιναν και στο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, όπου με τη βοήθεια αυτή τη φορά και αστυνομικών δυνάμεων (!!!), απαγόρευαν σε σπουδαστές να μπουν στο χώρο του ΤΕΙ.

Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση και η ηγεσία του ΥΠΕΠΘ θέλουν να τελειώνουν με το δημόσιο πανεπιστήμιο, με το άσυλο και με το φοιτητικό κίνημα. Θέλουν να εφαρμόσουν το νόμο πλαίσιο και να «διασφαλίσουν την τάξη» με όλα τα μέσα. Με λάσπη ενάντια στους αγωνιζόμενους φοιτητές, με πληρωμένους μπράβους, με τις προκλήσεις της αστυνομίας.

Στο όνομα της δημοκρατικότητας της καθολικής ψηφοφορίας καταπατείται βάναυσα το άσυλο! Η κυβέρνηση είναι υπεύθυνη για ότι συμβαίνει αυτές τις μέρες στα πανεπιστήμια. Στρατεύει τους νέους «Καλαμπόκες» και επιδιώκει νέους «Τεμπονέρες». Γνωρίζει τον τρόπο, όπως γνώριζε και τότε.

Καταγγέλλουμε την κυβέρνηση και τους παρακρατικούς μηχανισμούς της! Να χαίρονται και τις εκλογές τους, να χαίρονται και τη δημοκρατία που «διασφαλίζουν» μέσα στο Πανεπιστήμιο με τους φουσκωτούς μπράβους!

Καταγγέλλουμε τη διοίκηση του ΠΑ.ΠΕΙ. και του ΤΕΙ-Θ που συναινεί στην καταπάτηση του ασύλου, που καλύπτει τους παρακρατικούς της ΟΝΝΕΔ! Τα καλέσματα των διοικήσεων για «περιφρούρηση» των εκλογών οπλίζουν τα χέρια των παρακρατικών και της ΟΝΝΕΔ με παραλυτικά σπρέι και καδρόνια! Να απολογηθούν!

Στις κυβερνητικές εκκλήσεις για περιφρούρηση της εφαρμογής του νόμου η αριστερά δεν μπορεί να βρίσκεται σε αμηχανία, πολύ περισσότερο συνιστά πρόκληση να καλεί σε «διασφάλιση των πρυτανικών εκλογών». Το τι σημαίνει κάτι τέτοιο το δείχνει η ΟΝΝΕΔ. Χρειάζεται ενωτική, μαχητική, μαζική απάντηση!

Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας
28/05/2008

Αλληλεγγύη στους γονείς του Πρίνου

Οι γονείς του Πρίνου εξακολουθούν να μη στέλνουν τα παιδιά τους στο Δημοτικό του Πρίνου, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο ότι η αρχική αντίδρασή τους δεν ήταν συμβολική. Μετά την κοροϊδία που εισέπραξαν από την πλειοψηφία και την μείζονα αντιπολίτευση του Νομαρχιακού Συμβουλίου και την απαξίωση από πλευράς Νομάρχη, αποφάσισαν τη συνέχιση των κινητοποιήσεων τους.

Πιο συγκεκριμένα και ενώ οι γονείς ανέλυαν στη συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου, την απαράδεκτη κατάσταση που ζουν τα παιδιά τους, όσον αφορά την κτιριακό και την έλλειψη χώρων, οι εκπρόσωποι του δικομματισμού αποδύθηκαν στη γνωστή κοκορομαχία. Προσπάθησαν να δηλητηριάσουν τη σκέψη των γονιών προβάλλοντας το δίλημμα «ποιο σχολείο θέλετε να βγει από το πενταετές πρόγραμμα για να μπει το δικό σας;» Ο Νομάρχης όμως έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο, όταν απευθυνόμενος στους γονείς τους χαρακτήρισε «άπληστους» και ότι «πάντα ζητάτε περισσότερα», ενώ έκλεισε την τοποθέτησή του λέγοντας : «δεν ξέρω κατά πόσο ανταποδίδετε σωστά αυτά που οφείλετε απέναντί μας».

Ο αγώνας που ξεκίνησαν οι γονείς του Πρίνου πρέπει να αποτελέσει το παράδειγμα για όλους τους γονείς που στέλνουν τα παιδιά τους σε απαράδεκτα σχολεία με χιλιάδες προβλήματα. Είναι ο μόνος δρόμος απέναντι στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και της επίθεσης στη Δημόσια και Δωρεάν εκπαίδευση.

ΝΑ ΤΟΛΜΑΜΕ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ!

ΝΑ ΤΟΛΜΑΜΕ ΝΑ ΝΙΚΑΜΕ!

Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας

29/5/2008

Εκδήλωση - Συζήτηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στην Χρυσούπολη Παρασκευή 30/5/2008

Την Παρασκευή 30/5 θα πραγματοποιηθεί
Εκδήλωση - Συζήτηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στην Χρυσούπολη
με θέμα:
"Πολιτικές εξελίξεις και συγκρότηση τοπικού ΣΥ.ΡΙΖ.Α."

Ομιλητής: Τ. Κουράκης (βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης)

στην καφετέρια ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΟ
στις 20:00

Εκδήλωση της ΚΟΕ: βιβλιοπαρουσίαση και προβολή ταινίας

Την Τετάρτη 28/5 στις 20:00 θα γίνει εκδήλωση με αφορμή το αφιέρωμα που κάνουμε "40 χρόνια από το Μάη του '68", το οποίο θα περιλαμβάνει:

• Παρουσίαση του βιβλίου "Οπλισμένες κάμερες" των εκδόσεων Α/συνεχεια,

με ομιλητή τον Στέφανο Κάλφογλου και

• Προβολή της ταινίας: "Η χρονιά του γουρουνιού",

του Εμίλ ντ΄Αντόνιο, 1968.

Η εκδήλωση θα γίνει στο cafe-bar Θαλασσογραφία.

Επόμενη προβολή ταινίας για το αφιέρωμα στα 40 χρόνια από το Μάη του '68

Τη Δευτέρα 26/5 στις 20:00 θα γίνει η προβολή της ταινίας:
"Η εργατική τάξη πάει στον παράδεισο"
του Έλιο Πέτρι, 1971, Ιταλία.

Η προβολή θα γίνει στο Πολιτικό - Πολιτιστικό Στέκι
στην οδό Σωκράτους 6
(κάθετη στην Αμύντα, πίσω από τη
Δημοτική Αγορά)

Απόφαση Εκτελεστικής Γραμματείας της ΠΟΣΔΕΠ

Μετά το «σοκ» των πρόσφατων προκλητικών δηλώσεων του υπουργού Παιδείας, μόλις προχτές από τις ΗΠΑ ο υπουργός Οικονομίας κυνικά προσκάλεσε Αμερικανούς επιχειρηματίες να επενδύσουν στην ανώτατη εκπαίδευση της χώρα μας. Αναφέρονται μάλιστα και συγκεκριμένα ιδρύματα που μπορούν να πρωτοστατήσουν στην ίδρυση «μη κρατικών πανεπιστημίων».

Η κυβέρνηση με ζήλο φανατικού διεκπεραιωτή επιχειρεί με όλα τα μέσα να επιβάλει ως μεταρρύθμιση στην ανώτατη εκπαίδευση την εμπορευματοποίηση και την ιδιωτικοποίησή της σύμφωνα με τη διαδικασία της Μπολόνια. Με την προσπάθεια αναθεώρησης του Άρθρου 16 του Συντάγματος, επιχείρησε να καταργήσει την υποχρέωση της πολιτείας να στηρίζει οικονομικά τα δημόσια αυτοδιοικούμενα ιδρύματα και να εξασφαλίζει στους πολίτες δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση. Παρότι η επιχείρηση αυτή ακυρώθηκε από το μεγάλο κίνημα παιδείας, η κυβέρνηση σήμερα δηλώνει αποφασισμένη, «αξιοποιώντας» την οδηγία 36/2005 της Ε.Ε., να επιβάλει την λειτουργία ιδιωτικών «πανεπιστημίων», μέσω της αναγνώρισης ίδιων επαγγελματικών δικαιωμάτων στους αποφοίτους των ελληνικών Πανεπιστημίων και στους πτυχιούχους των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών (ΚΕΣ) που λειτουργούν ως παραρτήματα πανεπιστημίων του εξωτερικού στη χώρα μας. Επιπλέον, επιχειρεί -μέσω «διασταλτικής» ερμηνείας του Άρθρου 16- και σε σύμπνοια με την ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης να παρακάμψει το Σύνταγμα και να ιδρύσει «μη κρατικά πανεπιστήμια».

Οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι είμαστε αποφασισμένοι, παρά τις επιθέσεις και τη δυσφήμιση των διαφόρων κέντρων και ομάδων, που σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές συστοιχίζονται με την κυβέρνηση, να συνεχίσουμε -σε συμπόρευση με το φοιτητικό κίνημα και με την υποστήριξη της κοινωνίας- τον αγώνα μας για την υπεράσπιση του δημόσιου δημοκρατικού Πανεπιστημίου και την αποτροπή συνολικά της αντιμεταρρύθμισης που επιχειρεί να επιβάλει η κυβέρνηση.

Ζητάμε από την κυβέρνηση να μην προχωρήσει στην εφαρμογή της οδηγίας 36/2005 της Ε.Ε. και στην αναγνώριση ίδιων επαγγελματικών δικαιωμάτων στους αποφοίτους των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών, παραβιάζοντας έτσι επί της ουσίας το Άρθρο 16.

Διεκδικούμε τη χρηματοδότηση των Πανεπιστημίων με βάση τις πραγματικές τους ανάγκες. Καλούμε την κυβέρνηση να αποσύρει τις τετραετείς συμβάσεις. Καλούμε επίσης τις διοικήσεις των Πανεπιστημίων να μην υποκύψουν στους εκβιασμούς και τις απειλές του ΥπΕΠΘ, να μην καταρτίσουν τετραετείς συμβάσεις, ούτε να εφαρμόσουν τον πρότυπο εσωτερικό κανονισμό, τη “διασφάλιση ποιότητας”, τις “πιστωτικές μονάδες”.

Διεκδικούμε αξιοπρεπείς αποδοχές (αύξηση βασικού μισθού, ενσωμάτωση «επιδομάτων» στο βασικό μισθό) και αξιοπρεπές καθεστώς απασχόλησης.

Καλούμε τους συναδέλφους να πλαισιώσουν μαζικά τους Συλλόγους και να αποφασίσουν στις Γ.Σ. τη στάση τους σύμφωνα με την απόφαση της Διοικούσας Επιτροπής της 10-05-08, για να αντιμετωπίσουμε μαζί τα κρίσιμα αυτή τη στιγμή για την ύπαρξη του δημόσιου και δημοκρατικού Πανεπιστημίου θέματα: Την αναγνώριση ίδιων επαγγελματικών δικαιωμάτων στους αποφοίτους των ΚΕΣ, τις τετραετείς συμβάσεις και την αλλαγή του τρόπου χρηματοδότησης, τον πρότυπο εσωτερικό κανονισμό.

Καλούμε τις κοινωνικές δυνάμεις που αγωνίστηκαν στο μεγάλο κίνημα παιδείας για τη μη αναθεώρηση του Άρθρου 16, να συστρατευτούν και πάλι με το πανεπιστημιακό κίνημα για τον ίδιο σκοπό, δηλαδή για την υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν ανώτατης εκπαίδευσης, της αξίας των πτυχίων και των συλλογικών επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων των ελληνικών δημόσιων Πανεπιστημίων. Για να αντιμετωπίσουμε την επίθεση της κυβέρνησης που με την αναγνώριση των ΚΕΣ οδηγεί στην απαξίωση τα δημόσια Πανεπιστήμια και στην επιβολή των ιδιωτικών.

Η Ε.Γ. της ΠΟΣΔΕΠ καλεί τους συναδέλφους να συμμετάσχουν στα συλλαλητήρια που οργανώνουν οι φοιτητικοί σύλλογοι.

H Εκτελεστική Γραμματεία της ΠΟΣΔΕΠ

23/5/2008

Ο εμφύλιος πόλεμος συνεχίζεται…

Ο πόλεμος ενάντια στο κίνημα και τον ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζεται. Η αντιπαράθεση αφορά τις δισυπόστατες θέσεις που εκφράστηκαν κάτω από την πίεση των ΜΜΕ για την αναταραχή στα Πανεπιστήμια που προκαλείται από την εμπρηστική κυβερνητική πολιτική εφαρμογής του νόμου πλαίσιο, αφορά ταλαντεύσεις και φόβους απέναντι στην πίεση αυτή.

Δεν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ που έκφρασε πολιτικά το κίνημα του άρθρου 16 και μίλησε για αυτό με ένταση προεκλογικά, καταγράφοντας το ψηλότερο ποσοστό του, σήμερα να παρουσιάζεται σαστισμένος και με διχογνωμίες στο θέμα των φοιτητικών κινητοποιήσεων ενάντια στην εφαρμογή του νόμου πλαίσιο και ειδικά τις πρυτανικές εκλογές.

Όσο και αν η λεγόμενη «καθολική ψηφοφορία» των φοιτητών δεν είναι το κορυφαίο σημείο του νόμου πλαίσιο, σωστά το φκ διαβλέπει στην εκλογή νέων πρυτανικών αρχών υπό τις διατάξεις του νέου νόμου και τις εκβιαστικές πιέσεις του υπουργείου παιδείας για τετραετή προγράμματα, την άμεση εφαρμογή του νόμου-εκτρώματος που ψήφισε η ΝΔ που εντάσσεται στην επιχείρηση διάλυσης του δημόσιου χαρακτήρα των ΑΕΙ.

Όσο κι αν τα ΜΜΕ και ο δικομματισμός (αλλά και το ΚΚΕ που συστρατεύτηκε για να επιβληθεί στην πράξη ο νόμος των Στυλιανίδη – Καραμανλή) θέλουν να συκοφαντήσουν το φκ και να παρουσιάσουν μια εικόνα πολέμου, οξύτατης σύγκρουσης και τυφλής βίας μέσα στα ΑΕΙ, που εμποδίζει την ποιοτική αναβάθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης.

Η πίεση απόδωσε καρπούς και αυτό ενίσχυσε τον εμφύλιο για τον οποίο κάνει λόγο ο τίτλος της δήλωσής μας και θα φανεί παρακάτω καθαρά:

Μέρος της Αριστεράς θεωρεί θετικό ή τοποθετείται αμυντικά σε σχέση με την λεγόμενη «καθολική ψηφοφορία» των φοιτητών. Δεν έσκυψαν πιο σοβαρά να δουν πού αποσκοπεί αυτή η διάταξη και τι κατάσταση θα δημιουργήσει σχετικά με τις εκλογές πρυτανικών αρχών μέσα στα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Καθαρό προϊόν της αμερικανοποίησης, θα προωθήσει την αποπληροφόρηση, την παραπέρα παθητικοποίηση και την εισβολή της επιχειρηματικής πολιτικής πιο άμεσα, πιο δραστικά. Η «καθολική συμμετοχή» ηχεί εύηχα αλλά είναι πιο πίσω και πιο αντιδραστική από την ισχύουσα κομματικοποίηση. Σωστά το συντονιστικό των αγωνιζόμενων φοιτητών επισημαίνει σε ανακοίνωσή του για το ζήτημα τα ακόλουθα (που κανείς δεν πρόβαλε, ούτε καν έκανε αναφορά στην ύπαρξη αυτής της άποψης):

«Σε μία περίοδο που χτυπιούνται λυσσαλέα από την κυβέρνηση οι δημοκρατικές διαδικασίες του φοιτητικού κινήματος, οι γενικές συνελεύσεις, το άσυλο σαν εφαλτήριο αγώνων και χώρος ελεύθερης πολιτικής δράσης και διαλόγου, που ο πρότυπος εσωτερικός κανονισμός επιχειρεί να καταστείλει τους αγώνες με πειθαρχικά συμβούλια, παρουσιάζεται σαν «αποθέωση της δημοκρατίας» η καθολική ψηφοφορία στις πρυτανικές και προεδρικές εκλογές. Ο στόχος ωστόσο της συγκεκριμένης διάταξης είναι η ισχυροποίηση του εκάστοτε πρύτανη ή προέδρου να δρα αυθαίρετα προφασιζόμενος την ψήφισή του από το φοιτητικό σώμα, η ψήφισή του από το φοιτητικό σώμα που ουσιαστικά μειώνει την επίδραση της ψήφου των φοιτητών στο τελικό αποτέλεσμα, με υπέρ – εξουσίες και δυνατότητα εφαρμογής της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Ο μόνος τρόπος οι φοιτητές να έχουν λόγο στην εκπαιδευτική διαδικασία είναι μέσα από τη συμμετοχή τους στις γενικές συνελεύσεις, στις διαδικασίες και στην πάλη του φοιτητικού κινήματος. Η διαπλοκή (που κυρίαρχα οφείλεται στις καθεστωτικές δυνάμεις) όχι μόνο δεν αντιμετωπίζεται, αλλά εντείνεται με τις πελατειακές σχέσεις που θα δημιουργούνται ανάμεσα στον κάθε φοιτητή ατομικά και τον εκάστοτε πρύτανη, με τη διαμεσολάβηση πάντα των καθεστωτικών παρατάξεων. Σ´ αυτή την κατεύθυνση, το μπλοκάρισμα των πρυτανικών εκλογών μέσα από τις διαδικασίες του φοιτητικού κινήματος (συνελεύσεις, καταλήψεις, διαδηλώσεις), είναι βήμα για τη συνολική ανατροπή του νόμου.» [1]

Μέσα σε ένα σκεπτικό «να μην πέσουμε στην παγίδα της κυβέρνησης που θέλει να μας στριμώξει και να μεταθέσει το ζήτημα του ΟΤΕ αλλά και της ουσίας του νόμου πλαίσιο σε ανώδυνα κανάλια» ο ΣΥΝ σε ανακοίνωσή του αναφέρει σχετικά με το θέμα της «καθολικής ψηφοφορίας»:

«Ο ΣΥΝ ξεκαθαρίζει ότι η καθολική ψηφοφορία αποτελεί πάγιο δημοκρατικό αίτημα της δικής μας αριστεράς, όταν εξασφαλίζονται οι όροι για την διεξαγωγή μιας πολιτικής διαδικασίας. Ο ΣΥΝ καλεί τις ζωντανές και μαχητικές δυνάμεις, που αγωνίζονται για αναβαθμισμένη δημόσια και δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση: α) να μην ακολουθήσουν την κυβέρνηση στο γήπεδο που αυτή θέλει, β) να προφυλαχθούν από στημένες επικοινωνιακές παγίδες και από ακραίες, άστοχες και αδιέξοδες πρακτικές που στη συνέχεια διογκώνει και αξιοποιεί η κυβέρνηση για να δυσφημίσει το φοιτητικό κίνημα και γ) να αναδείξουν το μείζον ζήτημα της οικονομικής ασφυξίας των πανεπιστημίων και τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης.» [2]

Στη συνέχεια είχαμε μια πρωτοφανή επίθεση από εκφραστές της ανανεωτικής πτέρυγας του ΣΥΝ, μια εντελώς αντιφατική στάση πανεπιστημιακών του ΣΥΝ μέσα στην ΠΟΣΔΕΠ, την τοποθέτηση της ΑΡΣΗ, και επειδή δεν λείπει ο μαϊντανός από τη σαρακοστή, την επανεμφάνιση των περίφημων «1000» (που πάντα ήταν πολλοί λίγοι).

Πρώτος και καλύτερος ο Δ. Χατζησωκράτης έκανε δηλώσεις που δεν δικαιολογούνται και είναι δεύτερο περιστατικό μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα:

«Εμείς θέλουμε προοδευτική μεταρρύθμιση στα ΑΕΙ. Να βγει το δημόσιο Πανεπιστήμιο από την κρίση και να ενισχυθεί.

Πάγια θέση της ανανεωτικής αριστεράς είναι η καθολική ψηφοφορία. Οι συμμετοχικές δημοκρατικές διαδικασίες.

Γι’ αυτό και αποδοκιμάζουμε πρακτικές βίας και τυχοδιωκτισμούς, τις ακραίες και άστοχες ενέργειες που απειλούν να δυσφημίσουν το φοιτητικό κίνημα.» [3]

Η ΑΡιστερά ΣΗμερα(ΑΡΣΗ) σε ανακοίνωσή της αναφέρει:

«Μας ανησυχεί το γεγονός ότι η καθολική ψηφοφορία των φοιτητών, πάγιο προοδευτικό αίτημα, μπαίνει στη μέγγενη της τυφλής άρνησης. Κι αντί να τεθεί το ζήτημα της πραγματικής συμμετοχής των φοιτητών, προβάλλεται ως μείζων αντιστασιακή διεκδίκηση η ακατανόητη επιστροφή στο σύστημα των διορισμένων αντιπροσώπων. Μόνο το δημόσιο πανεπιστήμιο θα πληγεί αν οι εκλογικές διαδικασίες διαβρωθούν με πονηριές που θίγουν το κύρος των νέων οργάνων. Και θα πληγεί πολύ σοβαρά, με απρόβλεπτες συνέπειες, αν ακυρωθούν οι εκλογές με βίαιες ενέργειες, όπως η απαγωγή της κάλπης ή οι καταλήψεις.»[4]

Από κοντά και η «Συντονιστική Επιτροπή της Πρωτοβουλίας για την αναβάθμιση του δημόσιου πανεπιστημίου», η γνωστή κίνηση των «1000» που την πέφτει χοντρά και χωρίς προσχήματα:

«Η επίθεση και η υπονόμευση κατά του δημόσιου πανεπιστημίου, στην οποία πρωτοστατούν μειοψηφικές ομάδες φοιτητών και ένα μέρος της ΠΟΣΔΕΠ, έχουν φτάσει πλέον σε καταστάσεις παροξυσμού και στην καταπάτηση των στοιχειωδών δημοκρατικών αναγκών». Ανάμεσα σε άλλα, κατηγορούν την ΠΟΣΔΕΠ για «απίστευτες διαδικαστικές αυθαιρεσίες…»

Η άρνηση της καθολικής ψηφοφορίας, «αποτελεί την κορύφωση του παραλογισμού, αλλά και της μικροπολιτικής. Παρατάξεις που παίρνουν μόλις 5% ή 3% στις φοιτητικές εκλογές, καίνε και αρπάζουν κάλπες, κλειδώνουν πανεπιστημιακά κτίρια, επειδή η καθολική ψηφοφορία θα τις οδηγήσει σε περαιτέρω συρρίκνωση».[5]

Όπως διαπιστώνει ο καθένας το ύφος και η ποιότητα της επίθεσης ανοικτά στο φοιτητικό κίνημα και την ΠΟΣΔΕΠ, γίνεται με τρόπο που και ο γραμματέας του υπουργού Στυλιανίδη θα δίσταζε να κάνει. Στοχοποιεί τις παρατάξεις του «3 και του 5%», αλλά όχι τις παρατάξεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ. Αλήθεια οι ανήκοντες στην «πλουραλιστική» και «δημοκρατική» αριστερά πώς μπορούν να λοιδορούν το 3 και το 5%; Για ποιο λόγο τόση ανοχή στους απολογητές των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων και υβριστές του φοιτητικού και πανεπιστημιακού κινήματος;

Η καθολική ψηφοφορία προς υπέρβαση της «διαπλοκής φοιτητικών παρατάξεων – πανεπιστημιακών διοικήσεων» ακούγεται δημοκρατική αλλαγή, αλλά δεν είναι. Οδηγεί στην απολιτική τοποθέτηση, στην αποσυνδικαλιστικοποίηση, είναι βήμα προς την αμερικανοποίηση της πανεπιστημιακής ζωής, πολλαπλασιάζει εξαρτήσεις και πιέσεις,

διευρύνει και απλώνει τη διαπλοκή. Η καθολικότητα της ψηφοφορίας ποτέ δεν ήταν το όριο των διεκδικήσεων και των αγώνων του λαϊκού κινήματος και της αριστεράς. Ούτε στην κοινωνία, ούτε στα Πανεπιστήμια. Ειδικά σήμερα που συνδυάζεται με την ολόπλευρη υπονόμευση της δημόσιας εκπαίδευσης.

Η εικόνα που δίνει ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα από αυτές της παρεμβάσεις είναι αμφίσημη και όχι καλή. Μάλιστα όταν πριν λίγες μέρες ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ, Νίκος Κωνσταντόπουλος ξαναλανσάρει την άποψη περί συνεργασίας ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ με εξεύρεση κοινής προγραμματικής συμφωνίας και πρωθυπουργό κοινής αποδοχής, χωρίς φυσικά να υπάρξει κάποια τοποθέτηση των οργάνων όταν, τόσο κατάφορα, προβάλλεται η κεντροαριστερή προοπτική – πρόταση που επανειλημμένα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν αποτελεί πολιτική του.

Μάλλον όλα αυτά ρίχνουν νερό στο μύλο ενός ιδιότυπου εμφύλιου που μάλλον εκτυλίσσεται μέσα στον ΣΥΝ (με δικούς του «νόμους», με ειδικές «νομοτέλειες» και με ιδιαίτερη «επίλυση» και «κορύφωση») που όμως δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται:

Α) Να υπάρχει ανοχή στην ανοικτή επίθεση που γίνεται σε κινηματικές λογικές, πρακτικές και εγκόλπωση των αστικών διαδόσεων και επιχειρημάτων συκοφάντησης του φκ και του συνδικαλιστικού κινήματος των πανεπιστημιακών.

Β) Να προβοκάρεται τόσο ασύστολα το φκ, οι διαδικασίες του αλλά και το εγχείρημα της Αριστερής Ενότητας και ακόμα να αφήνεται έκθετη η ν.ΣΥΝ από τέτοιες επιθέσεις.[6]

Γ) Να βάλλεται τόσο χοντρά και συστηματικά η εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ είτε από τον εμφανιζόμενο ως διευθυντή – γραμματέα της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ είτε με διάφορες δηλώσεις και εμφανίσεις σαν αυτές που είχαμε και στο πρωτομαγιάτικο «τζαρτζάρισμα» με την υπόθεση του κουλουριού.

Δ) Να μην αλλάζει τίποτα στη δημόσια εικόνα που δίνει ο ΣΥΡΙΖΑ στα ΜΜΕ παρά τις αποφάσεις που έχουν παρθεί.

Η ΚΟΕ υπερασπίζεται δημόσια όλες τις κινητοποιήσεις του φκ και της ΠΟΣΔΕΠ για την κατάργηση του νόμου πλαίσιο, καταγγέλλει τη συκοφάντηση του φκ και της κινηματικής ριζοσπαστικής λογικής και πρακτικής, και θεωρεί ότι ο ιδιότυπος «εμφύλιος» μόνο ζημιά προκαλεί στη δημόσια εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ. Καλεί όλους του συντρόφους και συντρόφισσες να καταδικάσουν και να απομονώσουν πολιτικά τις δεξιές, διασπαστικές, συκοφαντικές στάσεις και συμπεριφορές και να απαιτήσουν καλύτερο συντονισμό, πιο τολμηρή ενωτική και αριστερή πολιτική, ώστε να γίνουν πράξη οι διακηρύξεις και να ανταποκριθούμε στο αίτημα της αλλαγής των πραγμάτων στην κοινωνία, στην πολιτική, στην αριστερά.

Όριο του ΣΥΡΙΖΑ είναι (πρέπει να είναι) οι ανάγκες και τα συμφέροντα του λαού, της νεολαίας, των φοιτητών, των πανεπιστημιακών δασκάλων, του κόσμου της εργασίας.

Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας
23/5/2008

---

[1] Απόφαση συντονιστικού που έγινε μετά την πρώτη πορεία στην Αθήνα στις 15/5

[2] Ανακοίνωση Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ 21/5

[3] Δηλώσεις στον σταθμό ΣΚΑΪ που αναρτήθηκαν και στον ιστότοπο του ΣΥΝ 22/5

[4] Ανακοίνωση ΑΡΣΗ 20/5 που αναρτήθηκε στον ιστότοπο της Ανανεωτικής Παρέμβασης

[5] Εφημερίδα Ελευθεροτυπία 22/5

[6] Σωστά η ν.ΣΥΝ σε δύο ανακοινώσεις της τοποθέτησε τα θέματα: «Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ως Νεολαία Συνασπισμού δεν αντιλαμβανόμαστε σε τι μπορούν να εξυπηρετήσουν οι πρυτανικές και προεδρικές εκλογές, ακόμα και αν γίνουν με καθολική συμμετοχή, το οποίο και θεωρούμε πιο δημοκρατικό, τη στιγμή που διακυβεύεται η αυτονομία και η ακαδημαϊκή αυτοτέλεια των ιδρυμάτων.

Το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας πρέπει να αγωνιστεί για να μη περάσει καμία διάταξη της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Δεν ζητάμε, ούτε συμμετέχουμε σε εκλογές στα ιδρύματα, τη στιγμή που διακυβεύεται το ίδιο το μέλλον τους.» 19/5

«Γνωρίζουμε πολύ καλά το πως η κυβέρνηση και οι συνοδοιπόροι της, μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια της, θα προσπαθήσουν να προβάλουν τις κινητοποιήσεις αυτές ως «ακραίες», «μειοψηφικές» ή ακόμα και «προβοκατόρικες». Σε όλους αυτούς θα θυμίσουμε τις νίκες του πανεπιστημιακού κινήματος το προηγούμενο διάστημα και θα τους υποσχεθούμε ακόμα μεγαλύτερες.» 22/5

Για την κατάσταση στα Πανεπιστήμια

Η κυβέρνηση ανοίγει επιθετικά το μέτωπο της παιδείας προσδοκώντας τον αποπροσανατολισμό και τη σιωπή για τα μέτωπα της ιδιωτικοποίησης του ΟΤΕ και της καλπάζουσας ακρίβειας. Ο Υπουργός Παιδείας, δρώντας σαν Υπουργός (παρα) Παιδείας επιτίθεται χυδαία στα δημόσια πανεπιστήμια, πρακτορεύοντας ανοικτά τα συμφέροντα του ιδιωτικού κεφαλαίου. Αποκορύφωμα συνιστά ο ανοικτός εκβιασμός των Πανεπιστημίων με την απειλή της διακοπής της χρηματοδότησής τους αν δεν καταρτίσουν τους τετραετείς προγραμματισμούς που προβλέπει ο νόμος.

Οι πρυτανικές εκλογές αποτελούν μια πρώτη πολιτική μάχη μετά το μεγάλο ξέσπασμα του φοιτητικού κινήματος για το άρθρο 16. Η συντεταγμένη επίθεση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΜΜΕ που υπερασπίζονται την «τάξη και την ευρυθμία» των ΑΕΙ ενάντια στις «μειοψηφίες» της φοιτητικής αριστεράς, δείχνει ότι δεν έχουν μάθει τίποτε από το περσινό τους πάθημα.

Η τάχατες δημοκρατικότητα της καθολικής εκλογής πρυτάνεων και προέδρων από τους φοιτητές, κρύβει δύο απλές αλήθειες: Πρώτον την επιχείρηση αποπολιτικοποίησης, αποσυγκρότησης του συνδικαλισμού, μετατροπής του φοιτητικού κινήματος σε παθητικό ψηφοφόρο. Κι όλα αυτά για να χτυπηθεί η «διαπλοκή» που οι ίδιες οι παρατάξεις του δικομματισμού δημιούργησαν. Δεύτερον την μειωμένη συμμετοχή της φοιτητικής κάλπης στο αποτέλεσμα: Σε ένα Πανεπιστήμιο που ψηφίζουν εκατό καθηγητές και χίλιοι φοιτητές, η ψήφος κάθε καθηγητή μετράει για μία και η ψήφος κάθε φοιτητή για 0,02!!! Ποια άμεση δημοκρατία; Ποια συμμετοχή φοιτητών;

Η αριστερά σε αυτή τη συγκυρία δεν είναι δυνατόν να παίρνει θέση ενάντια στις κινητοποιήσεις για την ακύρωση των πρυτανικών εκλογών. Η αποχώρηση της ΠΚΣ από τις Γενικές Συνελεύσεις ώστε να βγουν άκυρες λόγω απαρτίας, η υπεκφυγή του συγκεκριμένου αγώνα για το μπλοκάρισμα των πρυτανικών εκλογών, δείχνουν ότι το ΚΚΕ συνεχίζει να είναι τόσο καθαρούτσικο και περιχαρακωμένο, όσο και ακίνδυνο. Ούτε είναι δυνατόν η αριστερά να ισορροπεί ανάμεσα σε δύο βάρκες: Οι αγώνες για την κατάργηση του νόμου και η συγκεκριμένη πολιτική μάχη με αφορμή τις πρυτανικές εκλογές, να συμβαδίζουν με ζητωκραυγές για τη δημοκρατικότητα της καθολικής ψηφοφορίας, με τις αυταπάτες της συμμετοχής και της συνυπευθυνότητας στις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, ή ακόμη περισσότερο με την απαίτηση για πάγωμα των κινητοποιήσεων και εφαρμογή του νόμου…

Η αριστερά δεν μπορεί να αναιρεί τον εαυτό της.

Το παράδειγμα των γονιών στον Πρίνο

Στον Πρίνο οι γονείς ήταν αυτοί που ξεκίνησαν κατάληψη στο σχολείο των παιδιών τους. Βαρέθηκαν να ακούν υποσχέσεις από Νομάρχη και Δήμαρχο και αποφάσισαν να δράσουν δυναμικά.

Στο σχολείο που είναι ταυτόχρονα Δημοτικό και Γυμνάσιο στεγάζονται περίπου 300 μαθητές από τους οποίους οι 175 είναι της πρωτοβάθμιας και αναμένεται να αυξηθούν ακόμα περισσότερο την επόμενη σχολική χρονιά. Το μάθημα γίνεται σε 4 τάξεις των 17τ.μ. η κάθε μια, που συμπληρώνονται από λυόμενα στην αυλή. Η έλλειψη χώρων είναι τόσο μεγάλη που τα παιδιά γυμνάζονται στον διάδρομο.

Αυτό που συμβαίνει στον Πρίνο δεν είναι μοναδικό φαινόμενο. Εκτός από 2-3 πιο καινούργιες κατασκευές η κατάσταση που παρουσιάζουν τα σχολεία χαρακτηρίζεται επιεικώς απαράδεκτη. Στα περισσότερα, τα λυόμενα έχουν γίνει μέρος της σχολικής πραγματικότητας. Η υποτιθέμενη προσωρινή λύση στο πρόβλημα των αιθουσών, αργά και σταθερά μονιμοποιείται με αυτόν τον τρόπο. Η έλλειψη χώρων και αιθουσών και το στοίβαγμα των μαθητών σε απαράδεκτες αίθουσες, η κακή κτιριακή κατάστασή τους ακόμα και από στατική και δομική άποψη που εγκυμονούν σοβαρότατους κινδύνους για την ασφάλεια και την ζωή των μαθητών, είναι φαινόμενα καθημερινά. Τα «έξυπνα σχολεία» του υπουργού κ. Στυλιανίδη δεν μπορούν να παραμυθιάσουν πια κανένα.

Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς. Πέρυσι, δυο παιδικοί σταθμοί έκλεισαν εξαιτίας των ρωγμών και της καθίζησης των κτιρίων. Στο ΕΠΑΛ στο Περιγιάλι, εκκενώθηκε ένα τμήμα του λόγω επικίνδυνης καθίζηση. Αυτά συμβαίνουν σε κτίρια που χτίστηκαν πριν 20 χρόνια. Τα περισσότερα νηπιαγωγεία λειτουργούν σε ανήλια και γεμάτα υγρασία καταστήματα χωρίς αυλές.. Στο 6^Ο Γυμνάσιο το γυμναστήριο στάζει από παντού, Στο 1^ο-4^ο Λύκειο, στις Κρηνίδες, στον Αμυγδαλεώνα, στην Ν. Πέραμο, στο Ποδοχώρι και σε πολλά άλλα, λύνουν το πρόβλημα με τα κοντέινερς. Οι Δήμοι αναλαμβάνουν μόνο καλλωπιστικά μερεμέτια. Αντί να τεθούν επικεφαλής του αγώνα των μαθητών (όπως στο 6^ο Γυμνάσιο), προτιμούν την γελοία αντιπαράθεση με τον Νομάρχη για το ποιος είναι ο αρμόδιος, βάση του νόμου, για κάθε είδους ζημιά ή καταστροφή. Συμπεριφέρονται σαν απλοί διαχειριστές κονδυλίων που η κυβέρνηση διαρκώς περικόπτει.

Απέναντι στην νεοφιλελεύθερη πολιτική της ΝΔ κα του ΠΑΣΟΚ, του λιγότερου κράτους, της μείωσης των δαπανών για την παιδεία, του να πληρώνουν οι ίδιοι οι γονείς για την εκπαίδευση των παιδιών τους ο δρόμος που προτίμησαν να ακολουθήσουν οι γονείς στον Πρίνο μπορεί να αποτελέσει μια πραγματική διέξοδο για όλους. Με τον αγώνα τους πέτυχαν την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Θάσου για την άμεση κατασκευή νέου σχολείου.

Η ακρίβεια είναι πολιτικό πρόβλημα

Η ακρίβεια παρουσιάζεται από τους κυβερνητικούς ιθύνοντες και ορισμένους οικονομικούς αναλυτές σαν ένα πρόσκαιρο, συγκυριακό πρόβλημα που εξαρτάται από διεθνείς παράγοντες ή το φυσικό περιβάλλον, όταν πρόκειται για τρόφιμα. Άλλοι πιο «ριζοσπάστες» δημοσιογράφοι κάνουν λόγο για «δυσλειτουργίες της αγοράς» που όμως είναι δυνατό να ξεπεραστούν κάτω από την επίδραση του «ελεύθερου ανταγωνισμού». Πρόκειται για καθαρή απάτη. Το πρόβλημα της ακρίβειας είναι πρόβλημα πολιτικό. Μπορεί, κατά καιρούς, να παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις, αλλά πάντα υπάρχει και πλήττει αποκλειστικά τα λαϊκά νοικοκυριά.
Είναι γέννημα του καπιταλισμού, συμπληρωματικός μηχανισμός της απόσπασης υπεραξίας από τους εργαζόμενους, θεμελιώδες στοιχείο της εκμετάλλευσης.
Όπως μετά την κρίση του 73 και 79 επιβλήθηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο τα διαρθρωτικά προγράμματα του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας και γενικεύτηκαν οι ιδιωτικοποιήσεις και οι πολιτικές λιτότητας, φορτώνοντας τα βάρη της κρίσης στους εργαζόμενους όλου του κόσμου. Έτσι και σήμερα, με το όργιο κερδοσκοπίας του χρηματιστηριακού κεφαλαίου στο πετρέλαιο, στις πρώτες ύλες και στα τρόφιμα, γίνεται μια τεράστια μεταφορά πόρων από τους εργαζόμενους στην οικονομική ολιγαρχία.
Η ακρίβεια μαζί με τις ιδιωτικοποιήσεις, με την υπερχρέωση από τις τράπεζες, την άδικη φορολογία, τη συμπίεση του κόστους εργασίας και την εργασιακή ευλυγισία αποτελούν την παγκόσμια συνταγή του καπιταλιστικού συστήματος. Είναι οι πηγές και οι κινητήριες δυνάμεις της συγκέντρωσης του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου στην οικονομική ολιγαρχία. Οι πηγές της χλιδής των λίγων σε βάρος της πλειοψηφίας της κοινωνίας.
Είναι το ζητούμενο των πολιτικών που εξαπολύονται σε πλανητική κλίμακα υπό τον έλεγχο των πολυεθνικών μονοπωλιακών συγκροτημάτων.
Είναι το αντικείμενο των πολιτικών επιλογών των κυβερνήσεων και των αστικών κομμάτων, που μοντελοποιούνται και συγχρονίζονται από το ΔΝΤ , την Παγκόσμια Τράπεζα, το διευθυντήριο των Βρυξελλών και όλους τους διεθνείς οργανισμούς-πυλώνες του σημερινού συστήματος.
Στη χώρα μας, είναι γνήσιο τέκνο των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Το αποτέλεσμα είναι περισσότερο φανερό από κάθε άλλη φορά. Όλο και περισσότερο φτωχοί, όλο και περισσότεροι οι φτωχοί του κόσμου. Η πείνα σαρώνει τις φτωχές γειτονιές του πλανήτη, οδηγεί σε εξεγέρσεις. Η ακρίβεια εξανεμίζει τους εργατικούς μισθούς στις μητροπόλεις του καπιταλισμού.
Μια μόνο απάντηση μπορεί να υπάρξει. Οργάνωση ης αντίστασης. Μαζικοί και ενωτικοί αγώνες για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και έλεγχο των τιμών τώρα!

Δύο νέα βιβλία για τον Μάη του '68 από τις εκδόσεις Α/συνεχεια

Κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Α/συνεχεια δύο νέα βιβλία με ορόσημο τη συμπλήρωση σαράντα χρόνων από το Μάη ’68. Και τα δύο βιβλία μπορείτε να τα προμηθευτείτε στην τιμή των 25 €.

68 ντοκουμέντα
μιας γενιάς που άλλαξε τον κόσμο (20 €)

40 χρόνια μετά το 1968, το βιβλίο αυτό παρουσιάζει μια σειρά από ντοκουμέντα της πολύμορφης εξέγερσης που συγκλόνισε τον κόσμο. 68 κείμενα μιας γενιάς που άλλαξε τον κόσμο, 68 ντοκουμέντα αγωνιστών, ομάδων, οργανώσεων και κομμάτων τα οποία καλύπτουν μια δεκαπενταετία (1960-1975) έντονων αγώνων ενάντια στον παλιό κόσμο, ενάντια στο γερασμένο σύστημα κοινωνικών σχέσεων.

"Να τολμάμε να αγωνιζόμαστε, να τολμάμε να νικάμε", έλεγε ο Μάο. "Να είμαστε ρεαλιστές, να ζητάμε το αδύνατο", ήταν ένα σύνθημα του γαλλικού Μάη. Μέσα από τα ντοκουμέντα αυτού του βιβλίου αναδεικνύεται το εύρος και το βάθος της κριτικής και της αμφισβήτησης που άσκησαν τα κινήματα σε όλους τους τομείς.

Δείτε εδώ ολόκληρη την εισαγωγή των εκδόσεων Α/συνεχεια.

Οπλισμένες κάμερες (10 €)

Ένα βιβλίο για την ανάμιξη του κινηματογράφου στην επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας και για τις ριζικές αλλαγές στο ίδιο το κινηματογραφικό μέσο. Μέσα στην επαναστατική δίνη του ’68 κανένα επίπεδο του κινηματογράφου δεν εξαιρέθηκε από την κριτική τόσο του κινήματος όσο και μέσα από το το έργο των ίδιων των κινηματογραφιστών. Στόχαστρο της κριτικής ήταν η κατάργηση των διαχωρισμών ανάμεσα σε ειδικούς και μη, σε δημιουργούς και θεατές, σε "παραγωγούς" και σε "καταναλωτές" τέχνης.

Μέσα από ντοκουμέντα της εποχής, κείμενα κινηματογραφιστών και κινηματογραφικών ομάδων της εποχής που ανέπτυξαν έντονο έργο μέσα στο κίνημα και στον κινηματογράφο, το βιβλίο αυτό προσπαθεί να κάνει γνωστή μια πλευρά της κινηματογραφικής και κοινωνικής ιστορίας που παραμένει αγνοημένη στη χώρα μας.

Επίσης, δείτε εδώ το κείμενο "οι κερασιές δεν ανθίζουν μονάχα μια φορά, οι κερασιές δεν ανθίζουν μονάχα στη Γαλλία", γραμμένο από τον Γιάννη Χοντζέα το 1983 για τα 15 χρόνια από τον Μάη.

Διαβάστε ακόμα εδώ, το "25 χρόνια μετά τον Μάη", κείμενο που δημοσιεύτηκε στο Δελτίο Α/συνέχεια τ.34, Ιούνιος 1993.

Τα βιβλία μπορείτε να τα βρείτε στο νέο πολιτικό - πολιτιστικό στέκι, στην οδό Σωκράτους 6 (κάθετη στην Αμύντα, πίσω από τη Δημοτική Αγορά).

Αφιέρωμα στον Μάη του '68

Πρόγραμμα εκδηλώσεων

• Πέμπτη 15/05 στις 8μμ: Εκδήλωση-παρουσίαση βιβλίου “68 ντοκουμέντα μιας γενιάς που άλλαξε το κόσμο” των εκδόσεων Α/συνέχεια.
  

• Σάββατο 17/05 στις 8μμ: Προβολή ταινίας «Η εργατική τάξη πάει στο παράδεισο»

Έλιο Πέτρι, 1971, μυθοπλασία, Ιταλία

Από τις πιο αντιπροσωπευτικές ταινίες για το κίνημα στην Ιταλία και τη θέση του νέου βιομηχανικού προλεταριάτου και κριτικής στο ρεφορμιστικό συνδικαλισμό του ΚΚΙ. Η ιστορία ενός εργάτη που βρίσκεται ανάμεσα στις πιέσεις καθημερινότητας και δουλειάς και στην δύσκολη συνειδητοποίηση της ανάγκης πολιτικής δράσης στο εργοστάσιο.

• Πέμπτη 22/05 στις 8μμ: Προβολή ταινίας «Το βάθος του ουρανού είναι κόκκινο»

Κρις Μάρκερ, 1978, ντοκιμαντέρ, Γαλλία

Αν και η ταινία φτιάχτηκε στα δεκάχρονα του Μάη, αποτελεί μία από τις πιο περιεκτικές όσον αφορά το εύρος και την πολυμορφία του 68. Αποτελεί ένα μοντάζ εικόνων από τα διάφορα κινήματα και μέτωπα σε όλο τον κόσμο.

• Δευτέρα 26/05 στις 8μμ: Προβολή ταινίας «Η ώρα των υψικαμίνων»

Φ. Σολάνας & Ο. Τσετίνο (Cine Liberation), 1968, Αργεντινή

Ταινία σταθμός στην ιστορία του κινηματογράφου. Από την εμπειρία της ταινίας αυτής προέκυψε ο Τρίτος Κινηματογράφος, το πιο σημαντικό κινηματογραφικό ρεύμα του 68. Η ταινία αποτελεί την καλύτερη ανάλυση, επίκαιρη ακόμα και σήμερα, της αποικιοκρατίας και του ιμπεριαλισμού στις χώρες της περιφέρειας.

• Τετάρτη 28/05 στις 8μμ: Παρουσίαση του βιβλίου «Οπλισμένες Κάμερες» των εκδόσεων Α/συνέχεια. Προβολή ταινίας «Τη χρονιά του γουρουνιού»
  

Εμίλ Ντ’ Αντόνιο, 1968, ντοκιμαντέρ, ΗΠΑ

Ένα από τα καλύτερα ντοκιμαντέρ για το ζήτημα του Βιετνάμ. Το γεγονός ότι δεν μιλάνε Βιετναμέζοι, αλλά κύρια Αμερικάνοι και Γάλλοι, ακόμα και εχθρικά προσκείμενοι στους Βιετ Γκόνκ, όχι μόνο δεν λειτουργεί αποδυναμωτικά για το μήνυμα της ταινίας αλλά αντίθετα το ενισχύει. Ο Ντ’ Αντόνιο καταφέρνει με μαεστρία κι εύστοχες ερωτήσεις να δείξει την ουσία και τη βαρβαρότητα παλιών αποικιοκρατών (Γάλλων) και νέων ιμπεριαλιστών (Αμερικάνων). Συγκλονιστική είναι η ομοιότητα της δικαιολόγησης της επέμβασης στο Βιετνάμ και της γλώσσας που χρησιμοποιούνταν τότε με τη σημερινή για το Ιράκ και τον πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία.

• Παρασκευή 30/5 στις 8μμ: Έκθεση φωτογραφίας και αφισών. Προβολή ταινίας «If…»
  

Λίντσεϋ Άντερσον, 1968, μυθοπλασία, Μ. Βρεττανία

Η ταινία εξελίσσεται μέσα σε ένα παλαιών αρχών Βικτωριανό σχολείο οικότροφων στα τέλη του 60, όπου μία παρέα μαθητών εξεγείρονται με τρόπο τόσο βίαιο όσο και το σύστημα του σχολείου που τους καταπιέζει. Ενδεικτικό του κλίματος της εποχής.

Όλες οι εκδηλώσεις εκτός των 2 τελευταίων (για τις οποίες θα υπάρξει ανακοίνωση έγκαιρα) θα πραγματοποιηθούν στη νέα Πολιτική-Πολιτιστική Λέσχη στην οδό Σωκράτους 6, πίσω από τη Δημοτική Αγορά.

Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας

Εβδομάδα κατά του Λιθάνθρακα 12-18 Μαίου

Δραστηριότητες

Α. Κεντρική πανελλαδική καμπάνια συλλογής υπογραφών, κάτω από το κείμενο της “έκκλησης κατά του λιθάνθρακα”

Η καμπάνια αυτή θα υλοποιηθεί με έντυπα μέσα, κατά τόπους, αλλά και με ηλεκτρονικό τρόπο, στη διεύθυνση: http://www.gopetition.com/online/19116.html

Θα συνεχιστεί, δε, και μετά το τέλος της “εβδομάδας κατά του λιθάνθρακα”.

Β. Δραστηριότητες κατά περιοχή

Αιτωλοακαρνανία (Αστακός)

• Σάββατο, 17/5, συλλαλητήριο στον Αστακό
• ημερίδα στο Αγρίνιο (θα ανακοινωθεί η ημερομηνία)
• ενημερώσεις σε όλες τις μεγάλες πόλεις του νομού
• ενημέρωση στα σχολεία, από κοινού με την ΕΛΜΕ
• ραδιοφωνικό σποτ και συζήτηση στην τοπική τηλεόραση
• επαφή με τη Νομαρχία για να προσδιορίσει σαφή θέση στο θέμα της μονάδας

• συναντήσεις με εργατικό κέντρο, εμπορικό επιμελητήριο, περιβαλλοντικές οργανώσεις και τα πολιτικά κόμματα του νομού

• διανομή ενημερωτικού υλικού και συλλογή υπογραφών

Βοιωτία (Αντίκυρα – Άσπρα Σπίτια)

• παμβοιωτικό συλλαλητήριο στη Λιβαδειά, την Παρασκευή 16/5, στις 7 μ.μ.. Στην οργανωτική επιτροπή συμμετέχουν: Συμπαράταξη Βοιωτών για το περιβάλλον, Νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, ΤΕΔΚ ν. Βοιωτίας, εργατικό κέντρο Λιβαδειάς, ΕΛΜΕ ν. Βοιωτίας.

• ευρεία σύσκεψη φορέων του νομού, τη Δευτέρα 12/5, 7 μ.μ., για την οργάνωση της συμμετοχής στο συλλαλητήριο

• ενημέρωση μαθητών, σε συνεργασία με ΕΛΜΕ

• ραδιοφωνικό σποτ στα τοπικά μέσα

Εύβοια (Μαντούδι – Αλιβέρι)

• προγραμματίζεται πανευβοϊκό συλλαλητήριο στη ψηλή γέφυρα της Χαλκίδας

• την Τετάρτη 14/5, με πρόσκληση του δήμου Κηρέως (Μαντούδι) και του πανευβοϊκού δικτύου κινήσεων πολιτών, συγκαλείται σύσκεψη όλων των φορέων του νομού για την οργάνωση του συλλαλητηρίου

• αξιοποίηση 3ήμερης φεστιβαλικής εκδήλωσης (16 – 18/5), για την ενημέρωση των πολιτών

• πραγματοποιήθηκε, το Σάββατο, 10/5, εκδήλωση στο Αλιβέρι για την καύση σκουπιδιών στην ΑΓΕΤ, με παράλληλη ενημέρωση για την προσπάθεια εγκατάστασης λιθανθρακικής μονάδας

Καβάλα

• οργανώνεται εκδήλωση, την Παρασκευή 16/5, με θέμα: “παραγωγή ενέργειας από ορυκτά καύσιμα και συνθήκη του Κιότο”, με ομιλητή τον καθηγητή κ. Λάλα

• ενημερωτική καμπάνια για τις κινητοποιήσεις που έγιναν, πανελλαδικά.

• Αφίσα και σποτ στα τοπικά μέσα

Αλμυρός Μαγνησίας

• θα υπάρξει ενημερωτική δράση στην περιοχή για τις εξελίξεις στο θέμα του λιθάνθρακα

Κορινθία

Η Πρωτοβουλία για τη σωτηρία του Κορινθιακού (δίκτυο κινήσεων πολιτών του νομού) οργανώνει:

• ενημερωτικές παρουσιάσεις στα σχολεία του νομού
• το Σάββατο, 17/5, στις 10.00 π.μ., ενημερωτική παρέμβαση στον πεζόδρομο της Κορίνθου, με ενημερωτικό υλικό, συλλογή υπογραφών κατά του λιθάνθρακα και μουσικά συγκροτήματα από νέους του νομού.
• την Κυριακή, 18/5, στις 11.00 π.μ., λαϊκή συνέλευση στο Δερβένι (Πνευματικό Κέντρο)

Αθήνα

Από ομάδα πρωτοβουλίας πολιτών:

• οργανώθηκε εκδήλωση - συζήτηση, το Σάββατο 10/5, στον ελευθεριακό κοινωνικό χώρο Nosotros, με θέμα το λιθάνθρακα και τα γενικότερα ζητήματα παραγωγής και διάθεσης ενέργειας
• την Κυριακή 11/5, υπήρξε ενημέρωση της συνέλευσης του παναττικού δίκτύου κινημάτων πόλης. Θα επιδιωχθεί να συγκροτηθεί πρωτοβουλία κατά του λιθάνθρακα για την Αθήνα – Αττική.
• Προγραμματίζονται μαζικές δράσεις για την περίοδο του Ιουνίου

Θεσσαλονίκη

Από ομάδα πρωτοβουλίας πολιτών προγραμματίζονται ενημερωτικές παρεμβάσεις σε δημόσιους χώρους:

• την Τρίτη, 13/5, στις 6 μ.μ., στην Καμάρα

• την Πέμπτη, 15/5, στις 6 μ.μ., στην πλατεία Αμπελοκήπων

• το Σάββατο, 17/5, στις 11 π.μ., στην πλατεία Αριστοτέλους

Το κείμενο για τη συλλογή υπογραφών της Έκκλησης ενάντια στον Λιθάνθρακα:

Έκκληση ενάντια στον λιθάνθρακα

Το τελευταίο διάστημα η Ελληνική κοινωνία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια δυσμενή και ιδιαίτερα αρνητική εξέλιξη, που αφορά τη δημιουργία νέων μονάδων ηλεκτροπαραγωγής, με καύσιμο τον εισαγόμενο λιθάνθρακα. Ο Αστακός, τα Άσπρα Σπίτια Βοιωτίας, η Λάρυμνα, το Αλιβέρι, το Μαντούδι, ο Αλμυρός και η Καβάλα έχουν βρεθεί στη δίνη μιας καταστροφικής επιλογής.

Αυτή η κατάσταση έχει αναστατώσει τις τοπικές κοινωνίες, αλλά και το σύνολο της κοινωνίας των πολιτών, που αντέδρασε, ήδη, δυναμικά. Η αντίδραση αυτή οδήγησε σε μερική οπισθοχώρηση τη ΔΕΗ (που ανακοίνωσε μεταφορά στην Αλβανία των μονάδων που σχεδίαζε, με τη RWE, στον Αλμυρό και την Καβάλα) και δημιούργησε ρήγματα στην περίπτωση του Μαντουδίου.

Παρόλα αυτά, η εισαγωγή του λιθάνθρακα στο ενεργειακό μείγμα της χώρας εξακολουθεί να αποτελεί βασική επιλογή της κυβέρνησης. Το αποδεικνύει και η τελική διατύπωση του γενικού χωροταξικού σχεδιασμού, στον τομέα της ενέργειας, αλλά και όσα διαρρέουν για το περιεχόμενο του μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού, που τώρα επανεξετάζεται. Ονόματα και άλλων περιοχών (Μεγαλόπολη, Δυτική Μακεδονία) δοκιμάζονται σε τεστ επιλεγμένων διαρροών. Ταυτόχρονα, και για να καμφθούν οι αντιδράσεις, καλλιεργείται συστηματικά η ιδέα της πυρηνικής ενέργειας.

Για μια ακόμη φορά, έχουμε την υποχρέωση να ξεκαθαρίσουμε, με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, ότι ο λιθάνθρακας είναι μία από τις χειρότερες επιλογές, γιατί:

1. Ο λιθάνθρακας είναι ένα εξαιρετικά ρυπογόνο καύσιμο, παρόμοιας ποιότητας με το λιγνίτη. Έχει από τις υψηλότερες εκπομπές ρύπων.

2. Θα μεγιστοποιήσει τη συνολική επιβάρυνση από τους ρύπους, καθώς δεν προβλέπεται αυστηρό χρονοδιάγραμμα για επαρκή μείωση της λειτουργίας άλλων ρυπογόνων σταθμών (λιγνιτικών). Σε ένα δυσμενές περιβάλλον, καθώς, είναι γνωστό ότι η χώρα μας βρίσκεται, ήδη, σε οριακό σημείο, σε σχέση με τις υποχρεώσεις της απέναντι στο πρωτόκολλο του Κιότο.

3. Υπάρχει ανωριμότητα στις τεχνολογίες δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα, που προβλέπεται να είναι εμπορικά διαθέσιμες μετά το 2020 και θα έχουν, ασφαλώς, και ένα υψηλό κόστος.

4. Η λειτουργία μιας μονάδας λιθάνθρακα δεν είναι, πλέον, μια φθηνή λύση. Η εφαρμογή της επόμενης φάσης του συστήματος εμπορίας ρύπων θα προκαλέσει σημαντικότατο κόστος στις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με λιθάνθρακα, ενώ θα πρέπει να συνυπολογιστεί και το ευρύτερο κοινωνικό και οικονομικό κόστος, από τις επιπτώσεις στις συγκεκριμένες περιοχές εγκατάστασης.

5. Ο λιθάνθρακας δεν είναι ένα αθώο καύσιμο. Η χρήση του, στην παραγωγή ενέργειας, θα έχει ως αποτέλεσμα τη σημαντική επιβάρυνση του περιβάλλοντος και της υγείας των πολιτών σε τοπικό επίπεδο.

6. Υπάρχουν λύσεις. Η αύξηση της συμμετοχής των ανανεώσιμων πηγών (ΑΠΕ), η εξοικονόμηση ενέργειας και η μεσοπρόθεσμη χρήση του φυσικού αερίου, μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες της χώρας, χωρίς την είσοδο του λιθάνθρακα.

Μπορούμε να σταματήσουμε την απειλή. Ας πούμε Όχι στον λιθάνθρακα, Ναι στην προστασία του περιβάλλοντος, της υγείας και του κλίματος. Υπογράψτε την έκκληση και βοηθήστε μας στον αγώνα κατά της περαιτέρω υποβάθμισης των περιοχών μας.

Λαμβάνοντας υπόψη :

1. Την ανάγκη περιβαλλοντικής προστασίας της Ελλάδας και των τοπικών κοινωνιών

2. Την ανάγκη άμεσης αποτροπής της κλιματικής αλλαγής

3. Την ανάγκη τήρησης των δεσμεύσεων της χώρας σε Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο

4. Την επιτακτική ανάγκη υιοθέτησης των επιταγών της αειφόρου ανάπτυξης

5. Το υψηλό ρυπαντικό φορτίο του λιθάνθρακα

6. Την επιβάρυνση που θα φέρει ο λιθάνθρακας στην υγεία, το περιβάλλον και το κλίμα της χώρας

7. Την ύπαρξη άλλων “καθαρών” λύσεων, με κύριες τις ανανεώσιμες πηγές και την εξοικονόμηση ενέργειας

Δηλώνω αρωγός στην προσπάθεια των τοπικών κοινωνιών για την αποτροπή δημιουργίας μονάδων λιθάνθρακα στη χώρα μου.

Καλώ την Ελληνική Πολιτεία να κάνει σαφές προς όλους, ότι:

• στο ενεργειακό μείγμα της χώρας δεν έχει θέση ο λιθάνθρακας
• θα ξεκινήσει άμεσα τις διαδικασίες για σταδιακή απεξάρτηση από “ρυπογόνα” καύσιμα και προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας
• θα προχωρήσει σε αυστηρές πολιτικές εξοικονόμησης ενέργειας και μείωσης της ενεργειακής έντασης της χώρας
• δεν θα προσχωρήσει στη λογική της πυρηνικής ενέργειας.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο υπολογίζει τώρα στα κέρδη από την πείνα

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) όπως και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ΠΟΕ) είχαν εξαγγείλει ότι η αύξηση της ροής των εμπορευμάτων στις αγορές θα συνέβαλλε στην εξάλειψη της φτώχειας και της πείνας. Διατροφικές καλλιέργειες; Διατροφική αυτονομία;

Θα μπορούσαν να έχουν βρει εξυπνότερες λύσεις από αυτές που εφηύραν: η τοπική γεωργία ή θα καταργούνταν εντελώς ή θα προσανατολιζόταν στις εξαγωγές. Θα είχαμε, έτσι, τα βέλτιστα αποτελέσματα -όχι από πλευράς φυσικών συνθηκών, οι οποίες ευνοούσαν, για παράδειγμα, την καλλιέργεια ντομάτας στο Μεξικό και ανανά στις Φιλιππίνες- αλλά από πλευράς χαμηλού κόστους εκμετάλλευσης σ' αυτές τις δύο χώρες σε σχέση με τη Φλόριντα ή την Καλιφόρνια.

Ο καλλιεργητής στο Μαλί θα εμπιστευόταν τη διατροφή του σε εταιρείες δημητριακών από το Μπος (1) ή τις αμερικανικές δυτικές μεσοπολιτείες, όπου η καλλιέργεια είναι περισσότερο βιομηχανοποιημένη, άρα πιο παραγωγική. Αφήνοντας τη γη του, θα διόγκωνε σταδιακά τον πληθυσμό των πόλεων και θα γινόταν εργάτης σε μια δυτική επιχείρηση που είχε μεταφέρει εκεί τις δραστηριότητές της για να επωφεληθεί από το χαμηλότερο κόστος εργασίας. Οι παράκτιες αφρικανικές χώρες θα ελάφρωναν το εξωτερικό τους χρέος πουλώντας τα δικαιώματα ψαρέματος στα πλοία-εργοστάσια των πλουσιότερων χωρών. Και κατόπιν οι κάτοικοί τους θα αγόραζαν κονσέρβες ψάρι από τη Δανία ή την Πορτογαλία (2).

Παρά την επιπρόσθετη μόλυνση του περιβάλλοντος που θα προκαλούσαν οι μεταφορές, ο παράδεισος του διεθνούς εμπορίου ήταν εξασφαλισμένος. Το κέρδος των μεσαζόντων (διανομέων, ασφαλιστών, διαφημιστών) επίσης...

Και, ξαφνικά, η Παγκόσμια Τράπεζα, που είχε την ιδέα αυτού του μοντέλου «ανάπτυξης», ανακοινώνει ότι 33 χώρες ξεσηκώθηκαν εξαιτίας της πείνας.

Και ο ΠΟΕ ανησυχεί για την επιστροφή στον κρατικό προστατευτισμό, διαπιστώνοντας ότι πολλές χώρες που εξάγουν διατροφικά προϊόντα (Ινδία, Βιετνάμ, Αίγυπτος, Καζακστάν...) αποφάσισαν να μειώσουν τις πωλήσεις στο εξωτερικό ώστε -τι αναίδεια!- να εξασφαλίσουν τη σίτιση του πληθυσμού τους. Ο Βορράς θίγεται από τον εγωισμό των άλλων. Επειδή οι Κινέζοι τρώνε πολύ κρέας, οι Αιγύπτιοι δεν έχουν σιτάρι...

Οι χώρες που ακολούθησαν τις «συμβουλές» της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ θυσίασαν τη διατροφική γεωργία. Δεν μπορούν πλέον να χρησιμοποιήσουν την παραγωγή τους. Ε, λοιπόν, θα το πληρώσουν, αυτός είναι ο νόμος της αγοράς. Ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών για τη διατροφή και τη γεωργία (FAO) έχει ήδη υπολογίσει την αύξηση της τιμής των εισαγωγών δημητριακών: 56% σε έναν χρόνο. Είναι λογικό, λοιπόν, που το Παγκόσμιο Διατροφικό Πρόγραμμα (ΠΔΠ), το οποίο κάθε χρόνο θρέφει 73 εκατομμύρια ανθρώπους σε 78 χώρες ζητάει 500 εκατομμύρια δολάρια επιπλέον.

Ο κύκλος των κερδοσκόπων

Το αίτημα μάλλον κρίθηκε υπερβολικό, αφού τελικά δόθηκε μόνο το μισό ποσό. Κι όμως, αντιστοιχούσε μόνο στο κόστος μερικών ωρών πολέμου στο Ιράκ ή σε ένα χιλιοστό από αυτό που η κρίση των «subprimes» θα κοστίσει στον τραπεζικό τομέα, ο οποίος βοηθήθηκε γενναιόδωρα από τα κράτη.

Θα μπορούσαμε να υπολογίσουμε και διαφορετικά τα πράγματα: το ΠΔΠ εκλιπαρούσε για λογαριασμό εκατομμυρίων πεινασμένων το 13,5% του ποσού που κέρδισε πέρυσι μόνο ο Τζον Πόλσον, διευθυντής ενός «hedge fund», ο οποίος προέβλεψε ότι εκατοντάδες χιλιάδες Αμερικανοί θα έχαναν το σπίτι τους. Δεν γνωρίζουμε ποιος και τι ποσό θα κερδίσει από την πείνα που ξεκίνησε, αλλά στη σύγχρονη οικονομία τίποτα δεν πάει χαμένο.

Όλα ανακυκλώνονται: μια κερδοσκοπία παίρνει τη θέση μιας άλλης. Αφού τροφοδότησε τη φούσκα του Ιντερνέτ, η νομισματική πολιτική της Ομοσπονδιακής Τράπεζας ενθάρρυνε τους Αμερικανούς να χρεωθούν. Και έτσι διόγκωσε την κτηματομεσιτική φούσκα. Το 2006, το ΔΝΤ εκτιμούσε: «Όλα δείχνουν ότι οι μηχανισμοί πίστωσης στην κτηματομεσιτική αγορά στις ΗΠΑ θα παραμείνουν σχετικά κερδοφόροι». Αγορά-κέρδος: Μήπως έπρεπε να συγχωνεύσουμε αυτές τις δύο λέξεις μία για πάντα;

Η κτηματομεσιτική φούσκα έσκασε. Οι κερδοσκόποι ξέθαψαν ένα παλιό Ελντοράντο: την αγορά δημητριακών. Αγοράζοντας συμβόλαια παράδοσης σίτου ή ρυζιού για το μέλλον, υπολογίζουν να τα μεταπωλήσουν ακριβότερα. Κάτι που θα φέρει αύξηση τιμών και πείνα...

Και τι κάνει, λοιπόν, το ΔΝΤ, το οποίο, σύμφωνα με τον γενικό του διευθυντή, «διαθέτει την καλύτερη ομάδα οικονομολόγων στον κόσμο»; Εξηγεί: «Ένας από τους τρόπους να λυθεί το πρόβλημα της πείνας είναι να αυξήσουμε το εξωτερικό εμπόριο». Ο ποιητής Λεό Φερέ έγραψε κάποτε: «Για να καταφέρουμε να πουλήσουμε ακόμα και την απελπισία, αρκεί να βρούμε τον σωστό τρόπο».

Φαίνεται πως τον βρήκαμε.

(1) ΣτΜ: Η αχανής γαλλική πεδιάδα νότια από το Παρίσι.

(2) Βλ. Jean Ziegler, «Refugies de la faim», http://www.monde-diplomatique.fr/2008/03/ZIEGLER/15658

πηγή: LE-MONDE, δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία 11/05/2008, SERGE HALIMI