Πέμπτη 27 Αυγούστου 2009

Τρία νέα θύματα της εργοδοσίας

Ο Αύγουστος ξεκίνησε με δύο εργατικά «ατυχήματα»: Νεκρός ο Χρ. Δόσκορης στη ΛΑΡΚΟ, νεκρός και ο Γκουλάφ Μία στον Ασπρόπυργο. Και πριν κλείσει ο μήνας, η εργατική τάξη μετρά μέσα σε ένα 24ωρο άλλους τρεις νεκρούς: τον 38χρονο συμβασιούχο εναερίτη της ΔΕΗ Παν. Χατζηδημητρίου στο Λαγκαδά Θεσσαλονίκης, τον 55χρονο χειριστή γερανού της «Εργοροής» Χ. Κυριαζίδη στην Ιστιαία Εύβοιας, και τον 26χρονο εργάτη της αμαρτωλής ΛΑΡΚΟ Κ. Ντελή – στο τελευταίο «ατύχημα» τραυματίστηκαν και άλλοι 4 εργάτες, εκ των οποίων ο ένας χαροπαλεύει.
Ακούσαμε πάλι να επαναλαμβάνονται οι κλασικές «διαβεβαιώσεις» των κυβερνητικών και κρατικών αρμοδίων-συνενόχων περί διερεύνησης των αιτών και συνθηκών των «ατυχημάτων»… Γνωρίζουμε ήδη πού θα καταλήξουν τα πορίσματά τους – όπως πάντα θα προσπαθήσουν να ρίξουν το φταίξιμο στα ίδια τα θύματα. Και βέβαια οι πραγματικοί ένοχοι δεν πρόκειται να περάσουν την πόρτα του ανακριτή. Ούτε οι εγκληματίες εργοδότες, ούτε οι υψηλοί φίλοι τους – η κυβέρνηση και οι ανύπαρκτοι ελεγκτικοί μηχανισμοί, ούτε οι ευρωκομισάριοι που προστάζουν: Περισσότερο νεοφιλελευθερισμό! Κατάργηση των «αναχρονιστικών» νόμων που εμποδίζουν τον ιερό ανταγωνισμό και την ιερότερη κερδοφορία! Μείωση των δαπανών για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζόμενων! 
Η εργατική τάξη δεν έχει ανάγκη τα κροκοδείλια δάκρυα των συνενόχων. Δεν έχει ανάγκη τις ανώδυνες ανακοινώσεις των εργατοπατέρων-εταίρων της εργοδοσίας και της κυβέρνησης. Χρειάζεται πραγματικούς αγώνες για να μπει φραγμός στα καθημερινά μικρά και μεγάλα εγκλήματα ενάντια στους εργαζόμενους, για να τιμωρηθούν επιτέλους οι πραγματικοί ένοχοι κα
ι οι συνεργοί τους!

Άμεση απελευθέρωση του Θοδωρή Ηλιόπουλου!

Ο Θοδωρής Ηλιόπουλος, προφυλακισμένος από τις 22 Δεκεμβρίου 2008 με βάση μεταγενέστερες και έωλες καταθέσεις ανδρών των ΜΑΤ, σε απεργία πείνας από τις 10 Ιουλίου, κινδυνεύει. Χρησιμοποιεί το τελευταίο όπλο του, τη ζωή του, για να φωνάξει την αθωότητά του απέναντι σε ένα καθεστώς που τον χρησιμοποιεί «παραδειγματικά» για να εκδικηθεί τον επάρατο Δεκέμβρη. Κυβέρνηση, δικαιοσύνη και λοιποί θεσμοί καταρρακώνουν και τα τελευταία προσχήματα του κράτους δικαίου, επιβάλλουν παράταση της προφυλάκισής του για άλλους 6 μήνες, κωφεύουν απέναντι στις μαρτυρίες που υπογραμμίζουν την αθωότητά του, ακόμη και στις εκκλήσεις δεκάδων πολιτικών και κοινωνικών οργανώσεων και φορέων. 

Η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας ζητά από τους «υπεύθυνους», έστω και τώρα, που η ζωή του Θ. Ηλιόπουλου κινδυνεύει πλέον σοβαρά, να προχωρήσουν στην άμεση απελευθέρωσή του, και στην απόσυρση των κατασκευασμένων κατηγοριών εναντίον του! Οποιαδήποτε άλλη «λύση» και μεθόδευση τους καθιστά συνενόχους. Η ΚΟΕ καλεί τους εργαζόμενους και τη νεολαία να πάρουν μέρος στις κινητοποιήσεις αλληλεγγύης με τον Θ. Ηλιόπουλο, μεταξύ άλλων στην Αθήνα σήμερα Πέμπτη στις 7 το απόγευμα στα Προπύλαια.

Κάτω η κυβέρνηση και οι πολιτικές που μας μαυρίζουν τη ζωή,

Μπορούμε και δικαιούμαστε να ζήσουμε αλλιώς!

Είναι τεράστιες οι ευθύνες της επικίνδυνης, ανεύθυνης και ανίκανης κυβέρνησης Καραμανλή για τη μεγάλη περιβαλλοντική καταστροφή της χώρας μας – για δεύτερη φορά τα τελευταία δύο χρόνια.

Η ελληνική κοινωνία βιώνει με πολλούς τρόπους, οικονομικούς και περιβαλλοντικούς, το αδιέξοδο της πολιτικής που ακολουθήθηκε από όλες τις κυβερνήσεις τις τελευταίες δεκαετίες. Ο νεοφιλελευθερισμός καίει το περιβάλλον, όπως «καίει» τις λαϊκές κατακτήσεις, το 8ωρο, τους μισθούς, τη σταθερή και αξιοπρεπή απασχόληση, τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα, το δημόσιο πλούτο. Οι δύο πτέρυγες του δικομματισμού, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, με πρόθυμο συμπαραστάτη το ΛΑΟΣ, εφάρμοσαν ένα μοντέλο που «καίει» το μέλλον, καταστρέφει τη ζωή.
Είναι υπόλογοι απέναντι στον ελληνικό λαό, τις μελλοντικές γενιές, το περιβάλλον, όλοι αυτοί που με νόμους και πολιτικές οικοπεδοποίησαν αφού έκαψαν την Πεντέλη και την Πάρνηθα, νομιμοποίησαν βίλες – αναψυκτήρια στον Υμηττό, ψήφισαν το δασοκτόνο νόμο 3208/03, διέλυσαν τους μηχανισμούς δασοπροστασίας, ευτέλισαν τους συμβασιούχους δασοπυροσβέστες, όλοι αυτοί που σχεδιάζουν τους νέους αυτοκινητόδρομους στον Υμηττό και την Τεχνόπολη στην Πάρνηθα, που επιτρέπουν ιδιωτική, συνεταιριστική ή εκκλησιαστική ιδιοκτησία σε δάση. Αφού έφτιαξαν μια Αθήνα-τέρας, θέλουν να τη διπλασιάσουν με το νέο Ρυθμιστικό, τσιμεντοποιούν τους δημόσιους χώρους και επί 35 χρόνια δεν «μπόρεσαν» να κάνουν δασολόγιο, κλείνοντας το μάτι ή «χαϊδεύοντας τα αυτιά» σε καταπατητές, οικοπεδοφάγους, εργολάβους.

Σήμερα είναι η στιγμή της καταγγελίας της κυβέρνησης Καραμανλή αλλά και συνολικά του εμπρηστικού ανίκανου και διεφθαρμένου συστήματος του δικομματισμού και του νεοφιλελευθερισμού. Δεν είναι στιγμή μιας δήθεν «εθνικής ομοψυχίας» ή της δήθεν «εποικοδομητικής συζήτησης» σε ένα τραπέζι των αρχηγών κομμάτων, δηλαδή, συζήτηση με μια κυβέρνηση που υλοποιεί μια περιβαλλοντοκτόνα και αντικοινωνική πολιτική και με μια αντιπολίτευση (ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ) που δεν κάνει καμία ουσιώδη κριτική στην κυβέρνηση. Είναι στιγμή καταγγελίας, αποδοκιμασίας, είναι στιγμή κινητοποίησης και άρσης της ασυλίας που έχει η παραπέουσα κυβέρνηση Καραμανλή και της «εκλεκτής» παρέας του… Είναι στιγμή απαίτησης να αρθούν όλοι οι νόμοι που ψήφισαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και οι οποίοι οδηγούν στην επανάληψη των διαρκών εγκλημάτων σε βάρος της ζωής και του περιβάλλοντος.
Σήμερα ο θυμός της κοινωνίας για το δεύτερο μετά το 2007 πύρινο ολοκαύτωμα πρέπει να εκφραστεί δυνατά και αυθεντικά. Να φύγει η κυβέρνηση που μας μαυρίζει τη ζωή. Να μπει φραγμός στις πολιτικές που μας μαυρίζουν τη ζωή. Μπορούμε και δικαιούμαστε να ζήσουμε αλλιώς!

Αυτό είναι το κύριο και το βασικό ετούτη την στιγμή. Αυτός είναι ο ρόλος που πρέπει να διαδραματίσει η Αριστερά. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση η ΚΟΕ απευθύνει έκκληση στα κόμματα της Αριστεράς, στις συλλογικότητες των ενεργών πολιτών, στους κοινωνικούς φορείς, σε όλους τους προοδευτικούς πολίτες να κινητοποιηθούν άμεσα, μαχητικά, ενωτικά και αποφασιστικά.




Δευτέρα 24 Αυγούστου 2009

Αν δεν θέλουν ή δεν μπορούν, να παραιτηθούν

Δυο χρόνια μετά το εφιαλτικό καλοκαίρι του 2007, ο πύρινος εφιάλτης επιστρέφει και αναδεικνύει με τον πλέον δραματικό τρόπο τις ευθύνες της επικίνδυνης κυβέρνησης Καραμανλή, που μέσα σε τρία χρόνια έχει κατακάψει τη χώρα, το περιβάλλον, τις ζωές και το μέλλον χιλιάδων ανθρώπων.

Δεν διδάχτηκαν τίποτα από την καταστροφή του 2007. Δεν έκαναν το παραμικρό για να οργανωθεί η δασοπροστασία, για να προστατευθεί το περιβάλλον. Αντίθετα, πιστοί στο νεοφιλελεύθερο δόγμα για «λιγότερο κράτος» συνέχισαν την αποψίλωση της πυροσβεστικής υπηρεσίας, κατάργησαν ουσιαστικά τη δασική υπηρεσία, αύξησαν τους εποχικούς πυροσβέστες και διεύρυναν ακόμα περισσότερο το δασοκτόνο νόμο 3208/03, που πυροδοτεί τα εμπρηστικά συμφέροντα.

Εξοργισμένος ο λαός παρακολουθεί την παντελή απουσία οργάνωσης και διαπιστώνει την προκλητική αδιαφορία, η οποία για ακόμα μια φορά οδηγεί στην καταστροφή. Ποιος δεν θυμάται τον κ. Μαρκογιαννάκη στις αρχές του καλοκαιριού να μιλά για «οικονομία» στη δασοπυρόσβεση και στα εναέρια μέσα, την ώρα που χαρίζονταν 28 δισ. στους τραπεζίτες; Όλοι πλέον καταλαβαίνουν ότι η κυβέρνηση Καραμανλή συνειδητά δεν έκανε απολύτως τίποτα πριν, κατά την διάρκεια και μετά τις πυρκαγιές. Αυτό είναι το κράτος τους, αυτή είναι η πολιτική τους: Εγκληματική για το περιβάλλον και το λαό.

Και η καταστροφή θα επιστρέφει όσο παραμένει ενεργή η κύρια αιτία της, που είναι η δασοκτόνα νεοφιλελεύθερη πολιτική του δικομματισμού, που παραχωρεί τα δάση στην κερδοσκοπία, όπως κάνει και με τους εναπομείναντες ελεύθερους χώρους του λεκανοπεδίου.

Η πολιτική αυτή καίει το μέλλον, καίει τη ζωή. Η οργή όλου του λαού πρέπει να ξεσπάσει στον εμπρηστή νεοφιλελευθερισμό και στον υποκριτή δικομματισμό. Να τελειώνουμε με την εγκληματική αδιαφορία και ανικανότητα.

Σήμερα δίνουμε τη μάχη μαζί με τους κατοίκους για να σβήσουν οι φωτιές. Παράλληλα, καλούμε το λαό σε δυναμική δράση και διεκδίκηση για:
  • Απόλυτη και με κάθε τρόπο προστασία των βουνών. Να δοθούν γενναία κονδύλια για την προστασία των δασών και του περιβάλλοντος. Να φτιαχτεί επιτέλους δασολόγιο με βάση την αρχή «ό,τι ήταν δάσος θα ξαναγίνει δάσος».
  • Να αποσυρθεί ο δασοκτόνος νόμος 3208/03, τον οποίο ψήφισε το ΠΑΣΟΚ και εφαρμόζει σήμερα η ΝΔ και ο οποίος πυροδοτεί τα εμπρηστικά συμφέροντα εργολάβων και καταπατητών.
  • Να μονιμοποιηθούν οι 5.500 όμηροι - συμβασιούχοι δασοπυροσβέστες και να ασχοληθούν με τον καθαρισμό των δασών, την προληπτική δασοπροστασία και την αναδάσωση.
  • Να δοθούν άμεσα πλήρεις αποζημιώσεις στους πληγέντες σε όλη τη χώρα. Να μην επαναληφθεί η κοροϊδία των κατοίκων της Πελοποννήσου, οι οποίοι από το 2007 περιμένουν την υλοποίηση των υποσχέσεων.
  • Να αποσυρθεί το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο του κ. Σουφλιά για την Αθήνα των 8 εκατομμυρίων, που θα καταστρέψει τα δάση, τα βουνά, τις ακτές.
  • Να αποσυρθεί το ΠΔ για τον Υμηττό, να ακυρωθεί η οικοδόμηση της Τεχνόπολης στο «λαιμό» μεταξύ Πάρνηθας και Πεντέλης -που χθες (σύμπτωση;) κάηκε.

Η ΚΟΕ καλεί τα κόμματα της Αριστεράς, τις συλλογικότητες των πολιτών, όλους τους προοδευτικούς πολίτες να κινητοποιηθούν άμεσα, μαχητικά, ενωτικά και αποφασιστικά, για να σωθεί ό,τι έχει απομείνει και να μπει τέλος στο εφιαλτικό μέλλον που μας επιφυλάσσουν.

Τετάρτη 5 Αυγούστου 2009

Πανελλαδική Σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ: Το στοίχημα μπορεί να κερδηθεί


Το πανελλαδικό σώμα του ΣΥΡΙΖΑ έγινε σε μια αναμφισβήτητα δύσκολη στιγμή για το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ. Γι' αυτό και είναι ιδιαίτερα σημαντική η συμμετοχή πολλών εκατοντάδων ανθρώπων απ' ολόκληρη την Ελλάδα. Μια συμμετοχή που, φυσικά, δεν έφτασε εκείνη της 1ης Πανελλαδικής Σύσκεψης, που έγινε στον ίδιο χώρο. Αλλά ήταν τέτοια, ποσοτικά και ποιοτικά, που επιβεβαίωσε ότι ο κοινωνικός ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει, αγωνιά και αγωνίζεται για έναν "άλλο ΣΥΡΙΖΑ".

Δείτε ένα απολογιστικό σημείωμα για το Πανελλαδικό Σώμα που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Αριστερά!. Διαβάστε την ανακοίνωση τύπου του Προεδρείου της Πανελλαδικής Σύσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ. Δείτε την πρόταση σχεδίου απόφασης που κατατέθηκε από συνιστώσες και ανένταχτους. Διαβάστε το κείμενο παρέμβασης «Τι ΣΥΡΙΖΑ χρειαζόμαστε και πώς θα τον πετύχουμε» των ΔΕΑ, Ενεργοί Πολίτες, ΚΕΔΑ, ΚΟΕ, Οικοσοσιαλιστές, Μαρία Φραγκιαδάκη και το κείμενο «Ο μονόδρομος του ΣΥΡΙΖΑ» των ΔΕΑ, ΚΟΕ, Κόκκινο, Ρόζα. Διαβάστε επίσης τις τοποθετήσεις των Ρ. Ρινάλντι και Ν. Γαλάνη στο Πανελλαδικό Σώμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Τρίτη 4 Αυγούστου 2009

ΤΕΙ: Ο Άρης κηρύσσει πόλεμο! του Στρατή Λαμπρίδη

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ! - τ.272, 31/07/2009

Κατά την προσφιλή της τακτική, η κυβέρνηση επιλέγει να φέρει μες το κατακαλόκαιρο ένα νέο νομοσχέδιο που αφορά την εκπαίδευση. Το ίδιο έπραξε και πέρσι τέτοια εποχή, ψηφίζοντας το νόμο για τα κολλέγια. Ο Σπηλιωτόπουλος λοιπόν, μετά την υπουργική απόφαση-δωράκι στους κολλεγιάρχες που κατάρτισε στις 22 Ιούνη (κανένας έλεγχος στα προγράμματα σπουδών, εκπτώσεις στα προσόντα των διδασκόντων, 300τ.μ. ελάχιστο όριο για τις εγκαταστάσεις χωρίς προϋποθέσεις για βιβλιοθήκες, υπολογιστές κλπ, ), έρχεται να ολοκληρώσει ένα σημαντικό κύκλο της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης καταθέτοντας το ν/σ με τίτλο: "Ρύθμιση θεμάτων του πανεπιστημιακού και τεχνολογικού τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις". Το νομοσχέδιο είναι χωρισμένο σε τρία κεφάλαια με το πρώτο να αφορά τα ΤΕΙ, το δεύτερο συνολικά την Ανώτατη εκπαίδευση και το τρίτο λοιπές διατάξεις. Τα βασικότερα σημεία του ν/σ:

1. Σε τμήματα των ΤΕΙ, στα οποία ο αριθμός των κατ’ έτος εγγεγραμμένων σπουδαστών είναι μικρότερος του 10% του αριθμού των εισακτέων στο Τμήμα για πέντε συνεχόμενα ακαδημαϊκά έτη, επιβάλλεται είτε να αλλάζουν γνωστικό αντικείμενο, να μετονομάζονται ή να συγχωνεύονται υποχρεωτικά με άλλο Τμήμα συναφούς γνωστικού αντικειμένου που λειτουργεί στο ίδιο ΤΕΙ. Σε διαφορετική περίπτωση με απόφαση του ΥΠΕΠΘ διακόπτεται οριστικά η λειτουργία του τμήματος. Δηλαδή, από το επόμενο έτος που θα εφαρμοστεί για πέμπτη χρονιά η βάση του 10, κινδυνεύουν με λουκέτο -και με το νόμο πλέον- πάνω από 40 τμήματα πανελλαδικά.

2. Εδραιώνεται η ανάθεση διάφορων λειτουργών των ιδρυμάτων σε ιδιώτες μέσω των συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ). Οι εργολαβίες, όχι μόνο στην καθαριότητα για τις οποίες έγινε πολύς ντόρος φέτος, αλλά και στις κτηριακές υποδομές, τη φύλαξη κ.α. γίνονται πλέον καθεστώς και μάλιστα το ν/σ ορίζει πως μόνο ο ιδιώτης έχει δικαίωμα "να παρέμβει, να ανακόψει ή να τροποποιήσει τη σκοπούμενη λειτουργία και χρήση του κτηρίου". Οι μεγαλοεργολάβοι εισβάλουν στα Πανεπιστήμια και το άσυλο πάει περίπατο.

3. Θεσμοθετούνται αυτόνομα ερευνητικά εργαστήρια ανά τμήμα ΤΕΙ (όχι ανά σχολή), τα οποία χρηματοδοτούνται από δικούς τους πόρους και λειτουργούν με βάση δικό τους εσωτερικό κανονισμό. Στο ν/σ μάλιστα αναφέρεται σαν βασική πηγή εσόδων η εκτέλεση ερευνητικών προγραμμάτων, που πραγματοποιούνται για λογαριασμό τρίτων και η διάθεση ερευνητικών και εν γένει επιστημονικών προϊόντων. Με απλά λόγια θα λειτουργούν μέσα στα δημόσια ιδρύματα ιδιωτικές επιχειρήσεις και όλα αυτά στο όνομα της έρευνας.

4. Αν για οποιονδήποτε λόγο δεν καθίσταται δυνατή η πραγματοποίηση συνεδρίασης ή η λήψη απόφασης Συγκλήτου Πανεπιστημίου ή Συνέλευσης ΤΕΙ επί δύο διαδοχικές φορές για τα ίδια θέματα της ημερήσιας διάταξης, οι αποφάσεις για τα θέματα αυτά λαμβάνονται από το Πρυτανικό Συμβούλιο του Πανεπιστημίου ή το Συμβούλιο του ΤΕΙ. Οχυρώνονται με αυτό τον τρόπο τα όργανα διοίκησης, ώστε να μην αντιμετωπίζουν προβλήματα στο να πάρουν αποφάσεις που συναντούν την αντίδραση του φοιτητικού κινήματος.

5. Τμήματα των ΤΕΙ μπορούν να συνεργάζονται με αντίστοιχα και ομοειδή Τμήματα Πανεπιστημίων, για την από κοινού διοργάνωση και διεξαγωγή μαθημάτων και ιδίως για την παρακολούθηση παραδόσεων, σεμιναρίων, φροντιστηριακών ασκήσεων ή εργαστηρίων, την πρακτική άσκηση, την εκπόνηση διπλωματικών ή πτυχιακών εργασιών και τη διενέργεια των εξετάσεων, με την ισότιμη συμμετοχή φοιτητών-σπουδαστών, την αμοιβαία μεταφορά της βαθμολογίας (μέσω των διδακτικών μονάδων) τους καθώς και τη σύνδεση των πτυχίων που παρέχει η κάθε σχολή. Η διάταξη αυτή αποτελεί το κλειδί για να εναρμονιστεί η Ελλάδα στην διαδικασία δημιουργίας του ΚΕΧΑΕ, όπως επιτάσσει η Μπολόνια και η Ε.Ε.

Στρατής Λαμπρίδης

Να μετατρέψουμε το θυμό σε ελπίδα, του Νίκου Γαλάνη

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ! - τ.272, 31/07/2009

Τοποθέτηση του Νίκου Γαλάνη (ΚΟΕ)
στην Πανελλαδική Σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ

Σύντροφοι και συντρόφισσες, πολλοί ήρθαν σ’ αυτή τη σύσκεψη με αρκετό θυμό. Ίσως και με πολλές ελπίδες. Το ζήτημα είναι πώς θα φύγουμε από εδώ. Και επειδή από τη βασική ηγετική ομάδα του ΣΥΝ δεν ακούσαμε καμία πρόταση αλλαγής, καμία πρόταση συγκεκριμένη για το πώς θα προχωρήσει το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, έχω την αίσθηση ότι υπάρχει περίπτωση να φύγουμε από εδώ με αρκετή απογοήτευση και με λιγοστές ελπίδες. Υπάρχει ο κίνδυνος της παρακμής του ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει ο κίνδυνος της διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ. Και εδώ ακριβώς είναι το σημείο που πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα. Ακούμε από τη βασική ηγετική ομάδα του ΣΥΝ, επανειλημμένως, επί 50 ημέρες, δύο θέσεις που διατυπώνονται σχεδόν δογματικά. Η πρώτη αφορά την "κακή διαχείριση του κακού εκλογικού αποτελέσματος" και η δεύτερη ότι "δυνατός ΣΥΝ σημαίνει δυνατός ΣΥΡΙΖΑ".

Σ’ ό,τι αφορά την πρώτη θέση, σχετικά με την κακή διαχείριση του εκλογικού αποτελέσματος. Σύντροφοι και συντρόφισσες, δεν υπήρχε κακή διαχείριση του εκλογικού αποτελέσματος. Υπάρχει, εδώ και δύο χρόνια, κακή διαχείριση αυτής της προσπάθειας που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν αποφάσεις οι οποίες έχουν γραφτεί, δυστυχώς, στα παλαιότερα των υποδημάτων, και δεν υπάρχει καμία πρακτική ώστε αυτές οι αποφάσεις να υλοποιηθούν.

Όσον αφορά τη δεύτερη θέση, για το δυνατό ΣΥΝ που σημαίνει δυνατό ΣΥΡΙΖΑ, με συγχωρείτε, αλλά το αντίθετο συμβαίνει. Αυτό το κόμμα, που λέγεται ΣΥΝ, βρισκόταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, μεταξύ λεηλασίας και επαιτείας. Λεηλασίας από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ και επαιτείας ολίγων ψήφων, για να μπορέσει να μπει στη Βουλή. Ο δυνατός ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε το δυνατό ΣΥΝ, τη δυνατή ΚΟΕ και τις δυνατές συνιστώσες. Από εκεί κερδίζουμε όλοι. Από εκεί πίνουμε νερό όλοι. Το ανάποδο δεν ισχύει. Μην κάνουμε αντιστροφές. Και εδώ, το περί στρατηγικών επιλογών του ΣΥΡΙΖΑ, συγγνώμη, είναι κενό γράμμα, όταν δεν υπάρχει συγκεκριμένη τοποθέτηση για το πώς θα προχωρήσει αυτό το εγχείρημα. Πώς θα αλλάξει, πώς θα μετασχηματιστεί, πώς θα έχει κάποιες επιτυχίες.

Προτάσεις για να επανακτήσει την αξιοπιστία του και να λειτουργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ

Για το ζήτημα αυτό, θα ’θελα να καταθέσω ορισμένες προτάσεις. Το τι κάνουμε από το Σεπτέμβρη και μετά. Πρώτο πράγμα: Κατά την άποψή μου, χρειάζεται να δημιουργήσουμε γεγονότα εντός ΣΥΡΙΖΑ. Για να αποκτηθεί η χαμένη εμπιστοσύνη του κοσμου που ενίσχυσε αυτό το εγχείρημα, που προσπαθεί γι’ αυτό το εγχείρημα και που ακόμα ελπίζει –ολίγος, αλλά ελπίζει– στο ΣΥΡΙΖΑ. Και θα πρότεινα μια πρώτη πολύ απλή αλλαγή. Ο Δημήτρης ο Χατζησωκράτης, από αύριο, δεν είναι γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί, πολύ απλά, όχι δεν ψήφισε το εγχείρημα, σύντροφοι, αλλά έκανε προπαγάνδα υπέρ των Οικολόγων Πράσινων. Επώνυμα υπάρχει αυτή η καταγγελία, και θα ακουστεί κι εδώ μέσα μέσα, και ακούστηκε και χθες. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα. Αν θέλουμε να κερδίσουμε τη χαμένη αξιοπιστία μας, πρέπει να μιλήσουμε με αυτόν τον τρόπο. Και είναι μια απλή αλλαγή. Μιλάω για τη δημιουργία γεγονότων μες στον ΣΥΡΙΖΑ, κι εδώ πρέπει να δούμε το εξής:

Πρώτον, ομάδα παραγωγής –πραγματικά– πολιτικής γραμμής. Μια ομάδα ενιαία, που να αφορά την κοινοβουλευτική ομάδα, να αφορά τη Γραμματεία, να αφορά τις συνιστώσες κ.λπ. Κι εδώ εννοώ αυτό που ήδη προτάθηκε, συντονιστική γραμματεία ελέγχου και παραγωγής της πολιτικής γραμμής.

Το δεύτερο που θα προτείνω έχει ξαναπροταθεί πολλές φορές: Επιτροπή Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ θα θέσω ένα ερώτημα: Φτιάχνεται, σύντροφε Αλαβάνο, η επιτροπή Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ. Και την επομένη έχουμε ξανά, επί 15-20 μέρες ή επί δύο και τρεις μήνες, τους ίδιους και τους ίδιους στην τηλεόραση. Θα πάρουμε κάποιο μέτρο; Θέλω να προτείνω ένα μέτρο, για αλλαγή. Αν παραβιαστεί η συμφωνία σχετικά με το ποιοι εμφανίζονται στην τηλεόραση, αυτοί οι οποίοι υπερβαίνουν τα όρια των εμφανίσεων να μην είναι υποψήφιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να σπάσουμε αυγά σ’ αυτή την περίπτωση. Αλλιώς, θα απογοητεύσουμε τον κόσμο και θα βυθιστούμε όλοι μαζί.

Το τρίτο που προτείνω έχει σχέση με την ενιαία λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ. Κοιτάξτε να δείτε, σύντροφοι και συντρόφισσες, μπορεί να είμαι πολύ πατριώτης κομματικά. Είμαι με την ΚΟΕ φανατικά. Θεωρώ, όμως, ότι η ΚΟΕ πρέπει να ξεπεραστεί. Πρέπει να ’ναι είδος υπό εξαφάνιση. Πρέπει, δηλαδή, να δημιουργήσουμε μια μεγάλη Αριστερά, της οποίας το εργαλείο σήμερα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Αναγκαστικά πρέπει να μιλήσουμε για την ενιαία λειτουργία αυτού του μορφώματος που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ, αν θέλουμε να μιλήσουμε για την ανασυγκρότηση και την ανασύνθεση της Αριστεράς. Απ’ αυτή την άποψη, το ζήτημα των "μελών" υπάρχει και πρέπει να το δούμε συγκεκριμένα και καθορισμένα μέσα στο χρόνο και με βάσει συγκεκριμένες εμπειρίες. Υπάρχει η περίπτωση του Μπλόκο της Πορτογαλίας. Μπορούμε να τη μελετήσουμε, μπορούμε να τη δούμε σε συνθήκες Ελλάδας και να υπάρξει μια επιτροπή που να φέρει μια εισήγηση, τον Οκτώβρη, σ’ όλες τις πολιτικές κινήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και, με βάση αυτή, να αποφασίσουμε. Γιατί είναι λίγο κολπέτο το "είμαι μέλος της ΚΟΕ και είμαι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ". Συγγνώμη, εγώ είμαι μέλος της ΚΟΕ. Αυτό που λέει ο ΣΥΝ ότι, εφόσον είμαστε μέλη του ΣΥΝ, είμαστε και μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, νομίζω είναι κολπέτο. Εγώ αισθάνομαι μέλος της ΚΟΕ. Θέλω να γίνω μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν υπάρχει "μέλος του ΣΥΡΙΖΑ" ως έννοια και ως λειτουργία.

Να θέσουμε δύο θέματα στην κοινωνία

Πάμε στη δεύτερη πρόταση. Θεωρώ ότι πρέπει να δημιουργήσουμε γεγονότα μέσα στην κοινωνία. Και πρέπει να θέσουμε πολιτική ατζέντα. Αλλά εδώ δεν χρειάζονται περισπασμοί. Δεν μπορούμε να ασχοληθούμε και με τα δικαιώματα και με τους μετανάστες και με την εργατική πολιτική και με τον πολιτισμό κ.λπ. Να επικεντρώσουμε σε ένα-δύο ζητήματα. Κατά τη γνώμη μου, το βασικό ζήτημα που πρέπει να επικεντρώσουμε είναι το σύγχρονο κοινωνικό ζήτημα στην Ελλάδα. Και αυτό αφορά την κρίση, τους εργαζόμενους, τους μικρομεσαίους και τα μικροαστικά στρώματα. Πάνω σ’ αυτά τα ζητήματα πρέπει να θέσουμε πολιτική ατζέντα. Πρέπει να μιλήσουμε για τη φτωχοποίηση των μικροαστικών και μεσαίων στρωμάτων, με προτάσεις. Και, βέβαια, για τους ανέργους, τους απολυμένους κ.λπ. Το δεύτερο ζήτημα είναι το εκπαιδευτικό – και δεν μιλώ για το ζήτημα του λυκείου και του πανεπιστημίου. Το εκπαιδευτικό και μορφωτικό ζήτημα αφορά το μαθητή από τη στιγμή που μπαίνει στο δημοτικό μέχρι τη στιγμή που βγαίνει. Και, επιπλέον, αφορά γονείς, κηδεμόνες, δασκάλους, καθηγητές, το σύνολο της κοινωνίας. Σχετικά με αυτό το ζήτημα η Αριστερά –αν θέλουμε να μεταφράσουμε το Δεκέμβρη– πρέπει να μιλήσει για το δημιουργικό σχολείο, για το συμμετοχικό σχολείο, για το σχολείο που αφήνει πολύ ελεύθερο χρόνο στο μαθητή να αναπτύξει δεξιότητες και ικανότητες. Αυτά τα ζητήματα, δυστυχώς, δεν τα ’χουμε θέσει, και πρέπει να τα θέσουμε. Επαναλαμβάνω, δύο ζητήματα: κοινωνικό θέμα, εκπαιδευτικό ζήτημα, χωρίς περισπασμούς.

Ξεκάθαρη στάση απέναντι στο ΠΑΣΟΚ

Τελειώνω με ένα τρίτο ζήτημα: Υπάρχει ένα θέμα που δεν αφορά το ΠΑΣΟΚ, αλλά αφορά και το ΠΑΣΟΚ. Με ποια έννοια; Δεν μας πιέζει το ΠΑΣΟΚ να κάνουμε συνεργασία μαζί του, θα μας πιέσει η κοινωνία. Να είμαστε ειλικρινείς. Η κοινωνία θα αρχίσει να πιέζει, από ένα σημείο και μετά, για το τι θα γίνει με αυτό που λέμε ΝΔ και δεξιά. Θα συμμαχήσετε, δεν θα συμμαχήσετε, πότε θα συμμαχήσετε κ.λπ.; Και πρέπει να απαντήσουμε από τώρα. Όχι στις εκλογές, όχι πριν από τις εκλογές, όχι μετά τις εκλογές, αλλά από τώρα. Και εδώ πρέπει να έχουμε μια τακτική συγκεκριμένη, η οποία να θέτει ζητήματα. Πρώτον, είμαστε υπέρ της αλλαγής και όχι υπέρ της εναλλαγής. Δεύτερον, είμαστε υπέρ της συνεργασίας στους κοινωνικούς χώρους, αλλά όχι υπέρ της λεηλασίας του χώρου μας από το ΠΑΣΟΚ. Αυτά είναι δύο συνθήματα-κατευθύνσεις, που πρέπει να τα κάνουμε πολιτική. Η άποψή μου είναι η εξής: Να προβάλλουμε καθημερινά, διαρκώς, μέσα στους κοινωνικούς χώρους τις προτάσεις μας και τις πρακτικές μας με τέτοιον τρόπο, που να αποδεικνύουμε ότι το ΠΑΣΟΚ θέλει να λεηλατήσει, ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει πάρει διαζύγιο από αυτό που λέμε νεοφιλελεύθερη πολιτική. Από αυτή την άποψη, θα προκύπτει σε μαζική κλίμακα –κι όχι μόνο κοινοβουλευτικά– ότι δεν είναι δυνατή η συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, από τώρα και μέχρι τις εκλογές. Δεν θα ’χουμε κανένα πρόβλημα ηθικό, συνειδησιακό, δεν θα ’χουμε καμία πίεση από την κοινωνία, που θα θέτει το ζήτημα αυτό.

Πόσο θα ανεχτούμε τη διαδικασία παρακμής και διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ;

Σύντροφοι και συντρόφισσες, ας πάρουμε τη χειρότερη περίπτωση. Υπάρχει ένα σενάριο: Συνεχίζουμε με το ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχει κι ένα δεύτερο σενάριο: Μπορεί να τελειώσει ο ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να παρακμάσει και να τελειώσει. Δεν το θέλουμε, αλλά ας θεωρήσουμε πιθανό αυτό το σενάριο. Και ας το θεωρήσουμε πιθανό, όταν θα υπάρξουν πολιτικές οι οποίες, εν πάσει περιπτώσει, θα απομακρύνουν από το ΣΥΡΙΖΑ και θα οδηγούν σε άλλους χώρους. Ή θα αφήνουν το ΣΥΡΙΖΑ να παρακμάζει. Σ’ αυτή την περίπτωση, αναφέρομαι στις συνιστώσες πλην ΣΥΝ ή πλην της βασικής καθοδηγητικής του ομάδας, και επίσης στους ανένταχτους: Σύντροφοι και συντρόφισσες, θα παραμείνουμε ανεκτικοί, θα ’χουμε, δηλαδή, μεγάλες ανοχές και υπομονή απέναντι στη συνεχή παρακμή του ΣΥΡΙΖΑ, στη διαδικασία διάλυσής του; Ή θα πάρουμε πρωτοβουλίες για να επιδιώξουμε ένα ΣΥΡΙΖΑ έστω και χωρίς τον ΣΥΝ;



Ανακοίνωση της ΚΟΕ για τα νέα εργατικά ατυχήματα

Νέα εγκλήματα της εργοδοσίας: 2 νεκροί εργάτες σε ΛΑΡΚΟ και Ασπρόπυργο

Στη ΛΑΡΚΟ, ο εργάτης Χρήστος Δόσκορης σκοτώθηκε την Κυριακή το πρωί, όταν το πυρακτωμένο μετάλλευμα έφυγε από την τροχιά που μεταφερόταν και τον πλάκωσε ενώ 3 συνάδελφοι του τραυματίστηκαν στην προσπάθειά τους να τον σώσουν. Ο νεκρός εργάτης, ο οποίος εργαζόταν με καθεστώς εργολαβίας, ήταν το 147ο θύμα του κεφάλαιου από τις αρχές του 2009. Για να τηρούνται οι... παραδόσεις η δικαιοσύνη θα διερευνήσει τα αίτια και τις συνθήκες του «ατυχήματος» και θα αποφανθεί. Όπως αποφάνθηκε και για το θάνατο των εργατών στο Πέραμα πριν ένα χρόνο και για τους υπόλοιπους νεκρούς και σακατεμένους εργάτες ότι φταίνε οι νεκροί που πέθαναν. Προς το παρόν οι έξι , νομικά, υπεύθυνοι έδωσαν κατάθεση και... αφέθηκαν ελεύθεροι.


Την ίδια μέρα, στο εργοστάσιο «Γενική Ανακύκλωση ΑΕ» στον Ασπρόπυργο βρέθηκε νεκρός ο 46χρονος εργάτης Gulaf Miah από το Μπαγκλαντές, καταπλακωμένος από τόνους πεπιεσμένου υλικού. Ο συγκεκριμένος εργάτης είχε το πιθανότερο σκοτωθεί στο σημείο αυτό την Παρασκευή, αλλά κανείς εκτός από την οικογένεια του δεν τον είχε αναζητήσει μέχρι την Κυριακή.

Ο κατάλογος των εγκλημάτων συνεχώς μεγαλώνει. Οι πραγματικοί ένοχοι όμως δεν πρόκειται να περάσουν την πόρτα του ανακριτή. Οι εργοδότες οι οποίοι καθημερινά παίζουν με τη ζωή των εργαζομένων προκειμένου να αυξήσουν τα κέρδη τους. Οι κυβερνήσεις και οι υπουργοί που έχουν διαλύσει κάθε ελεγκτικό μηχανισμό και καλύπτουν κάθε εργοδοτική αυθαιρεσία. Οι επίτροποι της Ευρωπαϊκής Ένωσης που μέσα σε συνθήκες κρίσης επιτάσσουν περισσότερο νεοφιλελευθερισμό και λιγότερες δαπάνες για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζόμενων. Όλοι αυτοί θα χύσουν κροκοδείλια δάκρυα (αν το θυμηθούν και αν κάνει καλό στο προφίλ τους) και θα συνεχίσουν να εγκληματούν σε βάρος των εργαζόμενων.

Μέχρι να μπει φραγμός στον οδοστρωτήρα του νεοφιλελευθερισμού που σαρώνει εργατικά δικαιώματα και ζωές. Μέχρι να σταματήσουν οι ανούσιες ανακοινώσεις και καταγγελίες από τα Εργατικά Κέντρα και τη ΓΣΕΕ και να οργανωθούν πραγματικοί αγώνες ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό και τον ευτελισμό της ανθρώπινης ζωής στους χώρους εργασίας. Μέχρι που ο συνδικαλισμός να γίνει καθημερινή αγωνιστική πραγματικότητα και όχι κοινωνικός εταίρος με τα αφεντικά.

Να τιμωρηθούν οι πραγματικοί ένοχοι για το έγκλημα και όλοι οι συνεργοί τους

Να παρθούν άμεσα όλα τα αναγκαία μέτρα ασφαλείας και υγιεινής της εργασίας σε κάθε εργασιακό χώρο

Να λειτουργήσουν παντού, σε κάθε χώρο δουλειάς, επιτροπές υγιεινής και ασφάλειας με αποφασιστικές αρμοδιότητες και κυρίαρχη συμμετοχή των εργαζομένων

Να ενισχυθούν οι μηχανισμοί ελέγχου και να τεθούν κάτω από εργατικό έλεγχο

Να μην καταργηθεί ο θεσμός των βαρέων και ανθυγιεινών για κανένα κλάδο και να ενταχθούν σ' αυτόν όλοι οι νέοι κλάδοι που έχουν κάνει αίτηση

Να καταργηθούν όλες οι μορφές πρόσκαιρης και μερικής εργασίας και να αντικατασταθούν από πλήρη και σταθερή εργασία