Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2009

Αλλαγή και όχι εναλλαγή


Οι εκλογές της 4ης Οκτώβρη σηματοδοτούν την έναρξη μιας περιόδου συνολικών ανακατατάξεων και νέων ισορροπιών. Το μετεκλογικό σκηνικό αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον από όλες τις πλευρές. Ο δικομματισμός δοκιμάζει τα όριά του, η οικονομική κρίση βαθαίνει και κάνει ακόμα πιο εκρηκτική την κοινωνική πραγματικότητα, ο αστισμός αναζητά το κυβερνητικό μοντέλο που θα διασφαλίσει και θα αυξήσει τα κεκτημένα του - και η Αριστερά αδυνατεί να βγει τολμηρά και αποφασιστικά μπροστά, αν και οι αντικειμενικές συνθήκες είναι ευνοϊκές και επιβάλλουν συγκεκριμένα καθήκοντα! Στο πλαίσιο αυτό, όσα συνέβησαν στον ΣΥΡΙΖΑ τις τελευταίες μέρες δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνειών. Το πιο ελπιδοφόρο ενωτικό εγχείρημα της Αριστεράς δοκιμάστηκε και συνεχίζει να δοκιμάζεται, αφού απώλεσε (εξαιτίας πολιτικών ελλειμμάτων και τακτικισμών) την ευκαιρία να αποκτήσει το δικό του τολμηρό και χρήσιμο για την κοινωνία και τους εργαζόμενους βηματισμό.

Διαβάστε το αφιέρωμα στις εκλογές από την εφημερίδα Αριστερά! (11/9/2009).

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

Νέο εργοδοτικό έγκλημα


Τη Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου δύο νεαροί εργάτες από την Ινδία και το Νεπάλ έχασαν τη ζωή τους από αναθυμιάσεις δουλεύοντας για τη σύνδεση παιδικού σταθμού με αγωγό της ΕΥΔΑΠ που ο Δήμος Κηφισίας είχε αναθέσει με εργολαβία στην εταιρία ΑΚΜΟΝ ΑΤΕ. Στο έργο δεν τηρούνταν ούτε τα στοιχειώδη μέτρα ασφάλειας. Τόσο ο Δήμος Κηφισιάς όσο και η ΕΥΔΑΠ έσπευσαν με ανακοινώσεις τους να ξεκαθαρίσουν ότι δεν έχουν καμία σχέση με το έγκλημα. Φυσικά «δεν έχουν καμία σχέση» όπως και όλοι οι οργανισμοί που στα πλαίσια της κυβερνητικής νεοφιλελεύθερης πολιτικής εκχωρούν τα πάντα σε εργολάβους για να καταργηθεί κάθε έννοια εργατικών δικαιωμάτων και μέτρων ασφάλειας. Η μετοχή της ΕΥΔΑΠ στο χρηματιστήριο να ανεβαίνει και όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες...

Οι εργάτες που ξεκίνησαν για τη δουλειά το πρωί και δεν γύρισαν στο σπίτι τους έχουν φτάσει τους 63 μέσα στο 2009. Οι εργοδότες, η κυβέρνηση, ο δικομματισμός έχουν αποδείξει ότι θεωρούν αναλώσιμη τη ζωή των εργαζομένων προκειμένου να προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση και η συσσώρευση του πλούτου στους λίγους. Μόνη απάντηση είναι να ακουστεί δυνατά η φωνή των εργαζομένων, να εκφραστεί η οργή απέναντι στις πολιτικές της φτώχειας, της ανεργίας, της εκμετάλλευσης.

Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009

2ο Φεστιβάλ Νεολαίας ΚΟΕ

Συζητήσεις:


Συναυλίες και πολιτιστικά:

Επίσης:

Το φεστιβάλ θέλει να αποτελέσει έναν χώρο συνάντησης και να δώσει βήμα έκφρασης σε ανθρώπους, κινήματα, κινήσεις πολιτών, οργανώσεις, σωματεία εργαζομένων, πολιτιστικούς συλλόγους, καλλιτέχνες, καλλιτεχνικές ομάδες και άλλες συλλογικότητες. Επιδιώκει να αναδείξει, μεταξύ άλλων, την αναγκαιότητα της ενότητας και της οργάνωσης για αποτελεσματική αντίσταση της νεολαίας και των εργαζομένων μέσα στην κρίση. Επίσης, με μια ανοιχτή -χωρίς χορηγούς- λογική, θέλει να αναδείξει τη φρέσκια καλλιτεχνική δημιουργία της πόλης που αντιστέκεται στην μαζικοποιημένη-εμπορευματοποιημένη αντίληψη για τον πολιτισμό που σήμερα προωθείται.
Κατά τη διάρκεια του τριημέρου θα συζητήσουμε την πρόταση της Αριστεράς ώστε να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, όπως και το ζήτημα της πράσινης «ανάπτυξης» που έχει γίνει η νέα σημαία του νεοφιλελευθερισμού για την έξοδο από την κρίση.
Ερασιτέχνες ηθοποιοί της πόλης μαζί με την σκηνοθέτη ‘Έλενα Πατρικίου θα ανεβάσουν θεατρικό δρώμενο με θέμα τα εργατικά «ατυχήματα», ενώ ο γνωστός παραμυθάς Δημήτρης Προύσαλης θα αφηγηθεί -με τον μοναδικό του τρόπο- παραμύθια για μικρούς και μεγάλους. Νέοι καλλιτέχνες από την Β. Ελλάδα θα δώσουν ξεχωριστό τόνο με τις μοναδικές ζωντανές γκράφιτι δημιουργίες τους. Οι εκδηλώσεις θα πλαισιωθούν από εκθέσεις φωτογραφίας, ζωγραφικής και χειροτεχνίας από αξιόλογους καλλιτέχνες και δημιουργούς, εκθέσεις βιβλίων και τραπεζάκια συλλογικοτήτων, ενώ θα λειτουργήσει και παιδότοπος για τους μικρούς μας φίλους.

Σας προσκαλούμε να παρακολουθήσετε τις εκδηλώσεις.
Η είσοδος σε όλες τις εκδηλώσεις και δραστηριότητες θα είναι ελεύθερη.

Πληροφορίες:
Τηλ: 6976687590, 6971542038
Email: koe_kavala@yahoo.gr
Blog: www.koe-kavalas.blogspot.com

Θεατρικό δρώμενο της Έλενας Πατρνας Πατρικίου με συμμετοχή ερασιτεχνών ηθοποιών (Σάββατο, 19/09)

Η Έλενα Πατρικίου είναι Δρ. ιστορίας του αρχαιοελληνικού πολιτισμού και κλασσικής φιλολογίας. Διδάσκει στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Η έρευνα και οι δημοσιεύσεις της επικεντρώνονται στην ανθρωπολογική και θεατρολογική ερμηνεία της αρχαιοελληνικής τραγωδίας, καθώς επίσης σε θέματα πρόσληψης του αρχαιοελληνικού πολιτισμού από την νεώτερη ποίηση και το θέατρο και στην ιστορία της διαμόρφωσης της νεοελληνικής συνείδησης τον 19ο και 20ό αιώνα.
Το 2008 η ηθοποιός, θεατρολόγος, σκηνοθέτης και ζωγράφος Έλενα Πατρικίου ανέβασε το «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κινήματος» σε δική της μετάφραση, δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία. Η παράσταση, βασισμένη στο Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος των μαρξ-ένγκελς, εισέπραξε τις καλύτερες κριτικές και ανέδειξε την θεατρικότητα του μαρξιστικού λόγου και την διαχρονικότητα του Μανιφέστου.
Το βράδυ του Σαββάτου 19/09, στα πλαίσια του 2ου Φεστιβάλ Νεολαίας ΚΟΕ στο πάρκο Φαλήρου, ερασιτέχνες ηθοποιοί από την Καβάλα, υπό την καθοδήγηση της Ε. Πατρικίου, θα παρουσιάσουν ένα θεατρικό δρώμενο που θα αποτελεί πολιτική και πολιτιστική παρέμβαση για το φλέγον ζήτημα των εργατικών «ατυχημάτων» - ανθρωποθυσιών εργαζομένων στο βωμό του κέρδους. Μην το χάσετε!

Βραδιά παραμυθιών

«Τα λόγια μας είναι τα παιδιά πολλών ανθρώπων…» Λαϊκά παραμύθια απ’ τις άκρες του κόσμου 
για ανθρώπους με φιλοσοφικές ανησυχίες

Αφήγηση: Δημήτρης Προύσαλης

Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου & ώρα 7.00 μμ Πάρκο Φαλήρου

Ο Δημήτρης Προύσαλης γεννήθηκε στην Ολλανδία. Σπούδασε Παιδαγωγικά, Βιβλιοθηκονομία, και μετεκπαιδεύτηκε στην Ειδική Αγωγή. Από το 1988 εργάζεται ως δάσκαλος. Ασχολείται με τη μελέτη, ανάλυση, συλλογή και καταγραφή του λαϊκού παραμυθιού από το 1999. Έχει μαθητεύσει σε σεμινάρια μυθοπλασίας, την τέχνη της αφήγησης, για την παιδαγωγική και θεραπευτική προσέγγιση του παραμυθιού. Έχει πραγματοποιήσει εκδόσεις, δημοσιεύσεις, εισηγήσεις σε συμπόσια και διεθνή συνέδρια με θέμα το λαϊκό παραμύθι και τη δύναμη της αφήγησης, και έχει συντονίσει εργαστήρια ύστερα από προσκλήσεις μορφωτικών οργανισμών και σχολικών συμβούλων.
Έχει επιμεληθεί τα πρακτικά διημερίδας με θέμα «Κουβεντιάζοντας για τα παραμύθια» και τη συλλογή Παραμύθια του Κάτω Κόσμου (Απόπειρα, 2007). Το 2003 τιμήθηκε με το βραβείο του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου για τη συμβολή του στην προώθηση του παιδικού και εφηβικού βιβλίου και της φιλαναγνωσίας. Είναι μέλος του Κέντρου Μελέτης και Διάδοσης Μύθων και Παραμυθιών και του ΠΟΦΑ (Πανελλήνιος Όμιλος Φίλων της Αφήγησης).
Ως αφηγητής μοιράζεται από το 2003 τα παραμύθια που αγαπά με παιδιά κι ενήλικες σε πολλούς διαφορετικούς χώρους και ακροατήρια ποικίλης σύνθεσης (βιβλιοθήκες, μουσεία, σχολεία, χώρους ειδικής αγωγής, φεστιβάλ αφήγησης, φεστιβάλ βιβλίου, φεστιβάλ αντιρατσιστικά και κοινωνικού προβληματισμού, δήμους, θέατρα, καφενεία, φυλακές). Πρόθεσή του είναι να συμβάλει ώστε να ξαναμπεί το παραμύθι στο κέντρο του ενδιαφέροντος του κόσμου, να μεγαλώσει ο κύκλος και να δημιουργηθούν εστίες αφήγησης παντού αναδεικνύοντας τη σημαντικότητα του για την ανθρώπινη ψυχή και τον πολιτισμό.

Το απόγευμα του Σαββάτου 19/09 ο Δ. Προύσαλης θα αφηγηθεί με τον μοναδικό του τρόπο ιστορίες για μικρούς και μεγάλους στα πλαίσια του 2ου φεστιβάλ Νεολαίας ΚΟΕ στο πάρκο Φαλήρου


Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2009

Σε θέση μάχης για ν’ αλλάξουν τα πράγματα στην αριστερά

Από τον περασμένο Δεκέμβρη ζούμε μια συντονισμένη προσπάθεια των δυνάμεων του συστήματος να χτυπηθεί με κάθε τρόπο ο ΣΥΡΙΖΑ, ακριβώς γιατί έβλεπαν σ’ αυτόν μια δυναμική –που ξεκίνησε το 2007 και έφτασε να απειλεί το δικομματικό σύστημα το 2008– που μπορούσε να αναταράξει τα ήρεμα νερά του πολιτικού συστήματος, να αφυπνίσει συνειδήσεις, να βρεθεί δίπλα και μαζί με τους εργαζόμενους και τη νεολαία στους αγώνες που θα ξετυλίγονται. Έβλεπαν έναν εν δυνάμει επικίνδυνο αντίπαλο, μια εν δυνάμει πραγματική ριζοσπαστική αριστερά, μια νέα ανεξάρτητη πολιτική δύναμη με δυνατότητα ανατροπής του πολιτικού σκηνικού.
 Σ’ αυτή τη συστηματική προσπάθεια χτυπήματος του ΣΥΡΙΖΑ βοήθησε η από τα μέσα υπονόμευσή του από δυνάμεις του ΣΥΝ που είτε υπέσκαπταν και αναιρούσαν τα αριστερά του χαρακτηριστικά, είτε κινούνταν σε μια επικοινωνιακή –επί της ουσίας απολίτικη– κατεύθυνση. Αυτή η διπλή επίθεση αφού οδήγησε στο αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, συνεχίστηκε με μεγαλύτερη ένταση μέχρι σήμερα. Αν δεν ανακοπεί, οδηγεί σε πορεία ουσιαστικής διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη στιγμή. Στην κοινωνία υπάρχει μεγάλη δυσαρέσκεια και οργή, υπάρχουν πολλά και άλυτα από τους διαχειριστές του συστήματος προβλήματα, σχεδιάζεται πόλεμος ενάντια στους εργαζόμενους και τη νεολαία με τις διαρθρωτικές αλλαγές, και τις κυβερνήσεις που θα σκαρώσουν. Σε αυτή τη στιγμή είναι αναγκαία η παρουσία και δράση μιας ενωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς, και ακόμη περισσότερο υπάρχουν οι όροι για μία μεγάλη αντισυστημική ριζοσπαστική αριστερά που θα βάζει τη σφραγίδα της στις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις.
 Η απόφαση του ΣΥΝ αποτελεί μια πρόταση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του ΣΥΝ, και η υιοθέτησή της στις 6/9/2009 από την πλειοψηφία των συνιστωσών, πισωγυρίζει ακόμα περισσότερο τον ΣΥΡΙΖΑ, γυρνώντας τον στην εποχή Κωνσταντόπουλου.
 Η απόφαση αυτή συνιστά χειρισμό (τόσο της υγιούς βάσης του ΣΥΝ, όσο και του ΣΥΡΙΖΑ) κι όχι υποχώρηση ή ενωτική διάθεση από πλευράς του ΣΥΝ, γιατί δεν διασφαλίζεται το αριστερό ριζοσπαστικό πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ ούτε στη γραμμή και τα συνθήματα, ούτε στη δημόσια εκπροσώπηση, ούτε πολύ περισσότερο στην κατάρτιση των ψηφοδελτίων και στην κοινοβουλευτική ομάδα –αν προκύψει τέτοια. Γιατί δεν απαντάει στις ανησυχίες και τον προβληματισμό του κόσμου και των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ που αναρωτιούνται γιατί να συμβάλουν στην ανάδειξη βουλευτών που υιοθετούν και ψηφίζουν δεξιές θέσεις ή που δηλώνουν πως είναι ανοιχτοί σε συνεργασίες με το ΠΑΣΟΚ (νωπές ακόμα οι δηλώσεις Φιλίνη-Ψαριανού). Γιατί σ’ αυτή την πρόταση δεν υπάρχει τίποτα που έστω να προσπαθεί να δεσμεύσει πολιτικά τους «συνήθεις ύποπτους» για τα κεντροαριστερά σενάρια και τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ είτε με «μεταγραφές» τους προς αυτό, είτε ψηφίζοντας επίμαχα νομοσχέδια. Πράξεις που στο άμεσο μέλλον θα χρωματίσουν και στιγματίσουν όχι μόνο τους ίδιους αλλά και το ίδιο το εγχείρημα.
 Η αποδοχή της πρότασης του ΣΥΝ ψαλίδισε για άλλη μια φορά τη δυνατότητα να υπάρξει ο πραγματικός ΣΥΡΙΖΑ και όχι το κακέκτυπο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε η θεωρούμενη «υποχώρηση» του ΣΥΝ (που έγινε ακριβώς γιατί δεν «έβγαιναν τα κουκιά», αλλά και για να κατευναστούν οι αντιδράσεις της βάσης του) έχει ημερομηνία λήξης στις 4/10 είτε μπει στη Βουλή με μια κοινοβουλευτική ομάδα μάλλον αποκλειστικά του ΣΥΝ και επικεφαλής τον πρόεδρό του, είτε δεν μπει οπότε θα αναζητηθούν άλλα σωσίβια (πχ. Οικολόγοι Πράσινοι) για το μέλλον.
 Θεωρούμε ότι η αποδοχή της πρότασης του ΣΥΝ από την πλειοψηφία των συνιστωσών σημαίνει ότι χάθηκε μια σημαντική ευκαιρία για να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ απ’ αυτή τη δύσκολη κατάσταση και να προχωρήσει με έναν πραγματικό αριστερό ριζοσπαστικό προσανατολισμό. Χάθηκε μια σημαντική ευκαιρία να ξανακερδηθεί ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ που έχει απογοητευτεί, χάθηκε το συγκριτικό πλεονέκτημα να περιορίσουμε το ΚΚΕ να μην μονοπωλεί το χώρο της αριστεράς, χάσαμε τη δυνατότητα απεύθυνσης στην «άλλη αριστερά», αλλά και –πολύ πιο σημαντικό– χάσαμε τη δυνατότητα όχι απλά να μην βοηθήσουμε στην αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ, αλλά να δημιουργήσουμε τουλάχιστον ευήκοα ακροατήρια στον αντιδεξιό ή και αντιδικομματικά δυσαρεστημένο κόσμο. Χάσαμε μια ευκαιρία να αλλάξουμε τα πράγματα στην αριστερά, να έχουμε μια ενότητα στη βάση της υπηρέτησης των λαϊκών αγώνων και συμφερόντων κι όχι μια καρικατούρα ενότητας στη βάση της υπηρέτησης των εκλογικών αναγκών του ΣΥΝ.
 Κατανοούμε απόλυτα τους φόβους, τις ανησυχίες, τις αρνήσεις και τα ερωτηματικά που έχουν σύντροφοι, φίλοι και ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο για τα κεντροαριστερά σενάρια και τη στάση απέναντι στο ΠΑΣΟΚ, όσο και για τη διάλυση του εγχειρήματος. Γιατί μπορεί να αποφύγαμε τη διάσπαση, αλλά δεν έχουμε αποφύγει τη διάλυση όχι απλά του εγχειρήματος, αλλά και της ιδέας για μια ενωτική αντισυστημική και μεγάλη αριστερά.
 Σε κάθε περίπτωση, το ζήτημα του προσανατολισμού και του χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ θα ξανατεθεί την επομένη των εκλογών. Μια αριστερά ανύπαρκτη μπροστά στις εξαιρετικά σημαντικές εξελίξεις είναι κίνδυνος ορατός. Και εδώ προτείνουμε τη διεξαγωγή πανελλαδικής σύσκεψης στις 19-20 Οκτώβρη όπου να συζητηθούν τα ζητήματα του εκλογικού αποτελέσματος, του πολιτικού πλαισίου και της κατεύθυνσης του ΣΥΡΙΖΑ, παράλληλα με αυτά της οργανωτικής λειτουργίας και συγκρότησης. 
 

  • Επειδή η μέχρι τώρα αντιπαράθεση (και ιδιαίτερα με τα ειδικά μέσα που αυτή διεξάγεται) έχει οδηγήσει στον εγκλεισμό στα κομματικά τείχη κι όχι στην αναζήτηση μιας αναγεννητικής προσπάθειας του ΣΥΡΙΖΑ, 
  • επειδή έχει διαμορφωθεί μια «κοινή γνώμη» ότι το πρόβλημα είναι οι καρέκλες και τα πρόσωπα (Αλαβάνος-Τσίπρας), 
  • επειδή έχουν κατατάξει άτομα και συνιστώσες σε «στρατόπεδα» κλείνοντας μάτια κι αυτιά δημιουργώντας μια σφαλερή απολίτικη οπαδοποίηση, 
  • επειδή ούτε θέλουμε ούτε είναι σωστό να βοηθήσουμε κι εμείς στο να οδηγηθεί ο κόσμος στο σεχταρισμό, στην ιδιώτευση, στο περιθώριο, 
  • επειδή πρέπει να παραμείνουμε παρόντες στις αυριανές δύσκολες μάχες, 
  • επειδή αναμένουμε και επιζητούμε την πιο δημοκρατική, πλατιά και ουσιαστική συζήτηση και συνάντηση με τον κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ και με την ανεξάρτητη από το δικομματισμό και το σύστημα αριστερά, και τέλος 
  • επειδή δεν χαρίζουμε σε επαγγελματίες, μηχανισμούς και προσωπικές φιλοδοξίες, ένα εγχείρημα που γέννησε ελπίδες και άνοιξε προοπτικές στον κόσμο της αριστεράς, 

παραμένουμε ενεργοί σ’ αυτό και θα παλέψουμε να συνεχίσει όχι όπως πριν.