Οι «ράμπο» του Χρυσοχοΐδη εισέβαλαν ακόμα και στο μετρό

Με μοναδική αγριότητα και μεθόδους που παραπέμπουν ευθέως σε άλλες εποχές οι δυνάμεις καταστολής -υπό τις εντολές Χρυσοχοΐδη- την Τρίτη (29/6), μετά το τέλος της μεγάλης διαδήλωσης, εξαπέλυσαν μια καλά οργανωμένη επίθεση εναντίον του κόσμου που αποχωρούσε από την πορεία μέσα στο σταθμό του μετρό στην Ομόνοια.

Συνεχίζοντας την προκλητική επίδειξη «δύναμης» που ξεκίνησαν από το Σύνταγμα και στο πλαίσιο της -όπως αποδεικνύεται- καλά οργανωμένης προσπάθειας τρομοκράτησης όσων αγωνίζονται, οι «ράμπο» του Χρυσοχοΐδη, μπήκαν στο σταθμό του μετρό, απειλούσαν, έβριζαν και χτυπούσαν αλύπητα. Υπό τις αποδοκιμασίες πλήθους κόσμου, που οργισμένος παρακολουθούσε, οι ορδές των πάνοπλων αστυνομικών κυνηγούσαν τον κόσμο ακόμα και στις αποβάθρες, ενώ εισέβαλαν και μέσα σε συρμό για να κάνουν τις «απαραίτητες» συλλήψεις.

Ο Γιώργος Παύλου που δέχτηκε χτυπήματα από γκλοπ στο κεφάλι, περιγράφει στο Δρόμο όσα έγιναν στον υπόγειο σταθμό της Ομόνοιας.

Πηγή:edromos.gr

ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΕΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΆΓΡΙΑ ΚΑΤΑΣΤΟΛΉ ΠΟΛΙΤΏΝ ΜΈΣΑ ΣΤΟ ΜΕΤΡΌ

Φωτογραφίες από την σημερινή απεργία στην Καβάλα

Φωτογραφίες από την παρέμβαση στα γραφεία των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ Καβάλας

Στα γραφεία των βουλευτών που έγινε παρέμβαση ήταν:
των Σ.Εμινίδη, Μ.Τιμοσίδη, Δ.Παπουτσή

ΘΑ ΤΟ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ

Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές,

Την ερχόμενη εβδομάδα ο Υπουργός Εργασίας καταθέτει το νομοσχέδιο που κατ΄ απαίτηση της τρόικας ισοπεδώνει την κοινωνική ασφάλιση, γυρνώντας την ελληνική κοινωνία στις αρχές του 20^ού αιώνα. Η κυβέρνηση απειλεί όσους από εσάς σκέφτονται να μην το στηρίξουν.

Πρέπει να γνωρίζετε ότι πέρα από την απειλή της διαγραφής από τον κ. Παπανδρέου –που υλοποιεί το τελείως ανάποδο πρόγραμμα από αυτό που προεκλογικά εξήγγειλε– υπάρχει και η απειλή της διαγραφής από τον ελληνικό λαό.

Σας καλούμε έστω και τώρα να πείτε ΟΧΙ σε ένα νόμο που θα καταδικάσει την ελληνική κοινωνία στη βαρβαρότητα. Σας καλούμε να συμπεριφερθείτε ως βουλευτές του ελληνικού λαού και όχι ως εκ των υστέρων διεκπεραιωτές των εντολών του Δ.Ν.Τ. Άλλωστε τον Οκτώβρη του 2009 ψηφίσαμε για Βουλή και όχι για Συμβουλευτική.

Ο ελληνικός λαός θα θυμάται τις πράξεις ευθύνης απέναντι στην κοινωνία, θα θυμάται όμως και τις πράξεις που τον στέλνουν στον εργασιακό, ασφαλιστικό και οικονομικό μεσαίωνα.

Η ευθύνη είναι στον καθένα σας ξεχωριστά.

 

«Κύριοι βουλευτές, ψηφίστε ΟΧΙ»

«Κύριοι βουλευτές, ψηφίστε ΟΧΙ»

Καλούμε τους βουλευτές του Ν. Καβάλας να πουν ΟΧΙ σε ένα νόμο που θα καταδικάσει την ελληνική κοινωνία στη βαρβαρότητα. Τους καλούμε να συμπεριφερθούν ως βουλευτές του ελληνικού λαού και όχι ως εκ των υστέρων διεκπεραιωτές των εντολών του ΔΝΤ. Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ πρέπει να γνωρίζουν ότι, πέρα από την απειλή της διαγραφής τους από τον κ. Παπανδρέου -που υλοποιεί το τελείως ανάποδο πρόγραμμα από αυτό που προεκλογικά εξήγγειλε- υπάρχει και η απειλή της διαγραφής από τον ελληνικό λαό.

Το απόγευμα της Δευτέρας 28/6 στις 7μμ, παραμονή της απεργίας, διαμαρτυρόμαστε στα γραφειά του

βουλευτή ΠΑΣΟΚ Ν. Καβάλας Μιχάλη Τιμοσίδη

επί της Αβέρωφ 2 (4ο όροφο)

Όλοι/ες στην απεργιακή συγκέντρωση, την Τρίτη 29/6 και ώρα 10:30 στο εργατικό κέτρο

Δελτίο Τύπου της ΚΟΕ για την φονική έκρηξη στο υπουργείο Χρυσοχοΐδη

Είναι εξοργιστική η σύμπτωση: Η δολοφονική έκρηξη στο Υπουργείο Χρυσοχοΐδη συμπίπτει με την απόπειρα υπερψήφισης, από μια κλυδωνιζόμενη κυβερνητική πλειοψηφία, ενός νομοσχεδίου που κατεδαφίζει εργασιακές σχέσεις και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Η συχνότητα των δολοφονικών ενεργειών κορυφώνεται εντυπωσιακά και αιματηρά τις μέρες που η κυβέρνηση ζητά έκτακτα μέτρα και περιορισμό των λαϊκών αντιδράσεων. Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να βγει από μια πολύ δύσκολη θέση εκμεταλλευόμενη προπαγανδιστικά τα «πλήγματα» κατά της «δημοκρατίας» και της «ευνομούμενης πολιτείας».

Σήμερα η λαϊκή δράση δέχεται τεράστια συκοφάντηση από τα ΜΜΕ των εργολάβων και των εφοπλιστών. Στο στόχαστρο είναι όχι απλά η αριστερά και το συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά ο ίδιος ο λαός και η δυνατότητά του να σηκώνει το κεφάλι. Για αυτό και η συμμαχία των «προθύμων του ΔΝΤ» καλεί για αυστηρότερο κράτος και λιγότερη δημοκρατία.

Στην Ευρώπη της κρίσης οι αντιδημοκρατικές εκτροπές γίνονται καθεστώς. Η πρόσφατη ανατριχιαστική είδηση για παρακολουθήσεις των στελεχών του αριστερού κόμματος Die Linke στη Γερμανία, συμπληρώνει ένα νομοθετικό μπαράζ καταστολής και φακελωμάτων. Πλήττεται με αυτό τον τρόπο ο μαζικός λαϊκός ριζοσπαστισμός που βλέπει τις πολιτικές εξελίξεις να πολώνονται γύρω από ένα παιχνίδι ανάμεσα στην αστυνομοκρατία και την τρομοκρατία.

Στην Ελλάδα του μνημονίου ΔΝΤ – ΕΕ, πέρα από τον εργαζόμενο κόσμο, εξοντώνεται και η δημοκρατία. Όχι μόνο επειδή καταργείται η λαϊκή κυριαρχία και απαξιώνεται και αυτό ακόμα το κοινοβούλιο. Αλλά γιατί μπροστά στο φόβο της κοινωνικής έκρηξης, μπορεί να προκύψουν πρωτόγνωρες αλλά και ξεχασμένες μορφές σιδερόφραχτων καθεστώτων.

Πρόταση δέκα σημείων προς την Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ

ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΝΤ – Ε.Ε. ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ

Στις σημερινές εντελώς  έκτακτες συνθήκες η Αριστερά καλείται να αναλάβει άμεσα την ιστορική πρωτοβουλία και να πρωταγωνιστήσει στην συγκρότηση ενός ευρύτατου  κοινωνικού και πολιτικού Μετώπου για την  αντίσταση, την αλληλεγγύη και την ανατροπή.

Μια τέτοια ευθύνη δεν δικαιολογεί καθυστερήσεις, ιδεολογικές και πολιτικές «καθαρότητες», άσκοπους ανταγωνισμούς, μικροκομματικές επιδιώξεις και συμφέροντα, έξω και πέρα απ΄ τις αγωνίες του εργαζόμενου λαού. 

Για τον ΣΥΡΙΖΑ, η υπόθεση αυτή  δεν αποτελεί μόνο το βασικό καθήκον της εποχής αλλά και  σημαντική ευκαιρία να αποδείξουμε πρώτα απ’ όλα στον κόσμο που κατά καιρούς μας ψήφισε και πολύ περισσότερο μας πλησίασε γεμάτος ελπίδα και διάθεση για συμμετοχή, ότι εξακολουθεί να αξίζει αυτή η επιλογή. Για ακόμη μια φορά καλούμε στον δρόμο της συστράτευσης και της ενότητας στο έδαφος ενός ΣΥΡΙΖΑ που θα πρωταγωνιστήσει στην συγκρότηση ενός πλατιού, ριζοσπαστικού Μετώπου για την ανατροπή του μνημονίου και των μέτρων, για την υπεράσπιση των οικονομικών, εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων εργαζομένων και συνταξιούχων, για την κοινωνική αλληλεγγύη και την εναλλακτική λύση.

Στο πλαίσιο αυτό, εμείς τα μέλη της Γραμματείας που συμμεριζόμαστε τον πολιτικό προβληματισμό του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής προτείνουμε  τα ακόλουθα 10 σημεία στόχων και δράσεων που θα  κάνουν καθαρή  την σφοδρή αντίθεσή μας  σε ΔΝΤ – ΕΕ – Κυβέρνηση, θα δίνουν πολιτικό περιεχόμενο στους αγώνες και θα ευνοούν τις προϋποθέσεις για μια ριζοσπαστική εναλλακτική λύση.

1. ΤΟ Ν/Σ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Το νέο  αντι-ασφαλιστικό νομοσχέδιο στο  οποίο θα ενταχθούν και οι ρυθμίσεις  για τα εργασιακά αποτελεί την πιο επιθετική και άγρια πολιτική  απέναντι στον κόσμο της εργασίας σε ολόκληρη την μεταπολεμική περίοδο. Η κυβέρνηση Γ Παπανδρέου υλοποιώντας τις εντολές ΔΝΤ και ΕΕ οδηγεί τους εργαζόμενους σε ολοκαύτωμα. Τα εργατικά δικαιώματα, ολόκληρο σχεδόν το εργατικό δίκαιο που χτίστηκε  με θυσίες και αίμα σχεδόν έναν αιώνα τώρα, κυριολεκτικά διαγράφεται μέσα στις τρεις σελίδες αυτού του νομοθετικού εκτρώματος. Την ίδια ώρα πετσοκόβονται οι συντάξεις και γίνονται επίδομα φτώχειας για έναν ολόκληρο κόσμο που έχει εργαστεί σκληρά, που έχει ιδρώσει και δεν έχει κλέψει και που έχει πληρώσει για δεκαετίες.

Δεν θα περάσει. Δεν θα εφαρμοσθεί. Αγώνας χωρίς συμβιβασμό.

Ο κάθε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ φέρει ατομική ευθύνη. Η ψήφος του αν είναι ναι, θα γραφτεί με μαύρα γράμματα στην ιστορία του εργατικού κινήματος. Ειρηνική επίθεση με επιστολές, ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, sms, στον καθένα χωριστά. Ειρηνική πολιορκία των γραφείων του καθένα χωριστά.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ανεύθυνος άρχων κατά το Σύνταγμα, φέρει την ιστορική ευθύνη που επιβάλλουν οι περιστάσεις. Ο Πρόεδρος της Ισλανδίας παρέπεμψε το θέμα του χρέους σε δημοψήφισμα και το 93% του ισλανδικού λαού είπε «όχι».

2.  ΑΡΝΗΣΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ,  ΑΜΕΣΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Αυτό το χρέος δεν είναι του λαού! Ο λαός δεν οφείλει και δεν πρέπει να πληρώσει! Όλες οι απόψεις αριστερών οικονομολόγων (στάση πληρωμών, διαγραφή, επαναδιαπραγμάτευση με τους όρους του λαϊκού συμφέροντος και όχι των δανειστών κ.λ.π.) αξίζει να εξετασθούν.  Χρειάζεται να τεθούν άμεσα σε αναλυτικό έλεγχο όλα τα δάνεια με πλήρη διαφάνεια ώστε να αποδειχθεί με ποια κριτήρια, όρους και σκοπούς έγιναν και αν νομιμοποιούνται με βάση τις ανάγκες της κοινωνίας. Να τεθεί άμεσος στόχος η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους των δανείων αυτών και η ριζική αλλαγή των όρων αποπληρωμής του υπολοίπου.

Σε μια τέτοια κατεύθυνση απαιτείται ταυτόχρονα συγκρότηση ενός ισχυρού δημόσιου πόλου παρέμβασης στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, που θα προέλθει από επανεθνικοποίηση των Τραπεζών που ξεπουλήθηκαν και την επιβολή δημόσιου ελέγχου σε όλο το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

3. ΑΡΝΗΣΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑΣ

Η ΕΕ  και τα όργανά της  χωρίς καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση  προωθούν και επιβάλουν συστηματικά τη νεοφιλελεύθερη στρατηγική και το αντιδημοκρατικό της μοντέλο - όπου τον ρόλο των εκλεγμένων αντιπρόσωπων του λαού τον παίζουν υπαλληλίσκοι των λόμπυ του μεγάλου κεφαλαίου, στο σύνολο των χωρών και δημιουργούν ένα ζοφερό περιβάλλον για  τον κόσμο της μισθωτής εργασίας  που σήμερα βιώνει με τον πιο σκληρό, άδικο και μονόπλευρο τρόπο την  κρίση.

Συντονισμός της δράσης της ευρωπαϊκής Αριστεράς με επίκεντρο την κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας κι όλου του πακέτου νέων ρυθμίσεων για την αυστηροποίηση και αναγκαστική επιβολή του. Μονομερής άρνηση εφαρμογής από την Ελλάδα του Συμφώνου Σταθερότητας, της συνθήκης της Λισαβόνας και του Μάαστριχτ.

4.  ΤΟ ΕΥΡΩ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΑΜΠΟΥ

Η συζήτηση για το ζήτημα της παραμονής ή όχι στην ζώνη του Ευρώ, ακόμη και στην ΕΕ δεν μπορεί να είναι ταμπού. Για την Αριστερά το θέμα δεν είναι οι όροι της κερδοφορίας του ελληνικού κεφαλαίου – με ευρώ ή με υποτιμημένη δραχμή!  Το κεντρικό ζήτημα αφορά στους όρους της ζωής της κοινωνικής πλειοψηφίας – απ’ αυτή την σκοπιά είναι αδιάφορο εάν ο λαός θα δυστυχεί με ευρώ ή με δραχμή. Δεν μπορεί να δικαιωθεί ούτε η παραμονή με οιοδήποτε τίμημα ούτε η αποχώρηση χωρίς στρατηγική.

Το πρόβλημα δεν είναι των λαών των χωρών μελών αλλά της ίδιας της Ε.Ε. που οφείλει να αποδείξει ότι το ευρώ ευνοεί τον κόσμο της εργασίας και δεν τον αποδομεί. Σε αυτή τη φάση μια λαϊκή ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να θέσει, ακόμα ως διαπραγμάτευση, τους ελάχιστους όρους που θα κάνουν ανεκτή την παραμονή στη ζώνη του ευρώ.

 5.  ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ  - ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ

Το μνημόνιο είναι αποτέλεσμα συμφωνίας, συνεργασίας και έκφραση της κοινής στρατηγικής ΕΕ και ΔΝΤ και αφαιρεί  τον έλεγχο από τα χέρια της εκλεγμένης κυβέρνησης και της Βουλής στην Ελλάδα. Αυτό επιδεινώνεται ακριβώς επειδή η ελληνική κυβέρνηση, και δι’ αυτής το εγχώριο οικονομικό κατεστημένο, συναίνεσε και συνδιαμόρφωσε αυτή την εξέλιξη! Το μνημόνιο ανοίγει διάπλατα ζητήματα δημοκρατίας. Ο διεθνισμός και ο «αντιιμπεριαλισμός» είναι ισχυρά και αναπόσπαστα στοιχεία της ίδιας σοσιαλιστικής στρατηγικής.  

Η ελληνική κυβέρνηση, η οποία πήρε την ψήφο του ελληνικού λαού ψευδόμενη ασύστολα ως προς το πρόγραμμά της, εκχώρησε την εξουσία που της έδωσε ο λαός στον διεθνή  έλεγχο της ΕΕ και του ΔΝΤ. Η μόνη αξιόπιστη στάση στα μάτια του λαού είναι η απαίτηση: να πέσει η κυβέρνηση μαζί με την πολιτική της!

Η Αριστερά αντιπαραθέτει το πρόγραμμά της και την εναλλακτική προοπτική μιας νέας κοινωνικής πλειοψηφίας και μιας κυβέρνησης που θα εκφράζει χωρίς συμβιβασμούς τα συμφέροντα των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων μέσα από μια αποφασιστική ανατροπή των ταξικών, κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών.

6.  ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΛΥΣΗ

Άμεση  προβολή των 15 σημείων  και του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Ανάδειξη των θεμάτων αιχμής, όπως η κατακόρυφη μείωση των στρατιωτικών δαπανών, η φορολογία του μεγάλου πλούτου, οι εθνικοποιήσεις τραπεζών και ΔΕΚΟ. Ενσωμάτωση, παράλληλα, των αναγκαίων στοιχείων από τις ραγδαίες εξελίξεις των τελευταίων μηνών, ιδιαίτερα στο θέμα του χρέους και των δημόσιων οικονομικών.

Κατεύθυνση είναι η ρήξη με το οικονομικό μοντέλο και το πολιτικό σύστημα του νεοφιλελευθερισμού. Στόχος η ανασύνταξη της ελληνικής κοινωνίας και η οικοδόμηση μιας νέας πολιτικής και κοινωνικής πλειοψηφίας, που θα φέρνει στο προσκήνιο τις δυνάμεις μιας λαϊκής εξουσίας ικανής να παλέψει για έξοδο από την κρίση και να προσβλέπει ξεκάθαρα στην κοινωνική δικαιοσύνη, τις ελευθερίες, την σοσιαλιστική προοπτική. Σ’ ένα τέτοιο πλαίσιο κοινωνικής νομιμοποίησης, συμμετοχής και ελέγχου αποκτούν νόημα και ισχύ μέτρα όπως οι εθνικοποιήσεις των τραπεζών, των ΔΕΚΟ κ.λ.π.

7. ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ – ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ Η ΝΕΟΛΑΙΑ

Κάθε γενική απεργία  μπορεί και πρέπει να γίνει ο επόμενος μεγάλος και ακόμη πιο σημαντικός σταθμός της παλλαϊκής αντίστασης μετά τη μεγαλειώδη πανελλαδική απεργία -σταθμό στις 5 Μάη. Ο λαός μπορεί και πρέπει να μετατρέψει τα προκλητικά νομοσχέδια της κυβέρνησης σε κουρελόχαρτο και να το στείλει στο σκουπιδοτενεκέ, μαζί με όλες τις Συμβάσεις και τα Μνημόνια της κυβέρνησης, του ΔΝΤ και της ΕΕ.

Στο χώρο των εργαζόμενων είναι άμεση ανάγκη να οικοδομηθούν και να ενισχυθούν οι όροι της συνδικαλιστικής δράσης και αντίστασης με ανατροπή της ηττοπαθούς πολιτικής της ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ στην πλειοψηφία των σωματείων και ομοσπονδιών, με συγκρότηση νέων σωματείων εκεί που δεν υπάρχουν, με αγωνιστική και ενωτική πίεση στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ που επιμένουν στον αδιέξοδο, μοναχικό δρόμο του κομματικού ελέγχου του εργατικού κινήματος. 

Στρατηγικής σημασίας παράγοντας για ένα μεγάλο και ζωντανό κίνημα είναι η μαζική συμμετοχή της νέας γενιάς. Μετά τον Δεκέμβρη ο λόγος του ΣΥΡΙΖΑ αφήνει αδιάφορη τη νεολαία της οποίας τα πιο ευαίσθητα στοιχεία αναζητούν αλλού χώρο ελευθερίας και ριζοσπαστισμού με την μεγάλη πλειοψηφία της, παρά την πρωτοφανή επίθεση της κυβέρνησης, να επιλέγει τη μη συμμετοχή και την αποστασιοποίηση.

Για μας η νεολαία είναι η υπ’ αριθμόν ένα προτεραιότητα. Η γενιά του άρθρου 16 και του Δεκέμβρη μπορεί να δώσει δυναμισμό, πνοή, διάρκεια, ανθεκτικότητα, φαντασία στην οικοδόμηση ενός Μετώπου που θα αλλάξει τα πράγματα.

8.  ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΠΑΝΤΟΥ – ΜΕΤΩΠΟ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ

Για την οργάνωση των αντιστάσεων και την κοινωνική αλληλεγγύη, οικοδόμηση κατ’ απόλυτη προτεραιότητα επιτροπών ενάντια στα μέτρα και το μνημόνιο, παντού, τώρα! Με τη συμμετοχή των πιο διαφορετικών δυνάμεων της αριστεράς. Φίλοι του ΠΑΣΟΚ που διαφοροποιούνται πλήρως από την κυβερνητική πολιτική, πολιτών από κάθε πολιτικό χώρο. Της νεολαίας, της κοινωνίας που ευαισθητοποιείται.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα δώσει όλες του τις δυνάμεις για την πιο αποφασιστική και μαχητική απάντηση των εργαζομένων. Στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία και τις σχολές και βέβαια στις πλατείες των γειτονιών, όπου ένας νέος λαϊκός θεσμός γεννιέται, οι λαϊκές συνελεύσεις των κατοίκων. Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ  να είναι «πανταχού παρόντα» μέσα σε όλες τις λαϊκές δράσεις και πρωτοβουλίες, στηρίζοντας, αποκαλύπτοντας, παροτρύνοντας και δίνοντας με αυταπάρνηση το παράδειγμα της λαϊκής αντίστασης.

Το Μέτωπο θα οικοδομηθεί πρώτα από όλα από τα κάτω.

Σήμερα διαμορφώνονται οι όροι για την συγκρότηση μιας ευρύτατης κοινωνικής συμμαχίας εργαζόμενων, ανέργων, νεολαίας, αγροτών, επαγγελματοβιοτεχνών και αυτοαπασχολούμενων που συσπειρώνεται στην αντίθεση στο μνημόνιο και τα μέτρα καθώς και σε ζητήματα δημοκρατίας. Για πρώτη φορά μεσαία στρώματα, που απολάμβαναν ψιχία των προνομίων της άρχουσας καπιταλιστικής τάξης και τη στήριζαν, δέχονται βαρύτατες πιέσεις και μπορούμε να συμβάλλουμε να αλλάξουν στρατόπεδο.

Οι ανοιχτές επιτροπές αντίστασης παντού, στις γειτονιές, στους χώρους δουλιάς, στα στέκια της νεολαίας αποτελούν το κύτταρο ενός δημοκρατικού, αγωνιστικού δικτύου που θα δώσει υπόσταση στο Μέτωπο.

9.  ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ- ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

Οι αυτοδιοικητικές, και κυρίως οι περιφερειακές εκλογές πρέπει  να πάρουν δημοψηφισματικό χαρακτήρα.  Να εκφραστεί η αποδοκιμασία του λαού  στην Κυβέρνηση.  Όχι σε ΔΝΤ – Ε.Ε. – Κυβέρνηση. ΝΑΙ σε ΜΕΤΩΠΟ για Λαϊκή Λύση. Ιδιαίτερη σημασία έχει λόγω μεγέθους και βαρύτητας η περιφέρεια Αττικής. Θα είναι λάθος ο ΣΥΡΙΖΑ να επιδιώξει μια κομματική καταγραφή ως τμήμα ενός απαξιωμένου πολιτικού συστήματος. Αυτό που χρειάζεται είναι να λειτουργήσει ως καταλύτης μιας ευρύτατης, ελεύθερης, μετωπικής συμπαράταξης «έξω και ενάντια στο σύστημα» που μπορεί να συγκεντρώσει ισχυρότατες δυνάμεις, χωρίς να διστάζει να θέσει τον δυσκολότατο, αλλά όχι ανέφικτο, στο σημερινό σκηνικό, στόχο, της νίκης.

Συγκρότηση μετωπικών κινήσεων και συσπειρώσεων παντού, ιδιαίτερα στις περιφέρειες, πάνω στο σαφές πλαίσιο απόρριψης του Μνημονίου, των μέτρων και της απαλλαγής από την κυβέρνηση Παπανδρέου!

10.  ΑΝΑΣΥΝΤΑΓΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΩΠΟ.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα το κεντρικό ζήτημα είναι να παίξει τον ουσιαστικό και καταλυτικό ρόλο  ενός πολιτικού υποκειμένου της Αριστεράς,  σ’ ένα πλατύ Μέτωπο που θα μπορεί να χωράει κόσμο από κάθε πολιτική διαδρομή και ταυτότητα,  που θα συσπειρώνεται στον στόχο της ακύρωσης του Μνημονίου και των μέτρων και θα δημιουργεί προϋποθέσεις για την αλλαγή των συσχετισμών σε όλα τα επίπεδα, για μια νέα πλειοψηφία. Ο στόχος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ για το Μέτωπο.

Αυτό απαιτεί ταχύτατη και σε βάθος ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ, που θα μπορέσει να φέρει την ελπίδα, την έμπνευση και την δυνατότητα στράτευσης και συμμετοχής στα μέλη και τους φίλους μας:

Συνδυασμός κάθε πολιτικής δράσης με καμπάνια εγγραφής μελών στον ΣΥΡΙΖΑ.

Διοργάνωση της 4ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης τον Σεπτέμβριο με θέματα την πολιτική γραμμή για την οικοδόμηση Μετώπου, την γραμμή «περιφερειακές εκλογές = δημοψήφισμα»,  την άμεση υλοποίηση των αποφάσεων προηγούμενων Π.Σ., την εκλογή Γραμματείας από την Π.Σ  με την πρόβλεψη ειδικών ρυθμίσεων για την παρουσία των συνιστωσών, την δημοκρατική επιλογή από την ίδια την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του σχεδίου πολιτικής δράσης του ΣΥΡΙΖΑ.

Κατάργηση της μονοπρόσωπης κεντρικής εκφώνησης (πρόεδρος της ΚΟ) και θέσπιση συλλογικής ηγεσίας.

Άμεση έναρξη επαφών σε κεντρικό, αλλά και σε τοπικό, επίπεδο, με την εξωκοινοβουλευτική αριστερά, στοιχεία από τον χώρο του ΚΚΕ, διαφωνούντες του ΠΑΣΟΚ, κοινωνικές συσσωματώσεις, ανθρώπους της Τέχνης και των γραμμάτων για την προώθηση της στρατηγικής του Μετώπου.

Αθήνα, 22 Ιουνίου 2010

Τα μέλη της Γραμματείας

Νίκος Γαλάνης
Γιάννης Θεωνάς
Αντώνης Νταβανέλος
Γιώργος Σαπουνάς
Δήμος Τσακνιάς

Διαβάστε στο Δρόμο του Σαββάτου, 26 Ιούνη

Η συζήτηση για το Μέτωπο συνεχίζεται

Γράφουν οι Αλέκος Αλαβάνος, Γιάννης Θεωνάς, Δημήτρης Καζάκης, Θοδωρής Δρίτσας, Γιάννης Ελαφρός, Νίκος Γαλάνης

Ο Ευτύχης Μπιτσάκης με άρθρο - παρέμβαση στο Δρόμο προτείνει ένα Ευρύ Λαϊκό Μέτωπο Σωτηρίας

Η πρόταση της ΚΟΕ και οι πρώτες συζητήσεις – αντιδράσεις κομμάτων και οργανώσεων της Αριστεράς

Βαθαίνει η πολιτική κρίση

Η κυβέρνηση σε μετωπική σύγκρουση με τους συνδικαλιστές, τη βάση του ΠΑΣΟΚ και ολόκληρη την κοινωνία

Η γενική απεργία της 29^ης Ιούνη, μπορεί και πρέπει να γίνει η πρώτη ουσιαστική νίκη του λαού

Κρίση και διευθυντήριο Βρυξελλών

Οι έξι μήνες που ανέδειξαν τον αντιδραστικό χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Ένα ρεπορτάζ – αποκάλυψη:

Μαθητές και γονείς λένε όχι στην απαξίωση του σχολείου που προωθεί η Διαμαντοπούλου

Επίσης, στις σελίδες των διεθνών διαβάστε:

Οι εκβιασμοί της παγκοσμιοποίησης και ο νικηφόρος αγώνας των Κινέζων εργαζομένων στη Honda

Παγκόσμιοι ανταγωνισμοί και ισορροπίες στη σύνοδο του G20 στον Καναδά

Η Ε.Ε. εξοπλίζει το Ισραήλ με μη επανδρωμένα αεροσκάφη

Και δυο αποκαλυπτικές συνεντεύξεις:

Ο Jacinto Roldan, αρχισυντάκτης της εφημερίδας «Hoy!» της Αργεντινής και ο Thorvaldur Thorvaldsson, πρόεδρος του Red Forum της Ισλανδίας μιλούν στο Δρόμο για τα δύο πρόσφατα παραδείγματα χρεοκοπίας και αντίστασης

Και όπως κάθε Σάββατο αποκαλυπτικά ρεπορτάζ για την κοινωνία, τους εργαζόμενους, τη νεολαία

Δρόμος, η εφημερίδα που γράφεται από όλη την αριστερά για όλη την αριστερά

Εφημερίδα δρόμος. Αναζητήστε την επίμονα κάθε Σάββατο στα περίπτερα

Βίντεο από το Resistance Festival 2010

Εικόνες από την 1η μέρα

Παρασκευή 18/6

.

Παρασκευή 18/6: Dub Pistols & Burger Project

Οι Burger Project ανοίγουν τη συναυλία

...και οι Dub Pistols την απογειώνουν

Εικόνες από τη 2η μέρα

Σάββατο 19/6

Σάββατο 19/6: Χαΐνηδες & Mare Yiem

Χαΐνηδες: Ο Χαΐνης

Χαΐνηδες: Η λεβεντιά είναι μια πληγή

Χαΐνηδες: Πώς να σωπάσω

Χαΐνηδες: Η τίγρη

Εικόνες από τη 3η μέρα

Κυριακή 20/6

Κινήματα και Εξουσία

Τζον Χόλογουεϊ

Η γλώσσα του ιμπεριαλισμού και του σιωνισμού

Ντομένικο Λοζούρντο

Βαγγέλης Πισσίας

Περισσότερο υλικό τις επόμενες μέρες.

Www.resistancefestival.gr

Για ένα Κοινωνικό και Πολιτικό Μέτωπο - Πρόσκληση για συζήτηση σε 23 οργανώσεις της αριστεράς

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Υπάρχουν ημερομηνίες τυπωμένες στα βιβλία της ιστορίας σαν ορόσημα, σαν σημεία τομής. Η 5/5/2010 θα αποτελέσει την ημερομηνία μιας νέας κατάστασης –πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά– για την ιστορία της Ελλάδας και ίσως και της Ευρώπης. Θα μιλάμε διαφορετικά για το πριν και το μετά από αυτή την ημερομηνία.

Το ΔΝΤ και η ΕΕ σχηματίζουν ένα νέο «καθεστώς» καταργώντας τη λαϊκή κυριαρχία. Η νέα συνθήκη-πολυνόμος, δηλαδή το αμετάφραστο κείμενο του ΔΝΤ και της ΕΕ, ψηφίστηκε μέσα σε λίγες ώρες από μία –στα όρια της νομιμότητας– κυβέρνηση, που έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια τους ψηφοφόρους της και τις προεκλογικές δεσμεύσεις και υποσχέσεις της, όπως και από ένα ακροδεξιό κόμμα.

Βασική τους επιδίωξη είναι το γκρέμισμα καταχτήσεων και δικαιωμάτων ενός αιώνα, το πισωγύρισμα σε μια κοινωνία που –αν ολοκληρωθεί– θα θυμίζει την Ελλάδα του ’50 και του ’60, την Ελλάδα της μετανάστευσης, της φτώχειας, της «άπονης ζωής», του αποκλεισμού και της κοινωνικής πόλωσης. Μπορεί άραγε να επιβιώσει ο κόσμος της εργασίας, οι επαγγελματίες, οι μικρομεσαίοι, οι συνταξιούχοι; Μπορεί η νεολαία να ονειρεύεται μια αξιοπρεπή ζωή; Οι υποσχέσεις που δίνει το νέο καθεστώς, μετά και από τη χρησιμοποίηση των ρημάτων «καταργώ» (δικαιώματα –καταχτήσεις) και «πουλώ» (δημόσια περιουσία –δημόσια γη), είναι είτε χρεοκοπία είτε τουλάχιστον 20ετή μέτρα και προγράμματα «σταθερότητας».

Όμως, στις 5/5/2010 εμφανίστηκε στο προσκήνιο μια ανεξάρτητη και «αυθαίρετη» μεταβλητή. Εμφανίστηκε πανελλαδικά ένας λαός με οργή, αγανάκτηση, θυμό, αντιμέτωπος συνολικά με το πολιτικό σύστημα και τις μέχρι τώρα εκπροσωπήσεις του. Ο κόσμος αυτός που την ίδια στιγμή αναρωτιέται τι να κάνουμε – πώς να τους σταματήσουμε – τι θα γίνει παραπέρα, είναι σήμερα πλειοψηφία, αλλά δεν έχει πολιτική έκφραση και εκπροσώπηση. Ταυτόχρονα  με την κρίση του πολιτικού τους συστήματος,  παρακολουθούμε  αναταράξεις, διαφοροποιήσεις σε όλα σχεδόν τα κοινοβουλευτικά κόμματα. Η κρίση δεν θα αφήσει απείρακτο πολιτικό σύστημα  και πολιτικό προσωπικό, κοινωνικούς και συνδικαλιστικούς θεσμούς και εκπροσωπήσεις.   

Βρισκόμαστε σ’ έναν κηρυγμένο πόλεμο, σε μια τεράστια μάχη, όπου το ζητούμενο είναι το πρόσημο που θα έχει η νέα κοινωνία και το νέο πολιτικό σύστημα, που θα προκύψει μετά την κρίση.

Οι παλιές ιδέες έχουν χρεοκοπήσει. Οι νέες ιδέες δεν έχουν εμφανιστεί. Δεν υπάρχει προς το παρόν μια συγκροτημένη, συνολική εναλλακτική λύση. Ακριβώς γι’ αυτό, η 5/5/2010 δεν ορίζει μόνο μια ιστορική στιγμή, αλλά αναδεικνύει και μια ευκαιρία για μια μεγάλης κλίμακας πολιτική, οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική αλλαγή. Απελευθερώνεται διαρκώς μια τεράστια λανθάνουσα ενέργεια που είναι δυνατόν να οδηγήσει σε ένα νέο τοπίο, σε μια νέα πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία, σε μια  ριζική αλλαγή.

Είναι κοινός τόπος, ότι το πρόβλημα δεν είναι τεχνικοοικονομικό αλλά πολιτικό, και η λύση του δεν μπορεί παρά να είναι πολιτική. Κι αυτό γιατί έχει επιλεγεί και επιβληθεί μια πολιτική με βάση τα συμφέροντά τους και την εξυπηρέτησή τους, που εμφανίζεται σαν λύση-μονόδρομος στο οικονομικό πρόβλημα. Είναι εφικτή μια άλλη πολιτική που θα στηρίζεται στις ανάγκες και τα δικαιώματα των πολλών, επιμένοντας πως ο άνθρωπος είναι η λύση και η αξία και όχι το κεφάλαιο.

Ένα κρίσιμο ερώτημα για την αριστερά που θέλει να βλέπει προς  την κοινωνία και τις επιθυμίες της, που ακούει τα ερωτήματά της, είναι το αν αντιλαμβάνεται την  ευκαιρία για τη ριζική αλλαγή του πολιτικού και κοινωνικού τοπίου καλύπτοντας την έλλειψη   πολιτικού υποκειμένου ικανού και αποτελεσματικού να  συγκεντρώσει την τεράστια, αποσπασματική και αυθόρμητη δύναμη του λαού.

Έχουμε την πεποίθηση πως η αποτελεσματική απάντηση μπορεί να δοθεί από την συγκρότηση ενός πολιτικού αντιπάλου του «νέου καθεστώτος» που θα παλέψει για την πλήρη κατάργηση της συνθήκης ΔΝΤ-ΕΕ. Ένας πολιτικός αντίπαλος που θα στηρίζεται στις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που θέλουν να συγκρουστούν με αυτό το «νέο κράτος». Αντιλαμβανόμαστε ότι  καμία από τις σημερινές πολιτικές δυνάμεις δεν φαίνεται να μπορεί και να αρκεί να αυτοχριστεί το αντίπαλο δέος. Μπορεί όμως ο πραγματικός αντίπαλος και η εναλλακτική λύση να είναι ένα μέτωπο πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που συνδέονται, ενώνονται, οργανώνονται και αυτοοργανώνονται, που βρίσκονται μέσα στην κοινωνία,  μέσα στους ψηφοφόρους του δικομματισμού, στα μέλη και τους φίλους του ΠΑΣΟΚ στα πολιτικά υποκείμενα ( ΚΚΕ – ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.α.),  μέσα στην ανυπάκουη νεολαία του Δεκέμβρη, της επισφάλειας, του αντιεξουσιαστικού χώρου.

 Ένα Μέτωπο που οι  κεντρικοί πολιτικοί του στόχοι μπορούν και πρέπει να  συνδιαμορφωθούν και να συνεπεξεργάζονται διαρκώς από τους συμμετέχοντες και ενδεικτικά θα κινούνται σε ένα ελάχιστο  για την αρχή πλαίσιο που μπορεί να  είναι: α) Η συνολική ακύρωση της συνθήκης ΔΝΤ-ΕΕ. Η κατάργηση όλων των μέτρων. β) Κάτω η κυβέρνηση ΓΑΠ και το πολιτικό καρτέλ του νεοφιλελευθερισμού. γ) Ριζική αλλαγή και ανασυγκρότηση – ένα νέο πολιτικό και κοινωνικό τοπίο με μια νέα πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία.

Εκτιμούμε ότι το πρώτο βήμα  για την δημιουργία μετώπου πρέπει να αναλάβει άμεσα να το κάνει η αριστερά ( οργανωμένη και ανένταχτη)  αποφεύγοντας τους μικρούς και μεγάλους εμφύλιους της, τις ιστορικές της αναφορές και «δικαιώσεις» επιμένοντας κυρίως και αποκλειστικά στην ενότητα στη δράση της. Εκτιμούμε ότι τα προβλήματα της αριστεράς πρέπει να αντιμετωπιστούν τουλάχιστον σήμερα σε διαφορετική βάση. Στη βάση δημιουργίας του μετώπου, στη βάση συνδιαμόρφωσης των αγώνων του σήμερα, στη βάση της υπέρβασης των μικροκομματικών συμφερόντων, στη βάση της υπηρέτησης των αναγκών της πλειοψηφίας της κοινωνίας. Ταυτόχρονα πρέπει να χτίζεται το μέτωπο των κοινωνικών δυνάμεων μέσα σε όλους τους κοινωνικούς χώρους και με τους εργαζόμενους, τους επαγγελματίες, τους αγρότες, τη νεολαία, τους διανοούμενους με όλους όσους πλήττονται από τη ομολογουμένη χρεοκοπία

Έχουμε την γνώμη ότι πρέπει να δοθούν πολλές μάχες που θα συμπυκνώνονται σε έναν αγώνα με υπομονή και επιμονή, έναν ανυποχώρητο αγώνα χωρίς συνδιαλλαγή με τις υπεύθυνες για την κατάσταση δυνάμεις, χωρίς αυταπάτες για μικροαλλαγές και μικροβελτιώσεις, εκτιμώντας ότι οι αντίπαλες δυνάμεις συμπεριφέρονται σκληρά και θα συνεχίσουν ακόμα πιο άγρια. Αγώνας που δεν θα σταματήσει ούτε με την αντικατάσταση των αναλώσιμων πρωθυπουργών και κυβερνητικών σχημάτων, με την εμφάνιση ενός άλλου το ίδιο νεοφιλελεύθερου «κατοχικού καθεστώτος» που θα δρα για λογαριασμό των ξένων και ντόπιων χρηματοπιστωτικών και τραπεζικών συμφερόντων.

Έχοντας επίγνωση  - και ας μας επιτραπεί  αυτό για το σύνολο των δυνάμεων της αριστεράς -  πως ούτε επαρκείς είμαστε, ούτε έχουμε όλες τις αλήθειες, γι’ αυτό και προσκαλούμε, γι’ αυτό και θα αγωνιστούμε με όλους τους τρόπους, σε όλη την Ελλάδα, για να δημιουργηθεί ένα Μέτωπο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων για την αλλαγή.

 Είναι αυτονόητο πως δεν μπορεί να περιορισθεί η οπτική μας μέσα στον εθνικό χώρο. Απλώνει τη ματιά του στις γειτονιές της Ευρώπης και στις περιοχές του κόσμου που αντιμετωπίζουν ή θα αντιμετωπίσουν παρόμοιες καταστάσεις, γνωρίζοντας ότι όσο περισσότεροι λαοί, όσα περισσότερα κινήματα εργαζομένων και νεολαίας συντονιστούν και παλέψουν, τόσο πιο καίρια και νικηφόρα θα είναι τα χτυπήματα στους διεθνείς και ντόπιους ραντιέρηδες αλλά και όσους σχεδιάζουν και επιθυμούν μια κοινωνία –παγκόσμια, περιφερειακά, εθνικά, τοπικά– όπου το 10% θα ευημερεί από την καταλήστευση του 90% που θα λιμοκτονεί.

Οφείλουμε όμως να καθοριστούμε και να λειτουργήσουμε με ένα δημιουργικό και πολύ συμμετοχικό τρόπο απαντώντας σε ερωτήματα γύρω από την ύπαρξη, τη δράση και τη στόχευσή μας, απαντώντας στην πράξη ερωτήματα όπως:

1. Ποιες δυνάμεις, πώς, με ποιες διαδικασίες μπορούμε να συνδεθούμε και να συνδέσουμε. Ποια συγκεκριμένα βήματα χρειάζεται να περπατηθούν για να συγκροτούμε το αντίπαλο δέος, αυτό το κοινωνικό και πολιτικό Μέτωπο.

2. Ποιες διαδικασίες, λειτουργίες, σχήματα και μορφές συγκρότησης, πανελλαδικά και τοπικά, σε χώρους δουλειάς, σπουδών, διαβίωσης, πολιτισμού, πρέπει να επιλεχθούν έτσι ώστε να δίνονται οι δυνατότητες δημοκρατικής, ουσιαστικής και αποτελεσματικής συμμετοχής και δράσης όλων όσων το επιθυμούν.

3. Με ποιες πρωτοβουλίες, κινήσεις, απευθύνσεις και με ποια συγκεκριμένα περιεχόμενα είναι δυνατόν σήμερα να συγκεντρωθεί κόσμος σε επιτροπές αλληλεγγύης αλλά και επιτροπές αντίστασης. Πώς μπορούν να συνδεθούν, να συντονιστούν ή και να ενωθούν οι υπάρχουσες επιτροπές και πρωτοβουλίες αντίστασης. Κυρίως, πώς θα ενισχυθεί η συγκέντρωση δύναμης αυτών των επιτροπών, η μαζική τους απεύθυνση, αποφεύγοντας την αποσπασματικότητα, τις πολλές άμαζες επιτροπές, τις κλειστές επιτροπές.

4. Ποια βήματα, ποιους σχεδιασμούς, ποιες εκτιμήσεις, ποιες πολιτικές στοχεύσεις πρέπει να συζητηθούν άμεσα για να προετοιμαστεί ένας ευρύτερος χώρος και κόσμος. Να παρθούν υπόψη τα σενάρια ελεγχόμενης ή απότομης χρεοκοπίας, οι επόμενες περιφερειακές-αυτοδιοικητικές εκλογές, μια κυβερνητική αλλαγή κ.ά.

Η ΚΟΕ καλεί σε μια πρώτη σύσκεψη τις οργανώσεις της αριστεράς την Πέμπτη 24 Ιούνη.

Κυκλοφορεί το Σάββατο 19/6 ο Δρόμος, φύλλο 18, 40 σελίδες

Κυκλοφορεί το Σάββατο 19/6 ο Δρόμος, φύλλο 18, 40 σελίδες

Να απολυθεί η κυβέρνηση!

Η κοινωνία λέει όχι στην επιστροφή στο μεσαίωνα

που επιβάλλει η τρόικα για να σώσει τα αρπακτικά των αγορών

Η συζήτηση για το Μέτωπο συνεχίζεται

Κείμενα των:

• Τζον Χόλογουέι
• Δημήτρης Καζάκης
• Αλίντα Δημητρίου
• Ελπίδα Αλεβίζου

Συνεντεύξεις:

Άχμεντ Σόκι, Πάνος Τότσικας, Χρυσούλα Ψιμούλη, Γιώργος Γαλάνης

Αναλυτικά η ύλη

Editorial

Η μαύρη τρύπα της πολιτικής σκηνής

ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Γκρεμίζουν με τον πιο κυνικό τρόπο και τη δημόσια υγεία

Λεωνίδας Σακλαμπάνης - Δημήτρης Υφαντής

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Οι χωροφύλακες της τρόικας

Χρέος και Αριστερά

Δημήτρης Καζάκης

Βρυξέλλες: Ναι στη λιτότητα, Όχι στην δημοκρατία

Γιάννης Κιμπουρόπουλος

Γιουχάισμα παντού

Χρήστος Καραμάνος

Εργασιακές σχέσεις - Κοινωνική ασφάλιση

Επιστροφή στον προηγούμενο αιώνα

Γιάννης Θεωνάς

Οι πλατείες είναι γεμάτες - Επιτροπές Αγώνα παντού

Μάριος Διονέλλης

Η συζήτηση για το Μέτωπο συνεχίζεται

Μια απάντηση στον Μπ. Γεωργούλα

Ρούντι Ρινάλντι

ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Καθαρά και ξάστερα για το Μέτωπο

Σωκράτης Ματζουράνης

Τα παιδιά του νεοφιλελευθερισμού

Ελπίδα Αλεβίζου

Τι δείχνει η επιστολή του ΠΑΜΕ στα συνδικάτα

Γραμματεία ΣΥΡΙΖΑ: τα ίδια ή διαφορετικά;

Βέρα Δαμόφλη

ΕΡΓΑΤΙΚΑ

Κοζάνη: Συνθήκες δουλεμπορίου στη ΔΕΗ

Γιώργος Κατερίνης

Ένας νικηφόρος αγώνας στον αυτοκινητόδρομο Ε65

Πρωτοβουλία Εργαζομένων Τρικάλων

Το ρεπορτάζ ενός συμβασιούχου της ΕΡΤ

ΜΕΤΡΟ: Επόμενη στάση, Απολύσεις

«Έξυπνα σχολεία» με καθαρίστριες των 52 ευρώ

 Μάριος Διονέλλης

ΔΙΕΘΝΗ

Εμείς είμαστε η κρίση του κεφαλαίου

Τζον Χόλογουέι

Συνέντευξη του Άχμεντ Σόκι στο Γιώργο Σαπουνά

Όλα τα ρεύματα της αριστεράς οφείλουν να υπερβούν το παρελθόν

Οι κυρώσεις στο Ιράν και οι γεωπολιτικές επιπτώσεις

Αριάδνη Αλαβάνου

Στη φυλακή επειδή φορούσε μπλουζάκι με τον Τσε

Αριάδνη Αλαβάνου

Αγώνες στην Ευρώπη κατά των μέτρων λιτότητας

Ματωμένη Κυριακή, η υποκρισία μιας συγνώμης

Χρήστος Γιοβανόπουλος

Ινδία, Μπομπάλ: Γενοκτονία για μια χούφτα δολάρια

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Πειραιάς: 30 μαθητές ανά τμήμα στο σχολείο του ΔΝΤ

Ρεπορτάζ: Ρούλα Μουτσέλου

Συνέντευξη με τον Πάνο Τότσικα

Να σώσουμε τον Υμηττό από την τσιμεντοποίηση

Συνέντευξη με τον Γιώργο Γαλάνη και την Χρυσούλα Ψιμούλη

Ένα σχολείο για την Γάζα

Η Εβίτα στην αγκαλιά του Καραγκούνη

Μάριος Διονέλλης

Η Φωκίδα απαντά στον Καλλικράτη!

Κώστας Στοφόρος

Να προστατέψουμε τον Αμβρακικό Κόλπο

Παύλος Χαραλάμπους

Πάτρα: Απόβλητα για ακόμα μια φορά οι μετανάστες

Κατερίνα Παγουλάτου

ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ

Η αγροτική εξέγερση των Τρικάλων του 1925

Χρήστος Σταμόπουλος

Η ΑΛΛΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Το σχέδιο Καλλικράτης απειλή για την περιφέρεια της Β΄ Θεσσαλονίκης

Διαδημοτικό Συντονιστικό ΣΥΡΙΖΑ Β΄ Θεσσαλονίκης

Έμφραγμα από τη θρησκεία της αγοράς…

Όμηρος Ταχμαζίδης

H Θεσσαλονίκη στη δίνη της κρίσης

Μάκης Βαμβακάς

«Άλλη» Θεσσαλονίκη ή μια από τα ίδια;

Παντελής Κουτσιανάς

ΤΕΕ: Μηχανισμοί με… ή χωρίς «ουσία»

Θανάσης Κουτσούλας

ΝΕΟΛΑΙΑ

Τα grandes-ecoles προειδοποιούν:

H εντατικοποίηση βλάπτει σοβαρά την υγεία

Κατευθύνσεις ή Γενική παιδεία

Έφηβος

BLOGODROMIO

Ο αειθαλής navarino-s

http://navarino-s.blogspot.com/

Επιμέλεια: Τασία Σταματοπούλου

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Πράσινο Ακρωτήρι (Capo Verde)

Εκεί που τα παιδιά είναι πάντα γελαστά…

Μια συνομιλία με τον σκηνοθέτη Αλέξη Τσάφα

Ο αντίπαλος στην άκρη του δρόμου

Δημήτρης Σεβαστάκης

Γιώργος Κοτζιούλας

Ποιητής και σύντροφος του Άρη Βελουχιώτη

Σοφία Κολοτούρου

Μα το ναυτικό δεν ήταν πάντα για τις δεξιώσεις;

Δέσποινα Κουτσούμπα

ΓΝΩΜΕΣ

Το Μουντιάλ των αντιθέσεων

Πάτρικ Μποντ

Ντέρμπαν, Ν. Αφρική

ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΙΔΕΩΝ

περιπτεράς ο Στέλιος Ελληνιάδης

Γιούρι Αβνέρι: Το Ισραήλ πάσχει από σοβαρή διανοητική ασθένεια

ΕΝΑΛΑΞ

Δεν υπάρχει…

ΚΙΜΠΙ

ΕΝ ΤΕΛΕΙ…

Ένα κείμενο…

Αλίντα Δημητρίου

Σκιτσάρουν ο Πάνος Μαραγκός, ο Πέτρος Ζερβός και ο Latuff

www.edromos.gr