ΟΥΤΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΟΥΤΕ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
Ένα μήνα μετά τις εξαγγελίες της Διαμαντοπούλου στους Δελφούς, κατατέθηκε στη σύνοδο πρυτάνεων στο Ρέθυμνο το επίσημο κείμενο διαβούλευσης για την έναρξη του διαλόγου. Ένα πράγμα είναι σαφές: η υπουργός μαζί με το επιτελείο τεχνοκρατών που την πλαισιώνει, σκοπεύει να αναμορφώσει πλήρως την δομή και το πλαίσιο λειτουργίας της εκπαίδευσης από το δημοτικό μέχρι το πανεπιστήμιο. Οι βασικές κατευθύνσεις που προτείνονται είναι οι εξής:
Το Πανεπιστήμιο(Α.Ε.) του Καλλικράτη
Η πολυδιαφημισμένη αποκέντρωση γίνεται πράξη. Το κράτος παραιτείται από την υποχρέωση του να παρέχει δημόσια και δωρεάν παιδεία σε όλους τους πολίτες (αρ.16 του συντάγματος) και γίνεται υποχρέωση των περιφερειών να εξασφαλίσουν τους πόρους για την λειτουργία τους. Η παράδοση της εκπαίδευσης στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι συνώνυμη με την εγκατάλειψη της. Προωθείται μέσω της αξιολόγησης η κατηγοριοποίηση των ιδρυμάτων σε α’ και β΄ κατηγορίας και η άμεση υποταγή τους στις τοπικές επιχειρήσεις. Μέσω της (εξωτερικής κυρίως) αξιολόγησης ανά 3 χρόνια, τα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας θα κατηγοριοποιηθούν ανάλογα με την σύνδεση των προγραμμάτων σπουδών τους με την αγορά εργασίας και ανάλογα με την οικονομική βιωσιμότητα τους. Ανάλογα με τον βαθμό που θα παίρνουν θα δίνεται κρατικό ‘βοήθημα’, χορηγία ή θα πρέπει να αναζητήσουν πόρους για την λειτουργία τους στην ιδιωτική πρωτοβουλία (επιχειρήσεις, σπόνσορες). Έως το τέλος του 2011 θέλουν να έχουν κλείσει με την παραπάνω διαδικασία 20 ΑΕΙ και ΤΕΙ, είτε συγχωνεύοντάς τα με άλλα είτε με λουκέτο χωρίς παράλληλα να λαμβάνεται καμία μέριμνα για τους πτυχιούχους και όσους σπουδάζουν σε αυτα. Αφού έφτιαξαν δεκάδες σχολές- πάρκινγκ ανέργων σε όλη την χώρα χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα τώρα τις κλείνουν για να έχουν «πελάτες» τα παραμάγαζα των αγγλικών κολλεγίων στην Ελλάδα. Το πανεπιστήμιο σαν φορέας παραγωγής γνώσης πεθαίνει και πιστοποιείται η ιδιωτική εκπαίδευση ενώ τα ιδρύματα μετατρέπονται σε φορείς παροχής υπηρεσιών. Τα επόμενα χρόνια η κοινωνία θα αποδομείται και η ανεργία θα γίνεται νόμος (σήμερα 1 στους 3 πτυχιούχους είναι άνεργος) πρέπει οι νέοι να πιστέψουν ότι φταίνε αυτοί για την ανεργία τους επειδή δεν μάζεψαν αρκετές πιστωτικές μονάδες ή δεν πήγαν σε αρκετά σεμινάρια. Σε αυτό έρχεται να συμβάλει το Εθνικό πλαίσιο προσόντων, που σε αντιστοιχία με το ευρωπαϊκό κατατάσσει τους εργαζόμενους σε 8 βαθμίδες, διαλύοντας έτσι την έννοια της συλλογικής διαπραγμάτευσης ενός κλάδου και δημιουργώντας ακόμα περισσότερες διαιρέσεις στην εργατική τάξη. Αυτό σε συνδυασμό με την ελληνική εκδοχή του CPE που ψήφισαν, που προβλέπει 520€ πρώτο μισθό και μηδενικά δικαιώματα, δείχνει την αγορά εργασίας- ζούγκλα που θέλουν να μας εντάξουν.
Ο τρόπος εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση
Καταργείται η έννοια της σπουδής μιας συγκεκριμένης επιστήμης και αντικαθίσταται με ένα ταξικό, ανταγωνιστικό σύστημα πολλών ταχυτήτων και πολλών προγραμμάτων πάντα στα πλαίσια της «ευελιξίας» και της «κινητικότητας». Η εισαγωγή θα γίνεται χωρίς εξετάσεις από το σχολείο σε σχολή ή ίδρυμα και όχι σε τμήμα (μπορεί να ξεκινάς να σπουδάσεις γιατρός και να βγαίνεις κτηνίατρος) σε ένα προπαρασκευαστικό έτος. Η παρακολούθηση του α’ έτους θα οδηγεί στην λήψη «πιστοποιητικού» και εφόσον ο φοιτητής επιθυμεί να συνεχίσει η κατανομή στα τμήματα θα γίνεται με βάση τις επιδόσεις του, τις απουσίες του, τα ‘διαπιστευτήρια’ του. Το προπαρασκευαστικό έτος θα παίξει τον ρόλο του στρατού όσον αφορά την πειθάρχηση των νέων. Τελειώνοντας το σχολείο θα μπαίνουν σε ένα πανεπιστήμιο-σχολείο και μετά από έναν χρόνο πλήρως εντατικοποιημένων σπουδών, φροντιστηρίων και εργασιών θα οδηγούνται «ελεύθερα» στο φίλτρο της απόρριψης από το οποίο θα περνάνε οι «ικανότεροι» για να συνεχίσουν και να πάρουν πτυχίο. Για όλους τους υπόλοιπους υπάρχουν και τα κολλέγια, τα ΙΕΚ και τα ΚΕΣ. Η κυβέρνηση μεταθέτει το φιλτράρισμα από την γ’ λυκείου στο α’ έτος και κερδίζει ήσυχους φοιτητικούς χώρους που δεν βρωμάνε πολιτική, καταλήψεις και αγώνες, αφού οι υποχρεωτικές παρουσίες, οι αλυσίδες μαθημάτων, οι πρόοδοι και τα τεστ δεν θα αφήνουν χρόνο για τίποτα άλλο. Η κυβέρνηση λογαριάζει έτσι να τελειώνει με έναν θεσμό που ταυτίστηκε κατά την μεταπολίτευση στην συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας με μήτρα κοινωνικής διεκδίκησης και νεανικού ριζοσπαστισμού.
Κουπόνι του φοιτητή
Τα ψίχουλα που έδινε η κυβέρνηση για την φοιτητική μέριμνα μειώνονται ακόμα περισσότερο. Θεσπίζεται το «κουπόνι του φοιτητή» που ακολουθεί τον φοιτητή σε όλη την διάρκεια των σπουδών του. Αυτό περιλαμβάνει χρήματα για σίτιση, μετακίνηση, βιβλία και εξοπλισμό για εργαστήρια (πχ. υλικά σχεδίου, ιατρικά εργαλεία κλπ) τα οποία όταν εξαντλούνται θα πρέπει ο φοιτητής να καταφεύγει στα φοιτητο-δάνεια χαμηλού επιτοκίου πάντα. Η ρύθμιση αυτή οξύνει ακόμα περισσότερους τους ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση και στρώνει τον δρόμο για την επιβολή διδάκτρων όπως στα Αγγλικά πανεπιστήμια που τόσο θαυμάζει ο Παπανδρέου. Στο γενικό κλίμα των περικοπών για φοιτητικές παροχές εντάσσεται και το πρόγραμμα επιλογής και διανομής βιβλίων «Εύδοξος», που σκοπό έχει την κατάργηση του ακαδημαϊκού συγγράμματος και την αντικατάστασή του από ψηφιακό, με το κόστος για την εκτύπωση του να περνά στους φοιτητές.
Πανεπιστημιακή διοίκηση- νέος ν.Πλαίσιο
Για να προχωρήσει «αναίμακτα» ο οικονομικός στραγγαλισμός του (ήδη διαρκώς υποχρηματοδοτούμενου) ελληνικού πανεπιστημίου η κυβέρνηση θέλει να τελειώνει με ότι μυρίζει πανεπιστημιακή αυτοτέλεια. Η σύγκλητος και το συμβούλιο ΤΕΙ αντικαθίσταται με το συμβούλιο διοίκησης. Ο επικεφαλής της διοίκησης θα είναι διορισμένος ενώ μπορεί να προέρχεται από το ίδρυμα, μπορεί και όχι. Στις αρμοδιότητες του νέου συμβουλίου θα είναι η επιλογή του πρύτανη ή του προέδρου ΤΕΙ, η ερευνητική και εκπαιδευτική πολιτική του ιδρύματος, η δημοκρατική λειτουργία, η εξασφάλιση χρηματοδότησης και οι αμοιβές του προσωπικού θα λειτουργεί δηλαδή με όρους Α.Ε. Η σύσταση αυτού του συμβουλίου θα γίνεται με την συμμετοχή «κοινωνικών» φορέων (εκκλησία, επιχειρηματίες, περιφέρειες) σχεδόν κατά το ήμισυ, ενώ καταργείται κάθε έννοια συνδιοίκησης. Το πανεπιστήμιο μεταλλάσσεται σε εκπαιδευτήριο με διοικητές- manager ενώ λειτουργεί με αποκλειστικό κριτήριο την περικοπή των εξόδων και την αύξηση των εσόδων. Αυτό σημαίνει περικοπές μισθών, διακοπήσυμβάσεων, (στα ΤΕΙ το 80% του εκπαιδευτικού προσωπικού είναι με συμβάσεις) απολύσεις προσωπικού και περιορισμό των διαθέσιμων θέσεων αφού πλέον το «1 έρχεται 5 φεύγουν» επεκτείνεται και στην παιδεία. Ακόμα σημαίνει ότι θα χρηματοδοτούνται τα τμήματα που παράγουν έρευνα (μάλιστα μόνο αυτά που παράγουν εφαρμοσμένη έρευνα) και άρα μια σειρά από θεωρητικές σχολές καταδικάζονται σε λουκέτο ή ιδιωτική χρηματοδότηση. Τέλος στις προτάσεις της Διαμαντοπούλου περιλαμβάνονται το κόψιμο της 3ης εξεταστικής στα ΤΕΙ και η ανάθεση σε λέκτορες και επίκουρους καθηγητές του διδασκαλικού και συγγραφικού έργου, ενώ οι μεγαλο-καθηγητές θα ασχολούνται με την σύνδεση του τομέα τους με την αγορά και την εξασφάλιση πόρων για την έρευνα.
Θα σας διαγράψουμε εμείς
Το φοιτητικό και νεολαιίστικο κίνημα έχει σημαδέψει με τις νίκες του την σύγχρονη ιστορία της χώρας μας. Από το Πολυτεχνείο το 73, τις καταλήψεις για τον νόμο 815 το 79, τις καταλήψεις του 2006-2007 και τον Δεκέμβρη του 08 έχει αποδείξει ότι δεν είναι ούτε θεατής ούτε χειροκροτητής αλλά πυροδότης κοινωνικών αγώνων. Έτσι και σήμερα απέναντι σε εχθρούς που φαίνονται μεγάλοι αλλά δεν είναι πρέπει να ενώσουμε δυνάμεις σε ένα πλατύ, διαρκές, πανεκπαιδευτικό, αντικυβερνητικό, αντι-ΕΕ, αντιμνημονιακό μέτωπο. Σήμερα πρέπει να εμποδίσουμε την μετατροπή της κοινωνίας σε ανθρώπινη χωματερή. Σήμερα πρέπει να σταματήσουμε την επιχείρηση διαγραφής της γενιάς μας. Σήμερα πρέπει να νικήσουμε, σήμερα πρέπει να χάσουνε!
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΠΟΥΔΑΖΟΥΣΑΣ της ΚΟΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου