Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι εν δράσει κόντρα στους διαδηλωτές
Μαζί με τον πρόεδρο Μόρσι και ενάντια στον αιγυπτιακό λαό – Μια προσωπική μαρτυρία από τις σφοδρές συγκρούσεις των προηγούμενων ημερών. Του Γουαέλ Εσκαντάρ
Οι πρόσφατες συγκρούσεις στο Προεδρικό Μέγαρο Ιτιχαντίγια, δεν αφήνουν περιθώρια σύγχυσης. Μια ημέρα πριν τα γεγονότα, ο λαός κατέβηκε στους δρόμους των μεγαλύτερων Αιγυπτιακών πόλεων για να αποδοκιμάσει τον τρόπο με τον οποίο ο Πρόεδρος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας κυβερνά τη χώρα. Την Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου, όλα άλλαξαν. Η Μουσουλμανική Αδελφότητα αντέδρασε καλώντας οπαδούς του Μοχάμεντ Μόρσι να κατευθυνθούν προς το Μέγαρο, όπου λάμβανε χώρα καθιστική διαμαρτυρία και
κατασκήνωση ενάντια στον Πρόεδρο. Οι οπαδοί του προέδρου έδιωξαν τους διαδηλωτές και κατέστρεψαν τις σκηνές τους. Λίγο μετά το απόγευμα, όλοι οι διαδηλωτές είχαν εκδιωχθεί και αντικατασταθεί από οπαδούς του Μόρσι.
κατασκήνωση ενάντια στον Πρόεδρο. Οι οπαδοί του προέδρου έδιωξαν τους διαδηλωτές και κατέστρεψαν τις σκηνές τους. Λίγο μετά το απόγευμα, όλοι οι διαδηλωτές είχαν εκδιωχθεί και αντικατασταθεί από οπαδούς του Μόρσι.
Η αρχή της σύγκρουσης
Αντιδρώντας, οι διαδηλωτές κατευθύνθηκαν πίσω, προς την περιοχή του Προεδρικού Μεγάρου, προκειμένου να ξαναστήσουν τις σκηνές τους. Συγκεντρώθηκαν αρχικά σε μικρές ομάδες, στην γωνία των δρόμων αλ-Καλίφα αλ-Μαμούν και Ελ-Μεγκανί. Στον τελευταίο δρόμο, και γύρω από το προεδρικό μέγαρο, υπήρχαν υποστηρικτές του Μόρσι. Οι δύο πλευρές άρχισαν να ανταλλάσσουν συνθήματα, καθώς η μια αντίκριζε την άλλη, χωρίς να υπάρχει κανένα εμπόδιο ανάμεσά τους. Οι πρώτες συγκρούσεις ξεκίνησαν περίπου στις 7 το απόγευμα. Καθώς οι διαδηλωτές πορεύθηκαν προς τον χώρο της κατασκήνωσής τους, από τον οποίο νωρίτερα είχαν εκδιωχθεί, φώναζαν περήφανα: «Ο λαός θέλει να ρίξει το καθεστώς!». Ακριβώς τότε ξεκίνησαν οι πρώτες συγκρούσεις. Οι διαδηλωτές που προπορεύονταν, έκαναν στροφή 180 μοιρών και ξεκίνησαν να τρέχουν για μια μεγάλη απόσταση, προς τα πίσω.
Η υποχώρηση αυτή ήταν ασυνήθιστη. Σε άλλες διαμαρτυρίες οι άνθρωποι θα έτρεχαν για μερικά δευτερόλεπτα και μετά θα σταματούσαν. Το κλασικό πρόσταγμα «ιτχμπάτ» (μείνε στη θέση σου) που συχνά ακούγεται όταν οι διαδηλωτές δέχονται παρόμοιες επιθέσεις, δεν είχε αποτέλεσμα. Καθώς συνήλθα από το τρέξιμο, συνειδητοποίησα ότι οι υποστηρικτές της Μουσουλμανικής Αδελφότητας ήταν ακόμη πολύ κοντά. Είδα έναν νεαρό διαδηλωτή να κουνά το κεφάλι του και να λέει «έχουν κυνηγετικά όπλα!». Κατάλαβα ότι οι ισχυροί κρότοι που άκουγα, ήταν πυροβολισμοί.
Οι διαδηλωτές προσπάθησαν να αντεπιτεθούν εκτοξεύοντας ό,τι έβρισκαν και κραυγάζοντας «Τζίκα» (ένας ακτιβιστής που σκοτώθηκε πρόσφατα από τις δυνάμεις ασφαλείας, κατά την διάρκεια διαδηλώσεων γύρω από το υπουργείο εσωτερικών), και για μερικά δευτερόλεπτα, πέτυχε. Όμως στη συνέχεια ακούσαμε ακόμα περισσότερους πυροβολισμούς, οι οποίοι συνεχίστηκαν όλη τη νύχτα.
Οι διαδηλωτές κατέλαβαν μια διασταύρωση για λίγο, μα οι υποστηρικτές της Μουσουλμανικής Αδελφότητας (ΜΑ) τους απώθησαν ακόμη μακρύτερα. Τότε ήταν που ακούσαμε τον ήχο αυτόματου όπλου και φύγαμε μακριά.
Οι οπαδοί της ΜΑ μας επιτίθονταν χρησιμοποιώντας πέτρες, κυνηγετικά όπλα, άσφαιρα και κανονικά πυρά, αλλά και δακρυγόνα. Η έφοδός τους χώρισε το πλήθος σε 3 κύρια μέτωπα. Οι συγκρούσεις συνεχίζονταν σε όλα τα μέτωπα, με τους οπαδούς της ΜΑ να υπερτερούν αριθμητικά, δείχνοντας ισχυρή οργανωτική δομή και πολύ βαρύτερο οπλοστάσιο. Οι μολότοφ που οι διαδηλωτές προετοίμασαν για να αντιμετωπίσουν την ΜΑ, αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές.
Δεν είναι η πρώτη φορά που οπαδοί της ΜΑ συγκρούονται με διαδηλωτές. Μια τέτοια σύγκρουση συνέβη όταν μέλη της ΜΑ μπλόκαραν την πρόσβαση στο Κοινοβούλιο σε διαδηλωτές, στις 31 Ιανουαρίου 2012. Ακόμη, επιτέθηκαν σε διαδηλωτές του Λαϊκού Ρεύματος, όταν αυτοί φώναξαν συνθήματα εναντίον του Μόρσι, στις 12 Οκτωβρίου. Παρ’ όλα αυτά, είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε την ΜΑ να προσφεύγει στα όπλα και να επιτίθεται οργανωμένα σε πολίτες. Αυτός ο βαθμός οργάνωσης, μαζί με τη χρήση όπλων, τους καθιστά μια μορφή πολιτοφυλακής στη διάθεση του Προέδρου, κάθε φορά που απειλείται πολιτικά.
Οι διαδηλωτές προσπάθησαν να αντεπιτεθούν εκτοξεύοντας ό,τι έβρισκαν και κραυγάζοντας «Τζίκα» (ένας ακτιβιστής που σκοτώθηκε πρόσφατα από τις δυνάμεις ασφαλείας, κατά την διάρκεια διαδηλώσεων γύρω από το υπουργείο εσωτερικών), και για μερικά δευτερόλεπτα, πέτυχε. Όμως στη συνέχεια ακούσαμε ακόμα περισσότερους πυροβολισμούς, οι οποίοι συνεχίστηκαν όλη τη νύχτα.
Οι διαδηλωτές κατέλαβαν μια διασταύρωση για λίγο, μα οι υποστηρικτές της Μουσουλμανικής Αδελφότητας (ΜΑ) τους απώθησαν ακόμη μακρύτερα. Τότε ήταν που ακούσαμε τον ήχο αυτόματου όπλου και φύγαμε μακριά.
Οι οπαδοί της ΜΑ μας επιτίθονταν χρησιμοποιώντας πέτρες, κυνηγετικά όπλα, άσφαιρα και κανονικά πυρά, αλλά και δακρυγόνα. Η έφοδός τους χώρισε το πλήθος σε 3 κύρια μέτωπα. Οι συγκρούσεις συνεχίζονταν σε όλα τα μέτωπα, με τους οπαδούς της ΜΑ να υπερτερούν αριθμητικά, δείχνοντας ισχυρή οργανωτική δομή και πολύ βαρύτερο οπλοστάσιο. Οι μολότοφ που οι διαδηλωτές προετοίμασαν για να αντιμετωπίσουν την ΜΑ, αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές.
Δεν είναι η πρώτη φορά που οπαδοί της ΜΑ συγκρούονται με διαδηλωτές. Μια τέτοια σύγκρουση συνέβη όταν μέλη της ΜΑ μπλόκαραν την πρόσβαση στο Κοινοβούλιο σε διαδηλωτές, στις 31 Ιανουαρίου 2012. Ακόμη, επιτέθηκαν σε διαδηλωτές του Λαϊκού Ρεύματος, όταν αυτοί φώναξαν συνθήματα εναντίον του Μόρσι, στις 12 Οκτωβρίου. Παρ’ όλα αυτά, είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε την ΜΑ να προσφεύγει στα όπλα και να επιτίθεται οργανωμένα σε πολίτες. Αυτός ο βαθμός οργάνωσης, μαζί με τη χρήση όπλων, τους καθιστά μια μορφή πολιτοφυλακής στη διάθεση του Προέδρου, κάθε φορά που απειλείται πολιτικά.
Μαζί με τις Δυνάμεις Ασφαλείας
Πολλοί διαδηλωτές τραυματίστηκαν από σκάγια. Δικηγόροι για τα ανθρώπινα δικαιώματα που μίλησαν με γιατρούς του νοσοκομείου Μανσεγιέτ Ελ-Μπακρί είπαν ότι 2 άνθρωποι πέθαναν από κανονικά πυρά.
Διασχίζοντας μια μεγάλη διαδρομή γύρω από την πλατεία Ρόξι, είδα τις Δυνάμεις Ασφαλείας να έχουν αποκόψει την πρόσβαση στη διασταύρωση. Οι υποστηρικτές της ΜΑ μάχονταν με διαδηλωτές σε έναν παράδρομο του μετώπου της Ρόξι. Οι Δυνάμεις Ασφαλείας προστάτευαν τους πρώτους.
Μετά από λίγο, οι συγκρούσεις περιορίστηκαν στον δρόμο Ελ-Μεργανί, που βρίσκεται κοντά στο Προεδρικό Μέγαρο. Ένας αυτόπτης μάρτυρας που βρέθηκε στην απέναντι πλευρά μου εξήγησε ότι, καθώς οι ΑΜ υποχωρούσαν, οι Δυνάμεις Ασφαλείας σχημάτισαν ένα κορδόνι για να τους προστατέψουν από τους διαδηλωτές. Όταν πια είχαν πλήρως υποχωρήσει, οι Δυνάμεις Ασφαλείας υποχώρησαν και τοποθετήθηκαν πίσω τους. Από κει εκτοξεύονταν δακρυγόνα ενάντια στους διαδηλωτές.
Αυτή η επίδειξη δύναμης, η έλλειψη σεβασμού προς την αντιπολίτευση και τον λαό, και η ισχυρή της επιμονή να μονοπωλεί την εξουσία, είναι απόδειξη ότι η ΑΜ δεν θα ακούσει κανέναν άλλον εκτός από τον εαυτό της. Ολόκληρη τη νύχτα ακουγόταν ο ήχος από πραγματικά πυρά, από καραμπίνες και πυροτεχνήματα (που εκτόξευαν οι διαδηλωτές). Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν μέχρι το πρωί.
Πολλοί διαδηλωτές τραυματίστηκαν από σκάγια. Δικηγόροι για τα ανθρώπινα δικαιώματα που μίλησαν με γιατρούς του νοσοκομείου Μανσεγιέτ Ελ-Μπακρί είπαν ότι 2 άνθρωποι πέθαναν από κανονικά πυρά.
Διασχίζοντας μια μεγάλη διαδρομή γύρω από την πλατεία Ρόξι, είδα τις Δυνάμεις Ασφαλείας να έχουν αποκόψει την πρόσβαση στη διασταύρωση. Οι υποστηρικτές της ΜΑ μάχονταν με διαδηλωτές σε έναν παράδρομο του μετώπου της Ρόξι. Οι Δυνάμεις Ασφαλείας προστάτευαν τους πρώτους.
Μετά από λίγο, οι συγκρούσεις περιορίστηκαν στον δρόμο Ελ-Μεργανί, που βρίσκεται κοντά στο Προεδρικό Μέγαρο. Ένας αυτόπτης μάρτυρας που βρέθηκε στην απέναντι πλευρά μου εξήγησε ότι, καθώς οι ΑΜ υποχωρούσαν, οι Δυνάμεις Ασφαλείας σχημάτισαν ένα κορδόνι για να τους προστατέψουν από τους διαδηλωτές. Όταν πια είχαν πλήρως υποχωρήσει, οι Δυνάμεις Ασφαλείας υποχώρησαν και τοποθετήθηκαν πίσω τους. Από κει εκτοξεύονταν δακρυγόνα ενάντια στους διαδηλωτές.
Αυτή η επίδειξη δύναμης, η έλλειψη σεβασμού προς την αντιπολίτευση και τον λαό, και η ισχυρή της επιμονή να μονοπωλεί την εξουσία, είναι απόδειξη ότι η ΑΜ δεν θα ακούσει κανέναν άλλον εκτός από τον εαυτό της. Ολόκληρη τη νύχτα ακουγόταν ο ήχος από πραγματικά πυρά, από καραμπίνες και πυροτεχνήματα (που εκτόξευαν οι διαδηλωτές). Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν μέχρι το πρωί.
* Ο Γουαέλ Εσκαντάρ είναι δημοσιογράφος και μπλόγκερ
στο Κάιρο. Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα Τσαταλίγια
Το δωράκι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στον Μόρσι
«Θέλουμε απλά να παροτρύνουμε τους διαδηλωτές να εκφράσουν τις απόψεις τους ειρηνικά και να υπάρξει το περιβάλλον, αν μου επιτρέπετε, να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά. Τις επόμενες μέρες, θα είναι σημαντικό να έχουν τη δυνατότητα να εκφράσουν τις απόψεις τους ψηφίζοντας σε ένα ειρηνικό και ασφαλές περιβάλλον», είπε ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Μαρκ Τόνερ.
Όσο κουνά το δάχτυλο προς τον Μόρσι για το «περιβάλλον», εκατό φορές περισσότερη σημασία έχει το δώρο που του κάνει: «Να εκφράσουν τις απόψεις τους ψηφίζοντας». Δηλαδή, συναινεί στο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των ισλαμιστών Σύνταγμα του… φίλου Μόρσι.
«Θέλουμε απλά να παροτρύνουμε τους διαδηλωτές να εκφράσουν τις απόψεις τους ειρηνικά και να υπάρξει το περιβάλλον, αν μου επιτρέπετε, να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά. Τις επόμενες μέρες, θα είναι σημαντικό να έχουν τη δυνατότητα να εκφράσουν τις απόψεις τους ψηφίζοντας σε ένα ειρηνικό και ασφαλές περιβάλλον», είπε ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Μαρκ Τόνερ.
Όσο κουνά το δάχτυλο προς τον Μόρσι για το «περιβάλλον», εκατό φορές περισσότερη σημασία έχει το δώρο που του κάνει: «Να εκφράσουν τις απόψεις τους ψηφίζοντας». Δηλαδή, συναινεί στο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των ισλαμιστών Σύνταγμα του… φίλου Μόρσι.
«Αυτοί που έχουν την Ταχρίρ, έχουν την Επανάσταση»
Ο λαός της Αιγύπτου υπερασπίζεται την πλατεία που έγινε σύμβολο του αγώνα του εναντίον του Μουμπάρακ
«Αν δεις ένα μέλος των Ικουάνι να έρχεται στην πλατεία, της μητέρας του η νύχτα θα είναι σκοτεινή, κι εκείνος δυστυχής θα φύγει απ’ την Πλατεία»
(Ικουάνι είναι οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι)
(Ικουάνι είναι οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι)
Ήταν η Παρασκευή της ανάκτησης της πλατείας Ταχρίρ: της πλατείας που έγινε η επιτομή και η προσωπικότητα της επανάστασης. Η Ταχρίρ ήταν η επανάσταση και το ανάποδο. Το να προστατεύεις την Ταχρίρ σήμαινε να προστατεύεις την επανάσταση, ή την ανάκτηση μιας κατά πολλούς κλεμμένης Επανάστασης.
«Ήταν στην Ταχρίρ, και ιδιαίτερα στον δρόμο Μοχάμεντ Μαχμούντ, που έμαθα πολιτική, που έγινα επαναστάτρια», λέει η Αμπίρ, ένα 18χρονο κορίτσι. «Πριν τις 25 Ιανουαρίου και την Ταχρίρ είχα μια άδεια ζωή, και το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να βγαίνω βόλτες και να περνώ καλά. Η Ταχρίρ και η εμπλοκή μου σε αυτήν, άλλαξε τη ζωή μου».
Την νύχτα της Πέμπτης, η Αμπίρ φοβήθηκε για την πλατεία της. Η φωνή της είναι επίμονη: «Αυτή δεν είναι η πλατεία τους, τι σχέση έχουν με την επανάσταση; Δεν ήταν εδώ στις 25 Ιανουαρίου, άργησαν πολύ. Όταν είδαν ότι νικά η επανάσταση, προσχώρησαν και την έκλεψαν. Δεν είναι η πλατεία τους, όπως δεν ήταν δικιά τους η επανάσταση. Πήραν την επανάσταση, και τώρα θέλουν να πάρουν την πλατεία. Δεν τους την δίνουμε, και θα ανακτήσουμε την επανάσταση εδώ, στην Ταχρίρ, όπου ήρθαν μόνο και μόνο για να κλέψουν την επανάσταση».
Οι Ικουάνι μάχονται αυτή την αφήγηση. «Συμμετείχαμε στην επανάσταση της 25ης Ιανουαρίου», δήλωσε εκπρόσωπός τους στο Αλ-Τζαζίρα, «και ήμασταν ένα μεγάλο μέρος της». Ρωτήθηκε γιατί η διαδήλωση των υποστηρικτών του Μόρσι διοργανώθηκε στην Ταχρίρ και όχι κάπου αλλού. «Ήμασταν στην Ταχρίρ τότε, και είναι δικαίωμά μας να διαδηλώσουμε ξανά εκεί… Επιλέξαμε να διαδηλώσουμε στην Ταχρίρ εξαιτίας του συμβολισμού της. Η Ταχρίρ έγινε το σύμβολο της επανάστασης, και πρέπει να παραμείνει τέτοιο για όλους τους επαναστάτες. Καμία ομάδα δεν μπορεί να αποκλείσει άλλες ομάδες επαναστατών από την Ταχρίρ!»
Ένας νέος στην Ταχρίρ αποκρίθηκε οργισμένα: «Σε ποια επανάσταση συμμετείχες, σκύλας γιέ; Πότε ήσασταν επαναστάτες; Αυτοί οι Ικουάνι πάντα έτσι είναι. Πάντα αξιώνουν αυτό που δεν είναι δικό τους». Ύστερα τραγούδησε ένα σύνθημα: «ο Μπάνα είναι Βρετανός πράκτορας και ο Μόρσι φίλος του Πέρες!» (ο Μπάνα είναι ιδρυτής των Αδερφών Μουσουλμάνων και ο Πέρες Πρόεδρος του Ισραήλ).
Το πρωί της Παρασκευής, οι Ικουάνι πήγαν από την πλατεία Ταχρίρ στην πλατεία Νάχντετ Μισρ. Ωστόσο, οι λαϊκές επιτροπές στην Ταχρίρ οργάνωσαν πρωτοφανή μέτρα ασφαλείας. Στήθηκαν σημεία ελέγχου στις εισόδους των δρόμων που οδηγούν στην πλατεία και πύργοι επόπτευσης ώστε να παρακολουθούν τη δραστηριότητα των Ικουάνι.
Η Οργάνωση Νεολαίας «6 Απριλίου» εξέδωσε ανακοίνωση: «η απόφαση της Μ.Α. να διαδηλώσει στην Ταχρίρ θα καταλήξει ακριβώς σε αυτό που αποσκοπεί, στην αιματοχυσία». Ένα πανό κρεμόταν χαμηλά: «Πρόσεχε, αδελφέ μου επαναστάτη: πρόσεχε τον προδότη, τον εισβολέα, τον πράκτορα που θα προσπαθήσει να μπει κρυφά στην πλατεία. Η πλατεία είναι η Αίγυπτος. Προστάτεψέ την». Φωνές ακούγονταν: «είμαστε εδώ για να προστατέψουμε την Πλατεία», «είμαστε εδώ για να προστατέψουμε την επανάσταση», «είμαστε εδώ για να ανακτήσουμε την επανάσταση.»
Ο Χαμντίν Σαμπαχί, ο νασερικός, είπε από το μιρκόφωνο: «Η Πλατεία Ταχρίρ είναι το ομορφότερο και σημαντικότερο μέρος της Αιγύπτου. Όχι μόνο για την Αίγυπτο, αλλά για όλο τον κόσμο».
Ο Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι, ηγέτης του κόμματος Ντόστουρ, τελείωσε το λόγο του καλώντας τον κόσμο να μείνει στην πλατεία, να «παραμείνει σταθερός στην πλατεία».
«Ήταν στην Ταχρίρ, και ιδιαίτερα στον δρόμο Μοχάμεντ Μαχμούντ, που έμαθα πολιτική, που έγινα επαναστάτρια», λέει η Αμπίρ, ένα 18χρονο κορίτσι. «Πριν τις 25 Ιανουαρίου και την Ταχρίρ είχα μια άδεια ζωή, και το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να βγαίνω βόλτες και να περνώ καλά. Η Ταχρίρ και η εμπλοκή μου σε αυτήν, άλλαξε τη ζωή μου».
Την νύχτα της Πέμπτης, η Αμπίρ φοβήθηκε για την πλατεία της. Η φωνή της είναι επίμονη: «Αυτή δεν είναι η πλατεία τους, τι σχέση έχουν με την επανάσταση; Δεν ήταν εδώ στις 25 Ιανουαρίου, άργησαν πολύ. Όταν είδαν ότι νικά η επανάσταση, προσχώρησαν και την έκλεψαν. Δεν είναι η πλατεία τους, όπως δεν ήταν δικιά τους η επανάσταση. Πήραν την επανάσταση, και τώρα θέλουν να πάρουν την πλατεία. Δεν τους την δίνουμε, και θα ανακτήσουμε την επανάσταση εδώ, στην Ταχρίρ, όπου ήρθαν μόνο και μόνο για να κλέψουν την επανάσταση».
Οι Ικουάνι μάχονται αυτή την αφήγηση. «Συμμετείχαμε στην επανάσταση της 25ης Ιανουαρίου», δήλωσε εκπρόσωπός τους στο Αλ-Τζαζίρα, «και ήμασταν ένα μεγάλο μέρος της». Ρωτήθηκε γιατί η διαδήλωση των υποστηρικτών του Μόρσι διοργανώθηκε στην Ταχρίρ και όχι κάπου αλλού. «Ήμασταν στην Ταχρίρ τότε, και είναι δικαίωμά μας να διαδηλώσουμε ξανά εκεί… Επιλέξαμε να διαδηλώσουμε στην Ταχρίρ εξαιτίας του συμβολισμού της. Η Ταχρίρ έγινε το σύμβολο της επανάστασης, και πρέπει να παραμείνει τέτοιο για όλους τους επαναστάτες. Καμία ομάδα δεν μπορεί να αποκλείσει άλλες ομάδες επαναστατών από την Ταχρίρ!»
Ένας νέος στην Ταχρίρ αποκρίθηκε οργισμένα: «Σε ποια επανάσταση συμμετείχες, σκύλας γιέ; Πότε ήσασταν επαναστάτες; Αυτοί οι Ικουάνι πάντα έτσι είναι. Πάντα αξιώνουν αυτό που δεν είναι δικό τους». Ύστερα τραγούδησε ένα σύνθημα: «ο Μπάνα είναι Βρετανός πράκτορας και ο Μόρσι φίλος του Πέρες!» (ο Μπάνα είναι ιδρυτής των Αδερφών Μουσουλμάνων και ο Πέρες Πρόεδρος του Ισραήλ).
Το πρωί της Παρασκευής, οι Ικουάνι πήγαν από την πλατεία Ταχρίρ στην πλατεία Νάχντετ Μισρ. Ωστόσο, οι λαϊκές επιτροπές στην Ταχρίρ οργάνωσαν πρωτοφανή μέτρα ασφαλείας. Στήθηκαν σημεία ελέγχου στις εισόδους των δρόμων που οδηγούν στην πλατεία και πύργοι επόπτευσης ώστε να παρακολουθούν τη δραστηριότητα των Ικουάνι.
Η Οργάνωση Νεολαίας «6 Απριλίου» εξέδωσε ανακοίνωση: «η απόφαση της Μ.Α. να διαδηλώσει στην Ταχρίρ θα καταλήξει ακριβώς σε αυτό που αποσκοπεί, στην αιματοχυσία». Ένα πανό κρεμόταν χαμηλά: «Πρόσεχε, αδελφέ μου επαναστάτη: πρόσεχε τον προδότη, τον εισβολέα, τον πράκτορα που θα προσπαθήσει να μπει κρυφά στην πλατεία. Η πλατεία είναι η Αίγυπτος. Προστάτεψέ την». Φωνές ακούγονταν: «είμαστε εδώ για να προστατέψουμε την Πλατεία», «είμαστε εδώ για να προστατέψουμε την επανάσταση», «είμαστε εδώ για να ανακτήσουμε την επανάσταση.»
Ο Χαμντίν Σαμπαχί, ο νασερικός, είπε από το μιρκόφωνο: «Η Πλατεία Ταχρίρ είναι το ομορφότερο και σημαντικότερο μέρος της Αιγύπτου. Όχι μόνο για την Αίγυπτο, αλλά για όλο τον κόσμο».
Ο Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι, ηγέτης του κόμματος Ντόστουρ, τελείωσε το λόγο του καλώντας τον κόσμο να μείνει στην πλατεία, να «παραμείνει σταθερός στην πλατεία».
Δικό τους το Σύνταγμα, δικιά μας η πλατεία
Η Καρίμα από το Κεφάγια (Αιγυπτιακό Κίνημα Αλλαγής) ξεκίνησε την ομιλία της με μια πρόκληση: «το Σύνταγμά τους είναι παράνομο - όχι στο Σύνταγμά τους. Το φωνάζουμε από την πλατεία μας, δεν θέλουμε ένα Σύνταγμα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας». «Η Ταχρίρ είναι η πλατεία των επαναστατών», είπε ο Ραμί Ισάμ. «Υπήρχαν άνθρωποι στην πλατεία που εναντιώνονταν στην παρουσία των Φουλούλ (απομεινάρια του παλαιού καθεστώτος). Θέλω να πω στα απομεινάρια αυτά, σε αυτούς τους ανθρώπους, αν είναι στην πλατεία επειδή αναθεώρησαν τη στάση τους ενάντια στην αδιάκοπη επανάστασή μας, αν είναι στην πλευρά της επανάστασης επειδή κατανοούν τη σημασία της για τους Αιγύπτιους, επειδή θέλουν να χτίσουν μια νέα Αίγυπτο μαζί μας, ότι είναι καλοδεχούμενοι. Αν όμως είναι στην πλατεία μόνο και μόνο επειδή είναι εναντίον της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, τους λέμε ότι δεν είναι καλοδεχούμενοι. Η Ταχρίρ είναι μόνο για επαναστάτες, αν είσαι ένας από αυτούς, είσαι καλοδεχούμενος εδώ, αν όχι, τότε φύγε από την πλατεία».
Ο κόσμος στην Ταχρίρ αποφάσισε: «κάτω το καθεστώς των Ικουάνι», «η πλατεία είναι γεμάτη, κάτω οι Ικουάνι». Αυτές οι σημαίες κυματίζουν κατά μήκος του Μουσείου της Επανάστασης που καταλαμβάνει τη μια πλευρά της Ταχρίρ. Η Ταχρίρ διδάσκει τους Αιγύπτιους για τη σημασία να καταλαμβάνεις δημόσιους χώρους, να γκρεμίζεις καθεστώτα, να ζητάς αλλαγή. «Ήταν στην Ταχρίρ που οι Αιγύπτιοι έμαθαν πολιτική, έμαθαν να είναι επαναστάτες», λέει η Αμπίρ. Οι Αιγύπτιοι ανακάλυψαν τη δύναμή τους στην Ταχρίρ και τις άλλες πλατείες σε όλη τη χώρα. Θα βρουν ξανά τη δύναμη να επαναφέρουν τη γλώσσα της κοινωνικής δικαιοσύνης στην πλατεία;
«Ψωμί, ελευθερία και κάτω η Συντακτική Συνέλευση», «Ψωμί, ελευθερία και Σαρία». Αυτά τα συνθήματα ανταλλάσσονται ανάμεσα στην Ταχρίρ και στην πλατεία Ναχντέτ Μισρ. Και οι δυο πλευρές έχουν παραλλάξει το κοινό σύνθημα της 25 Γενάρη, «ψωμί, ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη». Η «κοινωνική δικαιοσύνη» πάει…
Η Ταχρίρ πρόσθεσε το «κάτω η Συντακτική Συνέλευση» και η Αδελφότητα το «Σαρία». Αυτά τα συνθήματα βρίσκονται τώρα σε σύγκρουση. Ο άνεμος της σύμπνοιας ενάντια στο παλιό καθεστώς δεν υπάρχει πια.
Η Καρίμα από το Κεφάγια (Αιγυπτιακό Κίνημα Αλλαγής) ξεκίνησε την ομιλία της με μια πρόκληση: «το Σύνταγμά τους είναι παράνομο - όχι στο Σύνταγμά τους. Το φωνάζουμε από την πλατεία μας, δεν θέλουμε ένα Σύνταγμα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας». «Η Ταχρίρ είναι η πλατεία των επαναστατών», είπε ο Ραμί Ισάμ. «Υπήρχαν άνθρωποι στην πλατεία που εναντιώνονταν στην παρουσία των Φουλούλ (απομεινάρια του παλαιού καθεστώτος). Θέλω να πω στα απομεινάρια αυτά, σε αυτούς τους ανθρώπους, αν είναι στην πλατεία επειδή αναθεώρησαν τη στάση τους ενάντια στην αδιάκοπη επανάστασή μας, αν είναι στην πλευρά της επανάστασης επειδή κατανοούν τη σημασία της για τους Αιγύπτιους, επειδή θέλουν να χτίσουν μια νέα Αίγυπτο μαζί μας, ότι είναι καλοδεχούμενοι. Αν όμως είναι στην πλατεία μόνο και μόνο επειδή είναι εναντίον της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, τους λέμε ότι δεν είναι καλοδεχούμενοι. Η Ταχρίρ είναι μόνο για επαναστάτες, αν είσαι ένας από αυτούς, είσαι καλοδεχούμενος εδώ, αν όχι, τότε φύγε από την πλατεία».
Ο κόσμος στην Ταχρίρ αποφάσισε: «κάτω το καθεστώς των Ικουάνι», «η πλατεία είναι γεμάτη, κάτω οι Ικουάνι». Αυτές οι σημαίες κυματίζουν κατά μήκος του Μουσείου της Επανάστασης που καταλαμβάνει τη μια πλευρά της Ταχρίρ. Η Ταχρίρ διδάσκει τους Αιγύπτιους για τη σημασία να καταλαμβάνεις δημόσιους χώρους, να γκρεμίζεις καθεστώτα, να ζητάς αλλαγή. «Ήταν στην Ταχρίρ που οι Αιγύπτιοι έμαθαν πολιτική, έμαθαν να είναι επαναστάτες», λέει η Αμπίρ. Οι Αιγύπτιοι ανακάλυψαν τη δύναμή τους στην Ταχρίρ και τις άλλες πλατείες σε όλη τη χώρα. Θα βρουν ξανά τη δύναμη να επαναφέρουν τη γλώσσα της κοινωνικής δικαιοσύνης στην πλατεία;
«Ψωμί, ελευθερία και κάτω η Συντακτική Συνέλευση», «Ψωμί, ελευθερία και Σαρία». Αυτά τα συνθήματα ανταλλάσσονται ανάμεσα στην Ταχρίρ και στην πλατεία Ναχντέτ Μισρ. Και οι δυο πλευρές έχουν παραλλάξει το κοινό σύνθημα της 25 Γενάρη, «ψωμί, ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη». Η «κοινωνική δικαιοσύνη» πάει…
Η Ταχρίρ πρόσθεσε το «κάτω η Συντακτική Συνέλευση» και η Αδελφότητα το «Σαρία». Αυτά τα συνθήματα βρίσκονται τώρα σε σύγκρουση. Ο άνεμος της σύμπνοιας ενάντια στο παλιό καθεστώς δεν υπάρχει πια.
Μαϊσούν Σουκαρίγιεχ
Πηγή: counterpunch.org
Πηγή: Δρόμος της αριστεράς 8-12-12
Πηγή: counterpunch.org
Πηγή: Δρόμος της αριστεράς 8-12-12
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου