Άξια αγάπης
Τη μέρα που τα πορτοκάλια ανθίζουνΆξια αγάπης
Τη μέρα που τα πορτοκάλια μαραίνονται
Άξια αγάπης
Τη μέρα που τα πορτοκάλια μαζεύονται
Άξια αγάπης
Τη μέρα που τα πορτοκάλια τρώγονται
Άξια αγάπης
Τη μέρα που τα πορτοκάλια φυτεύονται
Τη μέρα που τα πορτοκάλια σκοτώνονται
Υπάρχει ένα κορίτσι που κλαίει
Στη στεγνή γωνιά του χωραφιού
Τα δάκρυά της είναι πορτοκάλια
[μτφρ. από τα αραβικά: Ghazi Gheblawi μτφρ. από τα αγγλικά: Ράνια Καραχάλιου]
Η λογοτεχνική παραγωγή της Λιβύης, λόγω των ιστορικοπολιτικών συνθηκών, υπήρξε περιορισμένη. Εντούτοις, από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 ‒ και ειδικά μετά την έλευση του διαδικτύου το 1998‒, άρχισε να γνωρίζει άνθιση, με τους λογοτέχνες συχνά να εφευρίσκουν νέους κώδικες για να «σπάσουν» τόσο τη λογοκρισία όσο και την απομόνωση που επέβαλε το κανταφικό καθεστώς. Πολλοί Λίβυοι λογοτέχνες, που γράφουν στα αραβικά, συμμετείχαν στην επανάσταση της 17ης Φλεβάρη του 2011, ενώ αρκετοί από αυτούς αιχμαλωτίστηκαν και υπέστησαν βασανιστήρια από τις κανταφικές δυνάμεις, όπως ο Rabee Shrair.
Αναδημοσίευση από το περιοδικό "Τεφλόν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου