Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

60 χρόνια από τον θάνατο του Ν.Μπελογιάννη


alt
Στις 30 Μαρτίου 2012 συμπληρώθηκαν 60 χρόνια από τον θάνατο του Νίκου Μπελογιάννη. Ο Νίκος Μπελογιάννης αποτελεί μια από τις ηγετικές φυσιογνωμίες του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος τόσο για τη δράση του όσο και για τη στάση που επέδειξε στις δίκες του. Με αφορμή τον θάνατο του Ν.Μπελογιάννη δημοσιεύουμε ένα σύντομο βιογραφικό του, αναδημοσιεύουμε ένα απόσπασμα από το έργο του Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα και δύο τραγούδια αφιερωμένα στον αγώνα του, το Ο Μπελογιάννης ζει και το Έχει η Ελλάδα Μπελογιάννηδες πολλούς.
Επίσης αναδημοσιεύουμε την ταινία Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο, σε σκηνοθεσία του Νίκου Τζίμα και μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, που είναι αφιερωμένη στον Ν.Μπελογιάννη. Το σκίτσο του αφιερώματος είναι του Πάμπλο Πικάσο.
Επίσης με αφορμή τα 60 χρόνια από τον θάνατο του Νίκου Μπελογιάννη σάς συνιστούμε να διαβάσετε το κείμενο Μερικά κρίσιμα ζητήματα για την ιστορία του ΚΚΕ, του Γιάννη Χοτζέα, που γράφτηκε το 1978 στα 60χρονα του ΚΚΕ.

Πολιτική πόλωση ή κοινωνικός διχασμός; / Επιστροφή στη δεκαετία του ’60; – Τοποθετούνται οι Σπύρος Μαρκέτος, Ευτύχης Μπιτσάκης, Κωστής Χατζηδάκης.(Συνέχεια)


Το ΜΟΝΟ έθεσε το ερώτημα και ζήτησε τις απαντήσεις πέντε παραγόντων του δημόσιου βίου, προκειμένου να φωτίσει όλες τις πλευρές του θέματος:

«Διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί ανησυχούν για τον κίνδυνο ανεξέλεγκτης κοινωνικής έκρηξης στην Ελλάδα, διεθνή ΜΜΕ εκφράζουν φόβους για το ξέσπασμα πολιτικών ταραχών, ως αποτέλεσμα των πολιτικών λιτότητας. Ο Γ. Καρατζαφέρης μιλά για τον κίνδυνο «να γίνει η χώρα μας η Κούβα της Μεσογείου» και να ξεσπάσει ανεξέλεγκτη κοινωνική σύγκρουση «που θα κατακάψει όλη την Ευρώπη». Ο Α. Σαμαράς επιτέθηκε με σφοδρότητα στην Αριστερά για «κατάχρηση κινητοποιήσεων και διωγμό επιχειρήσεων», ενώ ο Ε. Βενιζέλος τον επικρότησε, προσχωρώντας στην κριτική αυτή. Είναι όλα αυτά απλές προεκλογικές ρητορικές εξάρσεις ή εμπεριέχουν και το ρίσκο ενός νέου διχασμού;»

Διαβάστε στο Δρόμο του Σαββάτου 31/3


  • Σπιράλ φόβου και εκβιασμών
    Προεκλογική οχύρωση με ακροδεξιά ατζέντα
    t_109Ένθετο - Δρόμοι της Ιστορίας: 60 χρόνια από την εκτέλεση Μπελογιάννη – Μπάτση
    Η Αριστερά και το αίτημα για ανάπτυξη
    • «Χολιγουντιανή» ληστεία σε πανεπιστήμια και νοσοκομεία – Με ύποπτες μεθοδεύσεις άρπαξαν τα αποθεματικά για να πετύχει το PSI, του Γιώργου Κατερίνη
    • Ο ακροδεξιός υπουργός στις υπηρεσίες των εργολάβων. Την ποινικοποίηση του αγώνα ενάντια στα διόδια προωθεί ο Βορίδης, του Χρήστου Παναγή
    • Μονά-ζυγά δικά τους. Πώς οι τραπεζίτες εξασφαλίζουν ότι η ανακεφαλαιοποίηση αντί κρατικοποίησης των τραπεζών θα φέρει κοινωνικοποίηση των ζημιών τους, του Γιάννη Κιμπουρόπουλου
    • Όταν αποχαιρετάς έναν σύντροφο – Ο Γιάννης Μπανιάς δεν διάλεξε τον εύκολο δρόμο, του Ρούντι Ρινάλντι
    • Τα ιερά και τα όσια της Ε.Ε. στην πυρά υπέρ… ψήφου. Οι προεδρικές εκλογές στη Γαλλία φέρνουν στο φως αντιθέσεις, της Αριάδνης Αλαβάνου
    • Σενεγάλη: El Hadji Momar Sambe (γ.γ. του αντιιμπεριαλιστικού κόμματος Ένωση Αφρικανών Εργαζομένων-Σενεγάλης): Αποδοκιμάστηκαν οι πολιτικές εξαθλίωσης και η διάσπαση, συνέντευξη στον Πέτρο Αλ Αχμάρ

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Ένας Μόγλης στη Ρωσία του 1990…


O Iβάν και τα σκυλιά με τον Άρη Σερβετάλη στο Θέατρο Αμιράλ. Γράφει η Χριστίνα Ανδρέου. Αναδημοσίευση από τον Δρόμο 23-3-12.
Η ιστορία του Ιβάν Μισούκοβ είναι αληθινή, δεν είναι μύθος. Βέβαια, χάρη στην ιδιαιτερότητά της, αποκτά μια μυθική διάσταση. Έχει τη δύναμη-δυναμική να συγκλονίσει, να αγγίξει τις καρδιές όλων, να χαραχθεί στην κοινή συνείδηση ως κάτι το εξαίρετο, ως κάτι που ξεπερνά τα ανθρώπινα, ως ένα παραμύθι που το έγραψε η ίδια η ζωή… Η Λονδρέζα συγγραφέας Hattie Naylor εμπνεύστηκε από το «μύθο» του Ιβάν και έγραψε το θαυμάσιο θεατρικό της μονόλογο Ο Ιβάν και τα σκυλιά. Για να δώσει το λόγο και επί σκηνής στο αγόρι από τη Ρωσία που σε ηλικία τεσσάρων ετών το έσκασε από το σπίτι του και έζησε για δύο ολόκληρα χρόνια στους δρόμους με μια αγέλη σκύλων.

Πολιτική πόλωση ή κοινωνικός διχασμός; / Επιστροφή στη δεκαετία του ’60; ΜΟΝΟ #4 η εισαγωγή

Στο 4ο τεύχος του περιοδικού, Το ΜΟΝΟ έθεσε το ερώτημα και ζήτησε τις απαντήσεις πέντε παραγόντων του δημόσιου βίου, προκειμένου να φωτίσει όλες τις πλευρές του θέματος.Εισαγωγή απο τον Τάσο Τσακίρογλου (@ttsakir).
Ένας μεταδοτικός ιός φαίνεται να εξαπλώνεται ταχύτατα στο μπλοκ των «αστικών δυνάμεων». Το «φάντασμα του κομμουνισμού» πλανιέται πάνω από τα επιτελεία της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑΟΣ, ωθώντας τούς μέχρι χθες θιασώτες του «πολιτικού πολιτισμού» (που κυριάρχησε ως στερεότυπο για περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια) να καταφεύγουν στο πολιτικό λεξιλόγιο της προδικτατορικής δεξιάς.

3ο Συνεδριο ΚΟΕ Βίντεο


Για το θάνατο του Γιάννη Μπανιά


altΔελτίο Τύπου ΚΟΕ - 29/03/2012
Ο Γιάννης Μπανιάς βρέθηκε από νεαρή ηλικία στις γραμμές της Αριστεράς και πήρε μέρος για πολλές δεκαετίες στους αγώνες του λαού μας. Όταν στο τέλος της δεκαετίας του ’80 κυριάρχησε η αποκομμουνιστικοποίηση και η Αριστερά καλούνταν να αποκηρύξει σαν εγκληματική την ιδέα του κομμουνισμού, τότε που η συντριπτική πλειοψηφία όσων από ηγετικές θέσεις δήλωναν «κομμουνιστές» στις μεν ανατολικές χώρες ανέλαβαν τη μαφιόζικη διαχείριση της νέας κατάστασης, στη δε Δύση εντάχθηκαν στη σοσιαλδημοκρατία, ο Γιάννης Μπανιάς επέλεξε να συνεχίσει να αναφέρεται στην Κομμουνιστική Αριστερά και να μην προσφέρει τις υπηρεσίες του στο σύστημα.
Μαζί με την ΑΚΟΑ, της οποίας υπήρξε βασικό στέλεχος, υποστήριξε το κίνημα που αναπτύχθηκε ενάντια στην παγκοσμιοποίηση και βρέθηκε στις μεγάλες διεθνείς διαδηλώσεις στη Γένοβα και αλλού. Δεν ταύτισε τις νεοφιλελεύθερες, αντιδημοκρατικές, αντεργατικές και ιμπεριαλιστικές πολιτικές της Ε.Ε. με την ιδέα μιας Ευρώπης των λαών που υποστήριζε και έτσι συμμετείχε στις διεργασίες της Αριστεράς σε ριζοσπαστική κατεύθυνση και όχι στη λογική της ενσωμάτωσης. Στάθηκε απέναντι στην επίθεση του νεοφιλελευθερισμού και έπαιξε ρόλο στην ενότητα της Αριστεράς και στην ίδρυση του ΣΥΡΙΖΑ. Τέλος, ήξερε πάντα να παίρνει θέση και να υποστηρίζει ενεργά τα δικαιώματα όσων διώκονται, αδικούνται, καταπιέζονται.
Η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας εκφράζει στους συντρόφους της ΑΚΟΑ και τους οικείους του, τα βαθιά της συλλυπητήρια για το θάνατο του Γιάννη Μπανιά.

Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Άλμπερτ Αϊνστάιν: Γιατί σοσιαλισμός; (Μέρος ΙΙ)


Σε συνέχεια του άρθρου “Άλμπερτ Αϊνστάιν: Γιατί Σοσιαλισμός (Μέρος Ι)” ,δημοσιεύεται το κείμενο του μεγάλου επιστήμονα και διανοητή αυτούσιο, όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Monthly Review to 1949.
Ας εξετάσουμε πρώτ’ απ’ όλα το ζήτημα αυτό από την άποψη της επιστημονικής γνώσης. Μπορεί να φανεί ότι δεν υπάρχουν ουσιαστικές μεθοδολογικές διαφορές ανάμεσα στην αστρονομία και την οικονομία: οι επιστήμονες και στους δύο τομείς προσπαθούν να ανακαλύψουν τους νόμους, που έχουν γενική εφαρμογή σε ορισμένες ομάδες φαινομένων; για να κάνουν την αμοιβαία σχέση των φαινομένων αυτών όσο γίνεται πιο κατανοητή. Αλλά τέτοιες μεθοδολογικές διαφορές υπάρχουν στην πραγματικότητα. Η ανακάλυψη των γενικών νόμων στον τομέα της οικονομίας είναι δυσκολότερη γιατί τα υπό παρατήρηση οικονομικά φαινόμενα, επηρεάζονται συχνά από πολλούς παράγοντες, που είναι πάρα πολύ δύσκολο να εκτιμηθούν ξεχωριστά. Εκτός από αυτό, η πείρα που συγκεντρώθηκε από την αρχή της λεγόμενης πολιτισμένης περιόδου της ανθρώπινης ιστορίας, υποβάλλονταν και υποβάλλεται, ως γνωστόν, σε σοβαρές επιδράσεις και περιορισμούς όχι μόνο οικονομικού χαρακτήρα. Για παράδειγμα, οι περισσότερες μεγάλες δυνάμεις στην ιστορία οφείλουν την ύπαρξη τους στις κατακτήσεις.

Αλμπερτ Αϊνστάιν: Γιατί σοσιαλισμός; (Μέρος Ι)


Την «παράλυση της κοινωνικής συνείδησης των ατόμων», μέσω «του απεριόριστου ανταγωνισμού», ο Αλμπερτ Αϊνστάιν στις παραδόσεις του στους φοιτητές την ονόμαζε το «μέγιστο κακό του καπιταλισμού». Ο σοφός έλεγε στους ακροατές του ότι «τους εμφυσάται μια υπερβολική σκέψη ανταγωνισμού» και τους εκπαιδεύουν προς το σκοπό να θεωρούν την «αχόρταγη αρπακτικότητα επιτυχίας σαν προετοιμασία για τη μελλοντική τους καριέρα».

Η ΚΟΕ για τις επερχόμενες εκλογές


alt

Τοποθέτηση της ΚΟΕ - 28/3/2012


Οι εκλογές άργησαν κι ας πέρασαν μόνο δυόμισι χρόνια από τις εκλογές του 2009. Η προσφυγή στη λαϊκή ψήφο ήταν το ελάχιστο όταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που αναδείχτηκε τον Οκτώβρη του 2009 εφάρμοζε μια πολιτική στον αντίποδα αυτών που έλεγε προεκλογικά, με την αστεία πρόφαση ότι τάχα δεν γνώριζε την οικονομική κατάσταση. Ήταν το ελάχιστο όταν εκείνη η κυβέρνηση έφερε στη χώρα το ΔΝΤ και τελικά παρέδωσε την εξουσία στην Τρόικα χωρίς ποτέ να ρωτηθεί ο λαός. Όταν πριν λίγους μήνες παρέδωσε πραξικοπηματικά σε μια κυβέρνηση που υπέδειξε η Μέρκελ, κυβέρνηση που ποτέ κανείς δεν ψήφισε. Ήταν το ελάχιστο όταν τα κόμματα της κυβέρνησης Παπαδήμου υπέγραφαν πριν λίγες εβδομάδες μια δανειακή σύμβαση που δένει χειροπόδαρα το λαό και τη χώρα για δεκαετίες χωρίς πάλι να ρωτηθεί ο λαός και ενώ διαφωνεί με αυτήν ακόμη και η στενή κομματική βάση που στήριξε τα κόμματα αυτά στις εκλογές του 2009.

«Σε ένα ‘πραγματικό μέτωπο’ έχουν αυτονόητα θέση όσοι συμμερίζονται τους στόχους του»


Συνέντευξη του Ρούντι Ρινάλντι, στελέχους της ΚΟΕ

Η παρακάτω συνέντευξη δημοσιεύτηκε, στις 24/3, στην εφημερίδα Αυγή της Κυριακής
Τη μεταπολίτευση του λαού και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας θέτει ως προτεραιότητα της ΚΟΕ το ηγετικό στέλεχος της οργάνωσης Ρούντι Ρινάλντι. Μιλώντας στην Αυγή της Κυριακής αναφέρεται στα αποτελέσματα των διαδικασιών του 3ου Συνεδρίου της ΚΟΕ, που πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο στη Γεωπονική Σχολή, και υπογραμμίζει πως η οργάνωση, μετά την εσωτερική κρίση που πέρασε, «πλέον είναι αντιμέτωπη με τα προβλήματα της ανάπτυξής της». 

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Αρνούνται οι Ιρλανδοί να πληρωσουν χαράτσι για τα ακίνητα



Οι Ιρλανδοί αρνούνται να πληρώσουν το χαράτσι για τα ακίνητα

Μποϋκοτάζ κάνουν οι Ιρλανδοί σε ένα νέο φόρο που κλήθηκαν να πληρώσουν οι ιδιοκτήτες ακινήτων. Οι πολίτες της Ιρλανδίας αρνούνται πεισματικά να ενδώσουν στις πιέσεις της κυβέρνησής τους και μολονότι η προθεσμία για την αποπληρωμή του φόρου λήγει στα τέλη Μαρτίου μέχρι στιγμής το 85% των Ιρλανδών δεν έχει πληρώσει τίποτα.

Εξ ονόματος της «σιωπηράς πλειοψηφίας»


Από το "Δρόμο" 23/3/2012
Μια δεύτερη ανάγνωση στη συνέντευξη-μανιφέστο του πρωθυπουργού στους FinancialTimesγια το ευρώ, τα μνημόνια, τη και το πολιτικό «πεπρωμένο» της ελληνικής κοινωνίας

Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

1821-2012 Οι αγώνες του λαού μας για ανεξαρτησία δείχνουν τον δρόμο


Η Εισήγηση του Στέλιου Κεχαγιά στην συζήτηση που έγινε στις 23/3/12, στην πολιτική-πολιτιστική λέσχη "Αντίπερα Οχθη" στην Θεσσαλονίκη, με Θέμα "1821-2012 ... Οι αγώνες του λαού μας για ανεξαρτησία μας δείχνουν τον δρόμο".

Δείτε στο www.e-dromos.gr ανταποκρίσεις από τις κινητοποιήσεις στις 25 Μάρτη

Χωρίς διαπίστευση στην επέτειο μιας επανάστασης

Από τον Άρη Χατζηστεφάνου


(Όσοι αναζητούν την απάντηση περί ελεύθερων σκοπευτών μπορούν να ξεκινήσουν από το υστερόγραφο)

Πέντε τα ξημερώματα στην πλατεία Συντάγματος. Ένα μίγμα επαγγελματικής διαστροφής και αυπνίας με έστειλε με την κάμερα έξω από τη βουλή. Στις δεκάδες κενές καρέκλες που περιμένουν τους επισήμους έχουν ήδη τοποθετηθεί οι καρτέλες που εξηγούν σε ποιό σημείο κάθεται ο κάθε άρχοντας του τόπου: Ο πρωθυπουργός, ο πρόεδρος της Βουλής, ο αρχιεπίσκοπος... ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ κ.α. Η λίστα των μη εκλεγμένων που βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας (ή των εκλεγμένων που βρίσκονται σε υψηλότερες θέσεις από αυτές στις οποίες τους έστειλε το εκλογικό σώμα) φαίνεται να μεγαλώνει χρόνο με το χρόνο.

Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

Τρεις πλευρές μιας μαύρης κερδοφορίας / Διατροφή & Αγορές – Του Γιάννη Μπαμπούλια, απο το ΜΟΝΟ #4


Καρτέλ, εκβιασμοί, αθέμιτος ανταγωνισμός. Η παράνοια της ελληνικής αγοράς τροφίμων και βασικών ειδών.

Σε μια χώρα που το εργατικό κόστος μειώθηκε ραγδαία τα τελευταία δύο χρόνια μέσω των πλέoν βίαιων οριζόντιων περικοπών που έχουν ζητηθεί απο ανεπτυγμένη κοινωνία τις τελευταίες δεκαετίες, θα περίμενε κανείς να συμβεί το ίδιο με το κόστος διαβίωσης. Ας αφήσουμε κατά μέρος τις όποιες μηχανεύσεις του Υπουργείου Οικονομικών που στοχεύουν στο να μπαλώσουν τις τρύπες που άνοιξαν οι πρηγούμενες κινήσεις τους, και ας μην πάμε καν στα εισαγόμενα προϊόντα. Τι είναι αυτό που κρατάει τις τιμές των προϊόντων και δη των τροφίμων στα ίδια επίπεδα με την προ κρίσης περίοδο; Τι είναι αυτό που κάνει ορισμένα βασικά αγαθά να είναι ακόμη πολύ ακριβότερα απο πρίν; Και εν τέλει, ποιος θησαυρίζει από αυτή την ιστορία;

Όχι νέα σκλαβιά!

Δελτίο Τύπου ΚΟΕ - 25/03/2012

 Με πρωτοφανή αστυνομοκρατία, προληπτικές συλλήψεις και χημικά επιχείρησαν αλλά δεν κατάφεραν να πνίξουν τη φωνή για Ανεξαρτησία και Δημοκρατία που ακούστηκε και πάλι δυνατά σε Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ηράκλειο και δεκάδες ακόμα πόλεις. Και σήμερα ο ξεσηκωμός του 1821 τιμήθηκε με την καταδίκη και το στιγματισμό όσων στηρίζουν τη σύγχρονη σκλαβιά.

 Ο λαός δεν θέλει να ζήσει σαν δούλος της τρόικας όχι για 400 χρόνια αλλά ούτε για 400 ώρες ακόμα. Για αυτό, μπορεί ο αγώνας να είναι δύσκολος, οι μορφές που θα πάρει και οι στιγμές που θα εκδηλωθεί απρόβλεπτες, αλλά τελικά το ειδικό καθεστώς που έχει εγκατασταθεί στη χώρα θα ανατραπεί.

Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

«Ήλιος» και «Ελληνικό» : Το Σχέδιο Νόμου που θα κοστίσει πολύ στο περιβάλλον, την ανάπτυξη και την κοινωνία

ΠΗΓΗ: Ε.Λ.Ε. -www.elegr.gr


Διαβάζοντας κανείς το Σ/Ν του ΥΠΕΚΑ που βγήκε την προηγούμενη εβδομάδα σε διαβούλευση και σήμερα κιόλας συζητείται στη Βουλή, δεν έχει καμιά αμφιβολία ότι αυτή εδώ η κρίση που ζούμε δε θα αφήσει αλώβητη καμιά πλευρά της οικονομίας και της ζωής του έλληνα πολίτη.

Αφορά κυρίως το σχέδιο ανάπτυξης του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού και το πολυδιαφημισμένο πρόγραμμα “Ηλιος” για την εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας με χρήση φωτοβολταϊκών.

Γ. Παπαϊωάννου, μέλος του Κ.Ο. της ΚΟΕ: «Να ανοίξουμε καινούριους πρωτότυπους δρόμους».


Συνέντευξη στον Γιώργο Κατερίνη
Το 3ο Συνέδριο της ΚΟΕ ολοκληρώθηκε την προηγούμενη Κυριακή, 18 Μάρτη. Ο Γιώργος Παπαϊωάννου, μέλος του νέου Κ.Ο. της ΚΟΕ, μίλησε στον Δρόμο για τη διαδικασία και τα πρώτα συμπεράσματα και διαπιστώσεις που αυτή ανέδειξε.

Είχατε κάνει λόγο για «συνέδριο μελών». Επιτεύχθηκε κάτι τέτοιο; 
Από κάποιους ίσως να εκλήφθηκε ως πλεονασμός. Και μέχρι σε ένα σημείο σωστά, ας πούμε, αφού το συνέδριο ενός πολιτικού οργανισμού είναι έτσι κι αλλιώς, θεωρητικά, ακριβώς η στιγμή της απόλυτης έκφρασης της βάσης. Συμβαίνει όμως αυτό έτσι στην πράξη; Δε νομίζω. Ή, τουλάχιστον, όχι πάντα. Ήταν στοίχημα για εμάς ένα συνέδριο με τη μέγιστη δυνατή έκφραση των μελών της οργάνωσης. Μπορούμε να πούμε σήμερα ότι αυτό το στοίχημα το κερδίσαμε. Αυτό δείχνουν η μεγάλη συμμετοχή στην προσυνεδριακή διαδικασία, η κοινοποίηση διαφορετικών προσεγγίσεων και απόψεων μέσα σε όλη την οργάνωση, η ενεργή συμμετοχή πολλών εκατοντάδων μελών στο συνέδριο από 23 πόλεις και οι πάνω από 100 ομιλίες αντιπροσώπων σε ένα εντυπωσιακό κλίμα πραγματικά ζωντανής και ουσιαστικής συζήτησης.

Η φωνή για Ανεξαρτησία δεν πνίγεται

Δελτίο Τύπου ΚΟΕ - 24/03/2012

 Σε κατοχικό σκηνικό η σημερινή παρωδία μαθητικής παρέλασης στο κέντρο της Αθήνας. Η απίστευτη αστυνομοκρατία δείχνει το φόβο τους. Οι μαθητές και ο λαός τους γύρισαν την πλάτη. Ο πρωθυπουργός της τρόικας βεβήλωσε την επέτειο της Επανάστασης, δηλώνοντας ότι βαδίζει στο δρόμο των αγωνιστών του 1821! Τρίζουν τα κόκαλα όσων ξεσηκώθηκαν και πολέμησαν την «ιερά συμμαχία» και το ραγιαδισμό, με τη δήλωση του εκλεκτού της νέας «ιεράς συμμαχίας» των ΔΝΤ και ΕΕ και κήρυκα του νεοραγιαδισμού.

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Μιας κι ειχαμε ημερα ποιησης...

Jorge Luis Borges : …με κάθε αντίο μαθαίνεις

Μαθαίνεις

Μετά από λίγο μαθαίνεις
την ανεπαίσθητη διαφορά
ανάμεσα στο να κρατάς το χέρι
και να αλυσοδένεις μια ψυχή.
Και μαθαίνεις πως Αγάπη δε σημαίνει στηρίζομαι
Και συντροφικότητα δε σημαίνει ασφάλεια

Και αρχίζεις να μαθαίνεις
πως τα φιλιά δεν είναι συμβόλαια
Και τα δώρα δεν είναι υποσχέσεις

Και αρχίζεις να δέχεσαι τις ήττες σου
με το κεφάλι ψηλά και τα μάτια ορθάνοιχτα
Με τη χάρη μιας γυναίκας
και όχι με τη θλίψη ενός παιδιού

Rabee Shrair, Πορτοκάλια

Άξια αγάπης 
 Τη μέρα που τα πορτοκάλια ανθίζουν

 Άξια αγάπης
 Τη μέρα που τα πορτοκάλια μαραίνονται

 Άξια αγάπης
 Τη μέρα που τα πορτοκάλια μαζεύονται

 Άξια αγάπης
Τη μέρα που τα πορτοκάλια τρώγονται

Άξια αγάπης
 Τη μέρα που τα πορτοκάλια φυτεύονται

Διαβάστε στο Δρόμο της Παρασκευής 23/3

Θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία
  • t 108Με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Ποίησης η εφημερίδα Δρόμος της Αριστεράς αφιερώνει σε κάθε σελίδα της χώρο για ένα ποίημα. Γιατί; Διαβάστε στο φύλλο του κυκλοφορεί εκτάκτως την Παρασκευή 23/3 με ποιήματα των: Ανδρέα Κάλβου, Μανόλη Αναγνωστάκη, Γιώργου Σεφέρη, Γιάννη Ρίτσου, Κ.Π. Καβάφη, Άρη Αλεξάνδρου, Νίκου Εγγονόπουλου, Ανδρέα Εμπειρίκου, Έκτωρ Κακναβάτου, Διονύσιου Σολωμού, Γιάννη Σκαρίμπα, Τίτου Πατρίκιου, Κώστα Καρυωτάκη, Νικόλαου Κάλα, Μαρίας Πολυδούρη, Βιτσέντζου Κορνάρου, Γεώργιου Χορτάτζη, Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, Ρενέ Σαρ, Ματθαίου Μουντέ, Τζένη Μαστοράκη, Αθηνά Παπαδάκη, Οδυσσέα Ελύτη, Κώστα Βάρναλη, Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι, Μπέρτολντ Μπρεχτ, Άννας Αχμάτοβα, Νάσου Βαγενά, Νίκου Καρούζου, Τ. Σ. Έλιοτ, Τάσου Λειβαδίτη και Γιώργου Σαραντάρη.
    Ακόμα διαβάστε:
    • Φοβάται ή δεν φοβάται το κράτος; Το πραγματικό διακύβευμα της πρωτοφανούς επίδειξης δύναμης, του Μιχάλη Σιάχου
    • Η ποίηση ως το ύψιστο επαναστατικό μας χρέος, της Έλενας Πατρικίου
    • Εξ ονόματος της «σιωπηράς πλειοψηφίας» Μια δεύτερη ανάγνωση στη συνέντευξη-μανιφέστο του πρωθυπουργού στους Financial Times για το ευρώ, τα μνημόνια και το πολιτικό «πεπρωμένο» της ελληνικής κοινωνίας, του Γιάννη Κιμπουρόπουλου
    • Οι κρίσεις του δημοκρατικού καπιταλισμού. Η περίοδος της πολιτικής αταξίας, του Worlfang Streeck (καθηγητή Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Κολονίας )

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

Καμία δίωξη στους συλληφθέντες πολίτες της Χαλκίδας


Τη μέρα των Θεοφανείων στη Χαλκίδα, παρουσία των Βουλευτών Ευβοίας, του Περιφερειάρχη Στερεάς Ελλάδας, του προέδρου της δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια και του υπουργού Γιαννίτση, πολίτες της Χαλκίδας προχώρησαν σε πολιτική διαμαρτυρία με συνθήματα ενάντια στην κυβέρνηση, στο μνημόνιο, στην ανεργία, στις περικοπές των μισθών και των συντάξεων.

 Με το τέλος του «εορτασμού», άνδρες της ασφάλειας, της αστυνομίας και της ΟΠΚΕ προχώρησαν στη σύλληψη έξι πολιτών που συμμετείχαν στις διαμαρτυρίες και τους προσήγαγαν στην Αστυνομική Διεύθυνση της πόλης. Σχηματίστηκε δικογραφία κατά 5 εξ αυτών για το αδίκημά «προσβολής του προσώπου του Προέδρου της Δημοκρατίας» κατ’ άρθρο 168.2 του Π.Κ

 Η πολιτική διαμαρτυρία και η αποδοκιμασία πολιτικών προσώπων είναι ένα «έγκλημα» το οποίο διαπράττει όλο και συχνότερα ο ελληνικός λαός, εφόσον βιώνει έναν ακήρυχτο πόλεμο ενάντια στην αξιοπρέπεια του και στην επιβίωση του, στο δικαίωμα του για εργασία, εκπαίδευση και κοινωνική ασφάλιση.

Χρήστος Καρακέπελης «Άνθρωποι, καύσιμα στη μηχανή του πλούτου» – Συνέντευξη στην Βίκυ Στρατάκη, από το ΜΟΝΟ #3


Photos: Σεμίρα Μανωλάκη & Γιάννης Λάσκαρης

 Η Πρώτη Ύλη το ντοκιμαντέρ του Χρήστου Καρακέπελη που μιλά για όλη το παρασκήνιο και την εξαθλίωση πίσω από τους scrappers – τους συλλέκτες μετάλλων που όλοι καθημερινά κάνουμε πως δεν βλέπουμε – είναι εξαιρετικό. Μιλήσαμε με τον σκηνοθέτη για το ντοκιμαντέρ και οι απαντήσεις του φανερώνουν έναν βαθιά σκεπτόμενο δημιουργό και κυρίως έναν ευαίσθητο άνθρωπο.

- Ξέροντας ότι η ιδέα και η αρχή των γυρισμάτων για την Πρώτη Υλη πάει κάποια χρόνια πίσω, τι σας ώθησε να ασχοληθείτε με το συγκεκριμένο θέμα σε μια εποχή που ακόμη δεν είχε την εξάπλωση και την ορατότητα στην πόλη που έχει σήμερα λόγω και της κρίσης;
Για να έχει ορατότητα το βλέμμα πρέπει πρώτα να έχει ορατότητα η ψυχή. Αν έχει ορατότητα η ψυχή σου, θα βρεθεί ο τρόπος να αποκτήσει ορατότητα και το βλέμμα σου. Τα τακτικά μου περάσματα από την περιοχή του Ταύρου έβαλαν αυτούς τους ανθρώπους και τις διαδρομές τους μέσα στην καθημερινότητά μου. Όντας άνεργος, ένιωθα κι εγώ στο περιθώριο της ζωής, ανύπαρκτος όπως κι εκείνοι. Δεν είχαν τίποτα άλλο πέρα από το σώμα τους. Ήταν απόλυτα εκτεθειμένοι στην κάθε μέρα. Προσεύχονταν στην Τύχη όπως κι εγώ. Τα εφήμερα συναπαντήματα με τα τρίκυκλα, η σκληρή δουλειά που έβλεπα, το ένα σουβλάκι που έβγαινε σαν ανταμοιβή στο τέλος της μέρας τους, καλλιέργησαν ένα συναίσθημα αλληλεγγύης μαζί τους και ταυτόχρονα έφεραν στην επιφάνεια την αρχετυπική αξία της χειρωνακτικής δουλειάς που γνωρίζω από παιδί μιας και ο πατέρας μου ήταν αγρότης. Έτσι ξεκίνησαν όλα. Μόνο από τις αισθήσεις και τα συναισθήματα.

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Ολοκληρώθηκε το 3ο συνέδριο της ΚΟΕ


Δελτίο Τύπου ΚΟΕ - 20/03/2012

Ολοκληρώθηκαν το βράδυ της Κυριακής οι εργασίες του 3ου Συνεδρίου της ΚΟΕ. Το Συνέδριο άρχισε το απόγευμα της Παρασκευής, 16 Μαρτίου, με χαιρετισμούς δεκάδων κομμάτων, οργανώσεων και αγωνιστών από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο. Το τριήμερο συνέδριο επιβεβαίωσε τον πλούτο που ανέδειξε η προσυνεδριακή διαδικασία. Μίλησαν περισσότεροι από 130 σύνεδροι σε μια διαδικασία, η οποία απέδειξε ότι η πρόσφατη κρίση στην ΚΟΕ ξεπερνιέται με τον πλέον πολιτικό τρόπο, εξοπλίζοντας τα μέλη της οργάνωσης με συμπεράσματα, γνώση και περισσότερο πείσμα σε μια όλο και πιο απαιτητική περίοδο. Το 3o Συνέδριο δεν ήταν μόνο το πιο μαζικό και δημοκρατικό της οργάνωσης αλλά κυρίως ήταν μια αναγεννητική για την ΚΟΕ διαδικασία που μόνο τυπική δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.

Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

Ο αιματηρός δρόμος από τη Δαμασκό ως την Τεχεράνη


Η κατάσταση στη Συρία και η προσπάθεια να ενδυναμωθεί ο ιμπεριαλιστικός έλεγχος της Δύσης στη Μέση Ανατολή.
Του James Petras
Υπάρχουν σαφείς και συντριπτικές αποδείξεις ότι η εξέγερση για την ανατροπή του προέδρου Άσαντ της Συρίας είναι μια βίαιη περίπτωση αρπαγής της εξουσίας από τους μαχητές που καθοδηγούνται από τις ξένες δυνάμεις και που έχουν σκοτώσει και τραυματίσει χιλιάδες Σύρους στρατιώτες, αστυνομικούς και πολίτες, μέλη της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης.
Η οργή που εξέφρασαν οι πολιτικοί στη Δύση και τα κράτη του Κόλπου αλλά και τα μαζικά ΜΜΕ σχετικά με τον «θάνατο ειρηνικών Σύρων πολιτών που διαμαρτύρονται για την αδικία», είναι κυνικά σχεδιασμένη για να καλύψει τις καταγεγραμμένες αναφορές για τις βίαιες αρπαγές σε γειτονιές, χωριά και πόλεις από ένοπλες συμμορίες, που επιδεικνύουν τα πυροβόλα όπλα τους και φυτεύουν βόμβες δίπλα στον δρόμο.

Ζαπατίστας: 18 χρόνια εξέγερσης και αντίστασης

Της Marcela Salas Cassani 


Εκατοντάδες ακτιβιστές και πανεπιστημιακοί από όλο τον κόσμο συγκεντρώθηκαν στο Διεθνές Σεμινάριο “Πλανήτης Γη: Αντι-συστημικά Κινήματα” για να συζητήσουν τη σημασία της εξέγερσης των Ζαπατίστας, το 1994, στη 18η επέτειό της. Στο πλαίσιο των λαϊκών εξεγέρσεων που έχουν ξεσπάσει αυτό το χρόνο σε όλη την υδρόγειο, το σεμινάριο που πραγματοποιήθηκε από τις 30 Δεκεμβρίου μέχρι τις 2 Ιανουαρίου στο San Cristobal de las Casas, στην Chiapas, κατέληξε στο συμπέρασμα, μαζί με τον πορτογάλο κοινωνιολόγο Boaventura de Sousa Santos, ότι φαίνεται εκ των υστέρων ότι η επιρροή των Ζαπατίστας έχει γίνει τόσο ισχυρή ώστε «κανείς δεν μπορεί να δει την αριστερά ή τον αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό, χωρίς αυτό το σημείο αναφοράς».

Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

Κάτι γίνεται στην Λευκωσία. They “Occupy the Buffer Zone”!


Η λέξη “Occupy” ηχεί βαριά στα αυτιά των Κυπρίων. Για τους Ελληνοκύπριους, αλλά και για πολλούς Τουρκοκύπριους, “occupation” σημαίνει “στρατιωτική κατοχή”. “Turkish occupation forces” είναι – στο ελληνοκυπριακό πολιτικό λεξιλόγιο – το επίσημο όνομα για τα τουρκικά στρατεύματα στην Κύπρο. Εδώ και τρεις μήνες όμως η λέξη έχει αρχίσει να αποκτά ένα καινούργιο νόημα, ένα νόημα εντελώς αντίθετο. “Occupy Nicosia”/“Occupy the Buffer Zone” έχουν ονομάσει το κίνημα τους όσοι άνθρωποι αποφάσισαν να καταλάβουν τον χώρο της Νεκρής Ζώνης, δηλώνοντας έτσι την αντίθεσή τους στα νομιμοποιημένα συστήματα βίας που βρίσκουν την έκφραση τους τόσο στο τοπικό όσο και στο παγκόσμιο επίπεδο. Για πρώτη φορά ίσως στην κυπριακή ιστορία ο όρος “occupation” κατοικείται από έννοιες που φέρουν θετικό και ανατρεπτικό πρόσημο: αποστρατικοποίηση, ενοποίηση, κοινωνική ισότητα, αλληλεγγύη

Η "Νεκρή Ζώνη" στο κέντρο της Λευκωσίας

Τρίτη 13 Μαρτίου 2012

Όχι στην νέα κατοχή


Σε τριτοκοσμικό επίπεδο η οικονομία της Ελλάδας


Θα μας ξεπεράσουν Περού, Μπαγκλαντές και άλλες φτωχές χώρες

Σε τριτοκοσμικό επίπεδο συρρικνώνεται πλέον η ελληνική οικονομία, σύμφωνα με τους Financial Times Deutschland, που επικαλούνται στοιχεία έρευνας που διενήργησε για λογαριασμό της εφημερίδας το ινστιτούτο Ifo.
 Όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ και αναδημοσιεύει η Ναυτεμπορική, το 2012 χώρες όπως το Περού και το Βιετνάμ θα ξεπεράσουν την Ελλάδα σε ΑΕΠ, ενώ δεν αποκλείεται σύντομα η κατάσταση να επιδεινωθεί περαιτέρω.

Άλλοι φυτεύουν και διακινούν κι άλλοι κάνουν «πατάτες»!


Αντιμέτωποι με μια πρωτογενή πρακτική. 
Του Γιάννη Τσούτσια Από τον Δρόμο 10-3-12.

Είναι σίγουρα το γεγονός των ημερών. Πήρε έκταση, απλώθηκε, συγκέντρωσέ πάνω του, όχι μόνον το ενδιαφέρον του απαθή τηλεθεατή, αλλά την ευμένεια, την αποδοχή, το σιγόντο ολόκληρης της κοινωνίας. Αυτή η βουβή αλλά σαφέστατη επικρότηση δίνει νόημα, αποκρυπτογραφεί τις πραγματικές διαστάσεις και συνδέει το λεγόμενο «κίνημα της πατάτας» με το ανατρεπτικό περιεχόμενο μιας λαϊκής κοινωνικής δυναμικής.
Για όσους αναζητούν απαντήσεις στο ίδιο το έδαφος του φαινομένου, προβληματιζόμενοι για το αν αυτό μπορεί να σωθεί, να μακροημερεύσει ή να επεκταθεί και σε άλλα προϊόντα, δεν υπάρχουν απαντήσεις. Έτσι κι αλλιώς, η πρωτοβουλία είναι αντιμέτωπη με τα προβλήματα της ανάπτυξής της. Σημασία όμως έχει η δυναμική που αναπτύσσεται γύρω της, αυτό που ξεπερνά το προφανές, τις στενά ανταλλακτικές αφετηρίες και ανοίγεται σε άλλες κατευθύνσεις.

Σάββατο 10 Μαρτίου 2012

Δημοσιογράφος – θύμα του υποψήφιου προέδρου

Αναδημοσίευση από τον Δρόμο 10 3 12

Πραγματικά εντυπωσιακό το «έργο» που άφησε πίσω του ο Χρ. Παπουτσής.
 Του Μάριου Διονέλλη
Στο πρόσωπο (και) του δημοσιογράφου Απόστολου Σκουμπούρη εκφράστηκε η τυφλή κρατική βία, μέσω του υποψηφίου προέδρου του ΠΑΣΟΚ Χρήστου Παπουτσή και μέχρι πρότινος υπουργού «Προστασίας» του Πολίτη. Η πραγματικά τρομακτική φωτογραφία δίνεται σήμερα στη δημοσιότητα από τον Δρόμο και αφού ο συνάδελφος έχει πλέον βγει από το νοσοκομείο μετά την απρόκλητη επίθεση που δέχτηκε από άνδρα των ΜΑΤ στη διάρκεια της διαδήλωσης της 12ης Φεβρουαρίου στην Αθήνα.

Γύπες εναντίον Γκαούτσος: Mια ιστορία από την Αργεντινή, για το Ελληνικό PSI. Γράφει ο Γιάννης Κιμπουρόπουλος, από το ΜΟΝΟ #3.

Η Ελληνική κυβέρνηση τις τελευταίες ημέρες έχει ξεκινήσει μια εκστρατεία, που έχει βγάλει ακόμα και τα βαριά χαρτιά της στο δρόμο, να πείσει την κοινή γνώμη για το ακίνδυνο του Αγγλικού δικαίου, και τις συνέπειες του. Στο 3ο τεύχος του ΜΟΝΟ, ο Γιάννης Κιμπουρόπουλος έγραφε για το “PSI σαν Αργεντίνικο Τανγκό”:
"Το αγγλικό δίκαιο δικαιώνει τους ομολογιούχους και επιβάλλει στην Αργεντινή ή να εξοφλήσει στο όλον τα ανταλλάξιμα ομόλογα ή να ανεχτεί κατασχέσεις περιουσιακών της στοιχείων."

Διαβάστε στο Δρόμο του Σαββάτου 10/3

    Με τις υγείες μας 
      • Φόβος και ταραχή πίσω απ’ τα χαμόγελα… Η οργή του λαού ρευστοποιεί το σύστημα και τρομάζει τα επιτελεία, του Ρούντι Ρινάλντι
      • Άλλοι φυτεύουν και διακινούν κι άλλοι κάνουν «πατάτες»! Αντιμέτωποι με μια πρωτογενή πρακτική, του Γιάννη Τσούτσια
      • Μεγάλο θύμα τα ασφαλιστικά ταμεία. «Κούρεμα» με μεθόδους καμόρας, του Γιώργου Κατερίνη
      • Προκλητικές απειλές Βενιζέλου για το χαράτσι μέσω της ΔΕΗ. Τρέμουν την οργάνωση του λαού και γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια το ΣτΕ.
      • Δημοσιογράφος-θύμα του υποψήφιου προέδρου. Πραγματικά εντυπωσιακό το «έργο» που άφησε πίσω του ο Χρ. Παπουτσής, του Μάριου Διονέλλη
      • Θυμήσου το μέλλον… Στην τελική ευθεία για το 3ο Συνέδριο της ΚΟΕ
      • Ουδέν κρυπτόν υπό το... Ίλιον, του Σταύρου Γεωργά
      • Η νίκη Πούτιν και η δυτική δημοκρατικοφανής υστερία. Οι σκοπιμότητες πίσω από τις καταγγελίες για νοθεία, της Αριάδνης Αλαβάνου
      • Η… πανίδα των προκριματικών εκλογών στις ΗΠΑ. Μια αποκαλυπτική ματιά στο επίπεδο της κορυφαίας αμερικανικής πολιτικής αναμέτρησης, της Αλίκης Βεγίρη
      • «Να αντιμετωπίσουμε την αδικία», μήνυμα της Λέιλα Χάλεντ
      • Ρεϊνιόν: Marie Bigot, εκπρόσωπος της ομάδας πολιτών Τi Goute Dolo («μικρές σταγόνες νερού»), στο St-Pierre: «Δεν έχουμε ανάγκη τους μακρυχέρηδες πολιτικούς». Συνέντευξη στον Πέτρο Αλ Αχμάρ
      • Οι «άθλ(ι)οι» της ανακύκλωσης. Μια συζήτηση με τον Χρήστο Καρακέπελη, για το ντοκιμαντέρ Πρώτη ύλη, συνέντευξη στην Ιφιγένεια Καλαντζή
      • Η πατάτα που μιλάει και η πατάτα που καίει! του Στέλιου Ελληνιάδη

    Ο λαός δεν αναγνωρίζει τη ληστεία ούτε της Δανειακής Σύμβασης, ούτε του PSI


    Ανακοίνωση της ΚΟΕ - 9/3/2012
    Το PSI, του οποίου η πρώτη φάση ολοκληρώθηκε, αποτελεί ένα βαρύ έγκλημα σε βάρος της χώρας και του ελληνικού λαού. Πρωτεργάτες η Τρόικα και το ντόπιο Μνημονιακό Μέτωπο. Είναι υπόλογοι απέναντι στον ελληνικό λαό όλοι τους: Η πρωταγωνιστική ομάδα Παπαδήμου, Βενιζέλου, Παπανδρέου, Σαμαρά, όσοι τους στήριξαν (Καρατζαφέρης, Μπακογιάννη κ.λπ.), ο Πρόεδρος της υποτέλειας Κ. Παπούλιας, ο μεγαλοαστισμός με τα ΜΜΕ του, καθώς και ο εσμός των βουλευτών που νομιμοποιούν με το «ΝΑΙ» τους τα τροϊκανά σχέδια.

    Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012

    3ο Συνέδριο ΚΟΕ

    Σε μια περίοδο που το ειδικό καθεστώς το οποίο έχει επιβληθεί στη χώρα από την τρόικα και τους ντόπιους συνεργάτες της προσπαθεί να εξαφανίσει κάθε ίχνος Δημοκρατίας και Ανεξαρτησίας και απειλεί την επιβίωση και την αξιοπρέπεια, αλλά και σε μια περίοδο που το πολιτικό σύστημα είναι σε βαθιά κρίση και ο λαός αναζητά λύσεις έξω από αυτό κάνοντας βήματα δικής του οργάνωσης και αγώνα, διεξάγεται το 3ο Συνέδριο της ΚΟΕ.
    Βασικός στόχος του 3ου Συνεδρίου είναι να ανταποκριθεί η οργάνωση σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες συμβάλλοντας στην ανατροπή του καθεστώτος και στο γκρέμισμα του άθλιου πολιτικού συστήματος, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την πολιτική, οικονομική, κοινωνική διέξοδο της χώρας.
    Τα θέματα που εξετάζει το 3ο Συνέδριο είναι: α) ο απολογισμός της ΚΟΕ από το προηγούμενο συνέδριο, τον Ιούνιο του 2007, μέχρι σήμερα, β) οι θέσεις της οργάνωσης για την πολιτική κατάσταση και τις εξελίξεις στην Ελλάδα και διεθνώς, και γ) οι κατευθύνσεις της ΚΟΕ για την επόμενο περίοδο.
    Η προσυνεδριακή συζήτηση διεξάγεται ήδη τις τελευταίες εβδομάδες στο εσωτερικό της οργάνωσης. Προσχέδια για τις πολιτικές θέσεις που συζητιούνται εν όψει του συνεδρίου έχουν αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της ΚΟΕ
    Οι εργασίες του 3ου Συνεδρίου της ΚΟΕ θα πραγματοποιηθούν στις 16, 17 και 18 Μαρτίου στην Αθήνα

    Το πολιτικό ξύπνημα της Λατινικής Αμερικής


    ('Ενα deja vu απο το ΄70)
    του ERIC HOBSBAWM
    (Αναδημοσίευση από Σύγχρονα Θέματα ,εκδ. Μπακιρτζής  Φλεβάρης 1972 )

    Στα πρώτα χρόνια μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, η Αριστερά αποτελούσε την περιοχή στην οποία πραγματοποιήθηκαν οι μεγάλες πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές του κόσμου. Μεταξύ του 1950 και του 1960 όλοι μας κοιτάζαμε με προσοχή αυτά που συνέβαιναν στην Αφρική και στον αραβικό κόσμο. Κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν ενδιαφέρεται να προβλέψει με απόλυτη βεβαιότητα τις πολικές εξελίξεις ,αλλά μια πρόβλεψη φαίνεται σχετικά ασφαλής. Η πρόβλεψη αυτή είναι ότι γύρω στα επόμενα 10 χρόνια είναι πολύ πιθανό πως η Λατινική Αμερική θα γίνει η πιο εκρηκτική περιοχή του κόσμου. Οι 20 δημοκρατίες που βρίσκονται στο νότο των Η.Π.Α. (μια γαλλόφωνη, μια πορτογαλικής γλώσσας και οι υπόλοιπες ισπανικής γλώσσας) είναι οι χώρες για τις οποίες γνωρίζουμε τα λιγότερα. Όμως τίποτα δεν υποκινεί περισσότερο την έρευνα και το ενδιαφέρον μας από την πολιτική κρίση. Αλλά όταν αρχίζουμε να ερευνούμε τις λατινοαμερικάνικες υποθέσεις, ανακαλύπτουμε αμέσως την ύπαρξη ενός εμποδίου μεγαλύτερου ακόμα κι από την απλή άγνοια. Με τα δικά μας πρότυπα – όχι μόνο τα δυτικοευρωπαϊκά, αλλά και τα ρώσικα, αν θέλετε- και με τους δικούς μας τρόπους αναλύσεως των πολιτικών φαινομένων, όλη η κατάσταση φαίνεται αλλοπρόσαλλη.

    To PSI δεν «τραβάει» προς το παρόν


     Ενώ ο χρόνος μετράει αντίστροφα
    Όπως ανακοίνωσε σήμερα το IIF με βάση τα στοιχεία, η συμμετοχή των μελών του στο PSI αγγίζει το 39,3% ή τα 81 δισ. ευρώ.


    Σύμφωνα με τη Ναυτεμπορική αν στο ποσό αυτών των εταιρειών, προστεθούν τα ομόλογα ύψους περίπου 18 δισ. ευρώ του Κοινού Ταμείου που διαχειρίζεται η Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία έχει εκδηλώσει την πρόθεσή της να συμμετάσχει στο PSI, και άλλα περίπου 2,7 δισ. ευρώ που κατέχουν ασφαλιστικά ταμεία όπως το ΙΚΑ ο ΟΓΑ ΟΠΑΔ, Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων κ.ά., τα οποία αποφάσισαν επίσης να συμμετάσχουν, το συνολικό ποσό των ομολόγων που μέχρι στιγμής διατίθεται προς ανταλλαγή φθάνει τα 101,7 δισ. ευρώ, ανεβάζοντας έτσι τη μέχρι στιγμής συμμετοχή στο PSI στο 49,4%.

    Τρίτη 6 Μαρτίου 2012

    Αδικιά: Μια αληθινή ιστορία στη Θάσο του 1880


    Η Γεωργία Χιόνη μιλά στον Δρόμο. 
    Συνέντευξη στον Κώστα Στοφόρο
    Το σύντομο αφήγημα της Γεωργίας Χιόνη, Αδικιά, μας ταξιδεύει πίσω στο χρόνο για να διηγηθεί, με το δικό της τρόπο, μια αληθινή ιστορία που συνέβη στη Θάσο το 1880. Μια ιστορία που διέσωσε η προφορική παράδοση και για την οποία δεν υπήρξε γραπτή μνεία… Ένα ολόκληρο χωριό, με επικεφαλής τους προεστούς και με τις ευλογίες της εκκλησίας οδηγεί έναν αθώο σε μια δίκη-παρωδία. Οι πραγματικοί υπεύθυνοι της δολοφονίας ενός Τούρκου ναύτη, επικαλούμενοι τη… σωτηρία του χωριού, βρίσκουν ως ιδανικό θύμα έναν ορφανό εργάτη. Η συγγραφέας με λιτό τρόπο καταφέρνει να μας μεταφέρει το κλίμα της εποχής, να μιλήσει με καθαρότητα, χωρίς να καταφεύγει σε έναν εύκολο καταγγελτικό λόγο. Η παλιά αυτή ιστορία μάς δίνει τα υλικά να σκεφτούμε και κάποια πράγματα για το σήμερα. «Πέρασαν τόσα χρόνια/ και μόνο αφέντης άλλαξε», που λέει και το τραγούδι…

    Η στατιστική στην υπηρεσία της λιτότητας και της ταπείνωσης

    του Λεωνίδα Βατικιώτη
    Από τα "Επίκαιρα" 2/3/2012

    «Τρεις ήταν οι πρώτες κινήσεις των Γερμανών εισβολέων στην Αθήνα τον Απρίλιο του 1941. Αρχικά να πάρουν τον ελληνικό χρυσό από τα θησαυροφυλάκια του ελληνικού κράτους. Το δεύτερο ήταν να επιχειρήσουν να κλέψουν ότι αρχαίο θησαυρό υπήρχε. Εμπόδιο όμως στάθηκε η πρωτοβουλία πολλών φυλάκων τότε να καταχωνιάσουν τα αρχαία στη γη και να τα καλύψουν με πέτρες. Η τρίτη τους κίνηση ήταν να επιχειρήσουν να πάρουν στα χέρια τους τα στοιχεία της απογραφής πληθυσμού της τότε στατιστικής υπηρεσίας που στεγαζόταν στο κτίριο του υπουργείου Εμπορίου στην πλατεία Κάνιγγος. Και ξέρετε τι έκαναν οι υπάλληλοι της για να μην πέσουν ποτέ στα χέρια τους αυτά τα πολύτιμα στοιχεία; Τους έβαλαν φωτιά και τα έκαψαν, με αποτέλεσμα ακόμη και σήμερα να υπάρχει μια τρύπα στα στατιστικά στοιχεία της Ελλάδας για εκείνη την περίοδο. Συγκρίνετε την στάση τους τότε με την στάση τους σήμερα»…

    Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012

    Διαβάστε στο Δρόμο του Σαββάτου 3/3

    Ανάπτυξη… φτώχειας, ανεργίας, απόγνωσης Πανηγυρίζουν για την παράδοση της χώρας και την κοινωνική καταστροφή

    • Η γεωργία προϋπόθεση επιβίωσης σε συνθήκες κρίσης. Η ανατίναξη του πρωτογενούς τομέα και ο μύθος της αυτάρκειας, του Δημήτρη Κοδέλα
    • Ακραία κοινωνικά φαινόμενα που θα ενταθούν. Ο πολιτικός αγώνας μοναδική λύση διεξόδου, του Νίκου Ταυρή
    • Ο επίλογος της κρίσης αναβάλλεται. Μόνη βεβαιότητα στις αποφάσεις των 27 της Ε.Ε. η πάση θυσία ενίσχυση των τραπεζών και ο βίαιος μετασχηματισμός των ευρωπαϊκών κοινωνιών μέσω της λιτότητας, του Γιάννη Κιμπουρόπουλου
    • Πάρτε κόσμεεε, όλο το Ελληνικό στο σφυρί – Άρον-άρον εκποίηση ως «καθαρό» φιλέτο προβλέπει αυτή τη φορά το σχέδιο, του Μάριου Διονέλλη
    • Χρήστος Κορτζίδης, δήμαρχος Ελληνικού-Αργυρούπολης «Απάντηση η χρήση του χώρου από τους πολίτες»
    • Φάρμακα για πολίτες Β’ διαλογής. Συνειδητή η πολιτική της αυθαιρεσίας και της διάλυσης, του Γιάννη Τσούτσια

    Στην πεπατημένη των «επιτυχιών» και τα εθνικά ζητήματα

    Γκρίζες ζώνες, «Μακεδονικό», ΑΟΖ, προχωρούν υπό τις… καλύτερες προϋποθέσεις του Γιώργου Τσίπρα
    Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Δρόμος της Αριστεράς Η απάντηση Δελαβέκουρα, εκπροσώπου του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, πως «δεν υπάρχει οποιαδήποτε αμφισβήτηση και οποιοδήποτε σημείο αμφιβολίας ως προς το καθεστώς οποιουδήποτε νησιού ή νησίδας στο Αιγαίο» ήταν ως συνήθως πιο ανησυχητική από τις δηλώσεις του Τούρκου εθνικιστή βουλευτή για το Φαρμακονήσι και το Γαϊδουρονήσι, όπως και από την απάντηση του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Νταβούτογλου. Γιατί αμφισβήτηση υπάρχει και είναι συστηματική από την τουρκική πλευρά, στο πλαίσιο της τακτικής των γκρίζων ζωνών. Η στάση της ελληνικής πλευράς, χωρίς σημαντικές διαφοροποιήσεις ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ. και ΛΑΟΣ, είναι η «κατανόηση» ή ανοχή αυτής της τακτικής επειδή έχουν ήδη συμφωνηθεί ή δρομολογηθεί άλλα πράγματα για τα οποία έμμεσα (με την τακτική αυτή) πιέζει να εφαρμοστούν η τουρκική πλευρά και για τα οποία η ελληνική πολιτική ηγεσία επισήμως σιωπά.

    Σάββατο 3 Μαρτίου 2012

    Το παρελθόν της Λατινικής Αμερικής παρέχει μαθήματα για το χρέος, αλλά νοιάζονται καθόλου γι αυτά οι υπουργοί της ΕΕ;

    του Tim Jones
    Αναδημοσίευση από το site η Λέσχη


    Μια γυναίκα ζητιανεύει στην Αθήνα. Η ιστορία της κρίσης χρέους της Λατινικής Αμερικής υποδεικνύει ότι μια ελληνική στάση πληρωμών δεν θα ήταν απαραιτήτως καταστροφική. Φωτογραφία: Άρης Μεσσήνης /AFP/Getty Images

    Λέγεται ό, τι η Ευρώπη έχει να μάθει πολλά απο τις προηγούμενες κρίσεις χρέους, αλλά τι γίνεται αν οι υπουργοί τα γνωρίζουν και απλά βάζουν τις τράπεζες πάνω από τους λαούς; Αυτή την εβδομάδα, ενώ συμφωνούσαν στο τελευταίο τους σχέδιο να μη διαχειριστούν την ευρωπαϊκή κρίση χρέους, οι υπουργοί οικονομικών της Ευρωζώνης θα έπρεπε ίσως να άκουγαν ιστορίες από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Το Ινστιτούτο για τη Μελέτη των Αμερικανικών χωρών και η αναπτυξιακή τράπεζα της Λατινικής Αμερικής διοργάνωσαν ένα συνέδριο σχετικά με τα μαθήματα και τα συμπεράσματα από τις κρίσεις χρέους της Λατινικής Αμερικής. Το συνέδριο προσέφερε ισχυρά παραδείγματα του τι πρέπει να κάνει κανείς σε σχέση πάντα με τα συμφέροντα που υπηρετεί.
     Η κρίση χρέους της Λατινικής Αμερικής πρωτοστάτησε στα πρωτοσέλιδα πριν από 30 χρόνια, τον Αύγουστο του 1982, όταν το Μεξικό ανακοίνωσε ότι δε μπορούσε να εξυπηρετήσει το χρέος του. Τεράστια ποσά εξωτερικών δανείων είχαν δοθεί στη δεκαετία του ‘70 από τις χρηματιστηριακές αγορές που κολυμπούσαν στη ρευστότητα εξ’ αιτίας της απορρύθμισης του χρηματοπιστωτικού συστήματος και την υψηλή τιμή του πετρελαίου. Το γεγονός αυτό τροφοδότησε μια αλματώδη ανάπτυξη, η «φούσκα» όμως έσκασε όταν η Αμερική αύξησε τα επιτόκια και οι τιμές των προϊόντων κατέρρευσαν.

    Παρασκευή 2 Μαρτίου 2012

    Ανακοίνωση του Συλλόγου Ανέργων Καβάλας


    Ο Σύλλογος Aνέργων και Eπισφαλώς εργαζομένων Καβάλας ενημερώνει ότι το Σάββατο 3/3 στις 10 το πρωί , στον πολυχώρο «Σήματα καπνού» (Βότση 10),
    θα διατεθούν πατάτες Νευροκοπίου σε τσουβάλια των 20 Kg στην τιμή των 5 ευρώ το τσουβάλι.
    Συνεχίζουμε την προσπάθεια αλληλοβοήθειας ώστε να αντιμετωπίσουμε την κρίση με όρους αλληλεγγύης, συλλογικότητας , αξιοπρέπειας και αντίστασης.

    Διαδώστε το!

    Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012

    Για το 3ο Συνέδριο της ΚΟΕ

    Δελτίο Τύπου ΚΟΕ - 1/03/2012
     Σε μια περίοδο που το ειδικό καθεστώς το οποίο έχει επιβληθεί στη χώρα από την τρόικα και τους ντόπιους συνεργάτες της προσπαθεί να εξαφανίσει κάθε ίχνος Δημοκρατίας και Ανεξαρτησίας και απειλεί την επιβίωση και την αξιοπρέπεια, αλλά και σε μια περίοδο που το πολιτικό σύστημα είναι σε βαθιά κρίση και ο λαός αναζητά λύσεις έξω από αυτό κάνοντας βήματα δικής του οργάνωσης και αγώνα, διεξάγεται το 3ο Συνέδριο της ΚΟΕ. Βασικός στόχος του 3ου Συνεδρίου είναι να ανταποκριθεί η οργάνωση σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες συμβάλλοντας στην ανατροπή του καθεστώτος και στο γκρέμισμα του άθλιου πολιτικού συστήματος, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την πολιτική, οικονομική, κοινωνική διέξοδο της χώρας. Τα θέματα που εξετάζει το 3ο Συνέδριο είναι: α) ο απολογισμός της ΚΟΕ από το προηγούμενο συνέδριο, τον Ιούνιο του 2007, μέχρι σήμερα, β) οι θέσεις της οργάνωσης για την πολιτική κατάσταση και τις εξελίξεις στην Ελλάδα και διεθνώς, και γ) οι κατευθύνσεις της ΚΟΕ για την επόμενο περίοδο. Η προσυνεδριακή συζήτηση διεξάγεται ήδη τις τελευταίες εβδομάδες στο εσωτερικό της οργάνωσης. Προσχέδια για τις πολιτικές θέσεις που συζητιούνται εν όψει του συνεδρίου έχουν αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της ΚΟΕ. Οι εργασίες του 3ου Συνεδρίου της ΚΟΕ θα πραγματοποιηθούν στις 16, 17 και 18 Μαρτίου στην Αθήνα.

    Κωνσταντίνα Κούνεβα: «Η αλληλεγγύη είναι μέσο επιβίωσης, σώζει»


    Συνέντευξη στον Γιάννη Κιμπουρόπουλο, απο το ΜΟΝΟ #3

    Απόσπασμα από την συνέντευξη που έδωσε η Κωνσταντίνα Κούνεβα στο Γιάννη Κιμπουρόπουλο για το τρίτο τεύχος του περιοδικού.


    «Σε μια αυλή, στο ίδιο χώμα, φυτρώνει και η κερασιά, και η βυσσινιά και η καρυδιά. Και συνυπάρχουν. Υπάρχει τρόπος να είμαστε όλοι μαζί. Εξαρτάται από μας».

    Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για την αλλαγή του ‘89 στη Βουλγαρία. Πώς την έζησες;
    - Στην πραγματικότητα, η κρίση είχε ξεκινήσει πολλά χρόνια πριν. Το σύστημα της κρατικής οικονομίας είχε καταρρεύσει. Οι γονείς μου δεν είχαν λεφτά να μου δώσουν, έμενα στη φοιτητική λέσχη, που ήταν πάμφθηνη, αλλά με το ζόρι μάζευα κι αυτά τα λεφτά. Οι γονείς μου ήταν απλήρωτοι για ένα και ενάμιση χρόνο. Η μάνα μου έραβε παπλώματα για να συμπληρώνει το εισόδημα, πήγαιναν με τον πατέρα μου στο χωριό όπου φυτεύαμε λαχανικά, είχαμε και λίγα ζώα και εξασφαλίζαμε τροφή. Μας έσωσε το χωριό, κι εμάς κι όσους είχαν αυτή την «πολυτέλεια». Αυτό κράτησε 4-5 χρόνια. Το ’89-’90, όταν κορυφώθηκε η κρίση, τα σούπερ μάρκετ ήταν άδεια. Ψωνίζαμε με κουπόνια, ψωμί, γιαούρτι, γάλα, σαλάμι. Μόνο με κουπόνια.